யோவான் 8 விளக்கவுரை

யோவான் 8 விளக்கவுரை

1. கூடாரப்பண்டிகையின்போது இயேசு கூறியவைகள் (யோவான் 7:1 – 8:59)

இ) சட்டவாதிகள் ஒரு விபச்சாரியை விசாரிக்கும்படி இயேசுவிடம் கொண்டு வருகிறார்கள் (யோவான் 8:1-11)

---

யோவான் 8:1-6
1 இயேசு ஒலிவமலைக்குப் போனார். 2 மறுநாள் காலையிலே அவர் திரும்பித் தேவாலயத்திற்கு வந்தபோது, ஜனங்களெல்லாரும் அவரிடத்தில் வந்தார்கள். அவர் உட்கார்ந்து அவர்களுக்கு உபதேசம்பண்ணினார். 3 அப்பொழுது விபசாரத்திலே கண்டுபிடிக்கப்பட்ட ஒரு ஸ்திரீயை வேதபாரகரும் பரிசேயரும் அவரிடத்தில் கொண்டுவந்து, அவளை நடுவே நிறுத்தி: 4 போதகரே, இந்த ஸ்திரீ விபசாரத்தில் கையும் மெய்யுமாய்ப் பிடிக்கப்பட்டாள். 5 இப்படிப்பட்டவர்களைக் கல்லெறிந்து கொல்லவேண்டுமென்று மோசே நியாயப்பிரமாணத்தில் நமக்குக் கட்டளையிட்டிருக்கிறாரே, நீர் என்ன சொல்லுகிறீர் என்றார்கள். 6 அவர்மேல் குற்றஞ்சுமத்துவதற்கான காரணம் உண்டாகும்பொருட்டு அவரைச் சோதிக்கும்படி இப்படிச் சொன்னார்கள். இயேசுவோ குனிந்து, விரலினால் தரையிலே எழுதினார்.

இயேசு ஆலோசனைச் சங்கத்தாருடைய கையில் அகப்படாத காரணத்தினால் அச்சங்கத்தார் கோபத்தோடு தங்கள் வீடுகளுக்குச் சென்று விட்டார்கள். தலைவர்கள் இயேசுவை சுதந்திரமாக தேவாலயத்தில் பிரசங்கிக்கும்படி அனுமதித்து விட்டார்கள் என்று மக்கள் கருதிக்கொண்டார்கள். ஆனால் இந்த ஆலோசனைச் சங்கத்து உறுப்பினர்கள் அவரைச் சிக்க வைப்பதற்காக தொடர்ந்து உளவுபார்த்தார்கள். அன்று மாலை இயேசு கெதரோன் பள்ளத்தாக்கைக் கடந்து நகர மதிலுக்கு வெளியே சென்றா.

அடுத்த நாள் இயேசு மக்கள் கூட்டம் நிறைந்திருந்த தேவாலயத்திற்குள் வந்து நகரத்தின் மையத்திற்கு வந்தார். கூடாரப் பண்டிகை முடிவடைந்தவுடன் இயேசு தலைநகரத்தைவிட்டு ஓடிப்போகாமல் அவருடைய எதிரிகள் முன்னிலையில் சுற்றிக்கொண்டிருந்தார். கூடாரப் பண்டிகையின்போது மகிழ்ச்சியும் திராட்சைரசமும் அதிகமாகக் காணப்படுவதால் ஒழுக்க காரியங்களைக் கவனிக்கும் காவல்படையைப் போல பரிசேயர்கள் செயல்பட்டார்கள். அவர்கள் ஒரு விபச்சாரம் செய்த பெண்ணைப் பிடித்துவிட்டார்கள். இந்த வழக்கை வைத்து அவர்கள் இயேசுவை சோதிக்க நினைத்தார்கள். அவர் அந்தப் பெண்ணுக்குச் சலுகை காட்டினால் அது இறைவனாலும் மக்களாலும் பாரம்பரியத்தை மீறும் செயலாகப் பார்க்கப்படும். அவர் கண்டிப்புடன் அந்தப் பெண்ணைத் தண்டித்தால் அவருக்கு மக்கள் நடுவில் இருக்கும் செல்வாக்கு குறைந்துவிடும். அவர் அந்தப் பெண்ணுக்குத் தரும் தண்டனை ஒழுக்கம் தொடர்பான குற்றத்தினால் அவமானப்பட்டுப் போன அனைவருக்கும் பொதுவானதாக இருக்கும். அதனால் அவர்கள் தீர்ப்புக்காக ஆவலுடன் காத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்.

யோவான் 8:7-9
7 அவர்கள் ஓயாமல் அவரைக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கையில், அவர் நிமிர்ந்து பார்த்து: உங்களில் பாவமில்லாதவன் இவள்மேல் முதலாவது கல்லெறியக்கடவன் என்று சொல்லி, 8 அவர் மறுபடியும் குனிந்து, தரையிலே எழுதினார். 9 அவர்கள் அதைக் கேட்டு, தங்கள் மனச்சாட்சியினால் கடிந்துகொள்ளப்பட்டு, பெரியோர்முதல் சிறியோர்வரைக்கும் ஒவ்வொருவராய்ப் போய்விட்டார்கள். இயேசு தனித்திருந்தார், அந்த ஸ்திரீ நடுவே நின்றாள்.

பரிசேயர்கள் அந்தப் பெண்ணைக் குற்றம் சாட்டியபோது இயேசு குனிந்து தன்னுடைய கைவிரல்களால் தரையில் எழுதத் தொடங்கினார். அவர் என்ன எழுதினார் என்று நமக்குத் தெரியவில்லை. ஒருவேளை அன்பு என்றும் புதிய கட்டளையை எழுதியிருக்கலாம்.

அவருடைய தயக்கத்திற்கான காரணத்தை அந்த மூப்பர்களால் அறிந்துகொள்ள முடியவில்லை. உலகத்தின் நியாயாதிபதி பொறுமையாக இருந்து அவர்களுடைய மனசாட்சியைத் துழைக்கப் போகிறார் என்பதை அவர்கள் உணரவில்லை. அவரைத் தாங்கள் வசமாகச் சிக்கவைத்து விட்டதாக அவர்கள் நினைத்தார்.

இயேசு எழுந்து அவர்களைத் துக்கத்துடன் பார்த்தார். அது ஒரு தெய்வீகப் பார்வையாக இருந்தது. அவருடைய வார்த்தை சத்தியமானது அதை நாம் புறக்கணிக்கக்கூடாது. நியாயத்தீர்ப்பில் அவர் “உங்களில் யார் குற்றமில்லாதவனோ அவன் முதலில் கல்லெறியக்கடவன்” என்று கூறினார். இயேசு நியாயப்பிரமாணத்தின் ஒரு வாக்கியத்தைக் கூட மாற்றாமல் அதை முழுமையாக எடுத்துரைத்தார். அந்த விபச்சாரி மரணத்துக்குப் பாத்திரமானவள் என்பதை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார்.

இயேசு தன்னுடைய செயலின் மூலமாக விபச்சாரியையும் அதேவேளையில் பக்தியுள்ளவர்களையும் நியாயம் தீர்த்தார். முதலில் கல்லெறிவதன் மூலம் அவர்கள் தங்கள் குற்றமின்மையை நிரூபிக்க வேண்டும் என்று சவால் விட்டார். இதன்மூலம் அவர்களுடைய பக்திமான்கள் என்ற முகத்திரையை அவர் கிழித்தெறிந்தார். எந்த மனிதனும் பாவமில்லாதவன் அல்ல. நாம் அனைவருமே பெலவீனமானவர்கள், சோதனைக்கும் தோல்விக்கும் உட்பட்டவர்கள். இறைவனுக்கு முன்பாக ஒரு பாவிக்கும் பக்திமான்போல காணப்படும் நடிப்புக்காரனுக்கும் எந்த வித்தியாசமும் இல்லை. நாம் அனைவருமே அவரைவிட்டு விலகி கெட்டுப் போனோம். யாரெல்லாம் நியாயப்பிரமாணத்தின் ஒரு கட்டளையை மீறினார்களோ அவர்கள் அனைத்துக் கட்டளைகளையும் மீறியவர்களும் நித்திய அழிவுக்குப் பாத்திரவான்களாகவும் இருக்கிறார்கள்.

மூப்பர்களும் சட்டவாதிகளும் தங்களுடைய பாவங்களுக்காக மிருக பலிகளை தேவாலயத்தில் செலுத்தும்போது அதன்மூலம் தாங்களும் பாவிகள் என்பதை அறிக்கையிடுகிறார்கள். கிறிஸ்துவின் வார்த்தை அவர்களுடைய மனசாட்சியைத் தொட்டது. அவர்கள் நசரேயனாகிய இயேசுவை கைதுசெய்ய விரும்பினார்கள். ஆனால் அவர்தான் அவர்களுடைய தீமையை வெளிப்படுத்தி அவர்களை நியாயம் தீர்த்தார். அதேவேளையில் அவர் நியாயப்பிரமாணத்தையும் கடைப்படித்தார். குற்றஞ் சாட்டியவர்கள் அவருடைய பரிசுத்தத்தினால் ஆச்சரியமடைந்து தாங்கள் இறைவனுடைய மகனுடைய சமூகத்தில் நிற்பதாக உணர்ந்தார்கள்.

மூப்பர்களும் அவர்களோடு வந்தவர்களும் அவ்விடத்தைவிட்டுப் போய்விட்டார்கள். இயேசு மட்டும் தனித்திருந்தார்.

யோவான் 8:9-11
9 அவர்கள் அதைக் கேட்டு, தங்கள் மனச்சாட்சியினால் கடிந்துகொள்ளப்பட்டு, பெரியோர்முதல் சிறியோர்வரைக்கும் ஒவ்வொருவராய்ப் போய்விட்டார்கள். இயேசு தனித்திருந்தார், அந்த ஸ்திரீ நடுவே நின்றாள். 10 இயேசு நிமிர்ந்து அந்த ஸ்திரீயைத் தவிர வேறொருவரையுங் காணாமல்: ஸ்திரீயே, உன்மேல் குற்றஞ்சாட்டினவர்கள் எங்கே? ஒருவனாகிலும் உன்னை ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கவில்லையா என்றார். 11 அதற்கு அவள்: இல்லை, ஆண்டவரே, என்றாள். இயேசு அவளை நோக்கி: நானும் உன்னை ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கிறதில்லை; நீ போ, இனிப் பாவஞ்செய்யாதே என்றார்.

அங்கு அந்தப் பெண் நடுக்கத்துடன் நின்றுகொண்டிருந்தார். நியாயமும் இரக்கமும் நிறைந்தவராக அவளைப் பார்த்து, “உன்னைக் குற்றப்படுத்தியவர்கள் எங்கே? ஒருவரும் உன்னை நியாயம் தீர்க்கவில்லையா?” என்று கேட்டார். அவளைத் தண்டிக்கக்கூடிய ஒரே நபர் அவராக இருந்தபோதிலும் அவர் அவளைத் தண்டிக்கப் போவதில்லை என்பதை அவள் உணர்ந்துகொண்டாள்.

இயேசு பாவிகளை நேசிக்கிறார்; அலைந்து திரிகிறவர்களை தேடவே அவர் வந்தார். அவர் அந்தப் பாவமுள்ள பெண்ணை தண்டிக்காமல் தன்னுடைய கிருபையை அவளுக்குக் கொடுத்தார். ஏனெனில் அவர் நம்முடைய பாவங்களைச் சுமந்து உலகத்திற்காக மரித்தார். அவர் அந்தப் பெண்ணுடைய தண்டனையைச் சுமந்தார்.

அவர் உங்களுக்காக மரித்த காரணத்தினால் உங்களுக்கு முழுமையான மன்னிப்பைத் தருகிறார். அவர் உங்களுடைய தண்டனையிலிருந்து உங்களை விடுவிக்கும்படி அவரை விசுவாசியுங்கள். அவருடைய மன்னிப்பின் ஆவியையும் பெற்றுக்கொள்ளுங்கள். அப்பொழுதுதான் நீங்களும் மற்றவர்களுடைய பாவங்களை மன்னிப்பீர்கள். நீங்களும் பாவிகள் என்பதையும் மற்றவர்களைவிடச் சிறந்தவர் அல்ல என்பதையும் ஒருபோதும் மறந்து விடாதீர்கள். வேறு ஒருவர் விபச்சாரம் செய்திருந்தால் நீங்களும் அசுத்தமானவர் என்பதை மறந்துவிட்டு அவரை நியாயம் தீர்க்காதீர்கள். வேறு ஒருவர் திருடிவிட்டால் நீங்கள் நேர்மையானவர் என்று மார்தட்டிக் கொள்ளாதீர்கள். எந்த அளவினால் நீங்கள் அளக்கிறீர்களோ அதே அளவினால்தான் உங்களுக்கும் அளக்கப்படும். மற்றவர்களுடைய கண்ணிலிருக்கும் துரும்பைப் பார்த்துக்கொண்டு உங்கள் கண்களிலிருக்கும் உத்திரத்தைப் பார்க்கத் தவறிவிடாதீர்கள்.

அந்தப் பெண் மறுபடியும் அதே பாவத்தைச் செய்யக்கூடாது என்று கூறி இயேசு அவளை அனுப்பிவிட்டார். சுத்தமாயிருக்க வேண்டும் என்ற இறைவனுடைய கட்டளை என்றும் மாறாதது. அது ஒருபோதும் தளர்த்தப்படாது. அன்பிற்காக ஏங்கிக்கொண்டிருந்த அந்தப் பெண் இறைவனிடம் வந்து தன்னுடைய பாவங்களை அறிக்கையிடும்படி இயேசு அந்தப் பெண்ணை நடத்தினார். இவ்வாறு அந்தப் பெண் ஆட்டுக்குட்டியின் இரத்தத்தினால் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்றுக்கொண்டாள். அவளால் செய்யமுடியாத காரியத்தை அவர் அவளிடம் எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆனால் உடைந்த உள்ளத்திற்கு உரிய சக்தியை அவர் கொடுத்தார். பரிசுத்தமாக வாழும் பெலனை அவளுக்குக் கொடுத்தார். அவ்வாறே நீங்களும் இனிமேல் பாவம் செய்யக்கூடாது என்று கூறுகிறார். அவர் உங்கள் இருதயத்தின் அறிக்கையைக் கேட்க ஆயத்தமாயிருக்கிறார்.

ஈ) உலகின் ஒளியாகிய இயேசு (யோவான் 8:12-29)

---

யோவான் 8:12
12 மறுபடியும் இயேசு ஜனங்களை நோக்கி: நான் உலகத்திற்கு ஒளியாயிருக்கிறேன், என்னைப் பின்பற்றுகிறவன் இருளிலே நடவாமல் ஜீவஒளியை அடைந்திருப்பான் என்றார்.

இயேசுவே தெய்வீக ஒளியாவார். அவருக்கு அருகில் வருகிற எவரும் அவர்களுடைய பாவங்களை அறிந்துகொண்டு, நியாயம் தீர்க்கப்பட்டு, வெளிச்சத்தைப் பெற்றுக்கொண்டு, சுகப்படுத்தப்பட்டு கிறிஸ்துவில் வெளிச்சமாக மாறுகிறார்கள். இயேசுவைத் தவிர வேறு எந்த வெளிச்சமும் நமக்கு ஒளிகொடுத்து, நம்முடைய தீய இருதயத்தைக் குணப்படுத்த முடியாது. அனைத்துத் தத்துவங்களும் சமயங்களும் அளவிட்டுப் பார்க்கும் போது பெலவீனமானவை. ஏனெனில் அவை கற்பனையான விடுதலையையும் பரதீûஸயுமே வாக்குப்பண்ணுகிறது. உண்மையில் அவைகள் இன்னும் ஆழமான குருட்டுத் தனத்திற்குள் வழிநடத்தி அவர்களைக் கட்டும். அவருடைய வெளிச்சமோ ஆத்துமாக்களை உயிர்ப்பிக்கும் பிரகாசமுள்ள சூரியனைப் போன்றது. நாம் இயேசுவை விசுவாசத்தினால் அணுகி, சுயவெறுப்புடன் அவரைப் பின்பற்ற வேண்டுமாயின் இந்த ஆத்தும சுகம் ஒரு நிபந்தனையாக இருக்கிறது. இவ்விதமாக நாம் தொடர்ந்து இயேசுவைப் பின்பற்றும்போது நாம் இருளிலிருந்து வெளிச்சத்திற்கு மாறுகிறோம். நம்முடைய இலக்காகிய பிதாவின் மகிமைக்கும் குமாரனுடைய ஜீவப் பிரகாசத்திற்கும் நாம் சென்றடைய அவருடைய வெளிச்சம் நமக்கு வழிகாட்டும்.

யோவான் 8:13-16
13அப்பொழுது பரிசேயர் அவரை நோக்கி: உன்னைக்குறித்து நீயே சாட்சி கொடுக்கிறாய்; உன்னுடைய சாட்சி உண்மையானதல்ல என்றார்கள். 14 இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: என்னைக்குறித்து நானே சாட்சி கொடுத்தாலும், என் சாட்சி உண்மையாயிருக்கிறது; ஏனெனில் நான் எங்கேயிருந்து வந்தேனென்றும், எங்கே போகிறேனென்றும் அறிந்திருக்கிறேன்; நீங்களோ நான் எங்கேயிருந்து வருகிறேனென்றும், எங்கே போகிறேனென்றும் அறியீர்கள். 15 நீங்கள் மாம்சத்துக்கேற்றபடி நியாயந்தீர்க்கிறீர்கள், நான் ஒருவனையும் நியாயந்தீர்க்கிறதில்லை; 16 நான் நியாயந்தீர்த்தால், என் தீர்ப்பு சத்தியத்தின்படியிருக்கும்; ஏனெனில் நான் தனித்திருக்கவில்லை, நானும் என்னை அனுப்பின பிதாவுமாக இருக்கிறோம்.

“நானே” என்ற இயேசுவின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு யூதர்கள் இடறலடைந்தார்கள். அவர் பெருமையுள்ளவராக தன்னை உலகத்தின் வெளிச்சம் என்று கூறுவதாக நினைத்தார்கள். அவருடைய சாட்சி மிகைப்படுத்தப்பட்ட பொய் என்றும் ஆத்துமாக்களை வஞ்சிக்கும் செயல் என்றும் அவர்கள் குற்றம் சாட்டினார்கள்.

"அதற்கு மறுமொழியாக இயேசு கூறியது: “என்னைக் குறித்த சாட்சி உண்மையுள்ளதாயிருக்கிறது. காரணம் நானே எனக்கு சாட்சி கொடுக்காமல், நான் எப்போதும் இணைந்திருக்கிற இறைவனுடைய சத்தியமே எனக்குச் சாட்சி கொடுக்கிறது. நான் என் பிதாவினிடத்திலிருந்து வந்தேன் என்றும் மீண்டும் அவரிடமே செல்கிறேன் என்றும் உங்களுக்குத் தெரியாது. நான் என்னைப் பற்றிப் பேசுவதில்லை, ஆனால் என்னுடைய வார்த்தைகள் இறைவனுடைய சத்தியமாயிருக்கிறது. என்னுடைய வார்த்தைகள் வல்லமையும் ஆசீர்வாதமும் நிறைந்த சத்தியமாயிருக்கிறது.”

“உங்களுடைய வார்த்தைகள் மோலோட்டமானவைகள், ஏனெனில் மனிதன் வெளிப்புறத்தை மட்டுமே காண்கிறான். நீங்கள் உங்களை நீதிபதிகள் என்று நினைத்துக்கொண்டு, உங்களால் சரியாக நியாயத் தீர்ப்பிட முடியும் என்று உங்கள் திறமைகளை நம்புகிறீர்கள். காரியங்களின் தோற்றுவாயையும், இயங்குவிசையையும், அவற்றின் விளைவுகளையும் அறியாத காரணத்தினால் தவறு செய்கிறீர்கள். இவற்றிற்கான ஆதாரம் நீங்கள் என்னை அறியாதிருப்பதேயாகும். நீங்கள் என்னுடைய மனிதத் தன்மையை மட்டும் வைத்து என்னைப் பற்றி முடிவெடுக்கிறீர்கள், ஆனால் நான் எல்லாக் காலத்திலும் இறைவனில் நிலைத்திருக்கிறேன். இதை நீங்கள் உணர்ந்துகொண்டால் உலகத்தின் அடிப்படைத் தன்மையை நீங்கள் அறிந்துகொள்வீர்கள்.”

இயேசுவே ஒரே வேளையில் இவ்வுலகத்தின் நீதிபதியாகவும் மனுவுருவான சத்தியமாகவும் இருக்கிறார். அவர் நம்மை நியாயம் தீர்க்கவோ நம்மை அழிக்கவோ வராமல், இரட்சிக்க வந்தார். அவர் பரிதாப நிலையிலுள்ளவர்கள், கடுமையான குற்றவாளிகள், புறக்கணிக்கப்பட்டவர்கள் ஆகிய ஒருவரையும் புறக்கணிக்காமல், அவர்களைத் தன்னுடைய அன்புக்குள் இழுத்துக்கொள்ளவே விரும்புகிறார். யாரையும் நீங்கள் இழிவாகக் கருதாமல், அவர்களில் இயேசு உருவாக்க நினைக்கும் சாயலை உய்த்துணருங்கள்.

யோவான் 8:17-18
17 இரண்டுபேருடைய சாட்சி உண்மையென்று உங்கள் நியாயப்பிரமாணத்திலும் எழுதியிருக்கிறதே. 18 நான் என்னைக்குறித்துச் சாட்சி கொடுக்கிறவனாயிருக்கிறேன், என்னை அனுப்பின பிதாவும் என்னைக்குறித்துச் சாட்சி கொடுக்கிறார் என்றார்.

நம்முடைய பெலவீனத்தின் காரணமாக, இயேசு நியாயப்பிரமாணத்தின் நிலைக்கு இறங்கி வந்தார். அவர் அதை உங்களுடைய நியாயப்பிரமாணம் என்று குறிப்பிடுகிறார். அதற்கு பாவிகளாகிய உங்களுக்கு தேவையான ஒழுங்கமைப்பு அது என்று பொருள். இந்த நியாயப்பிரமாணத்தின்படி ஒருவன் தன்னுடைய நியாயத்தை நிலைநிறுத்த விரும்பினால் அவன் இரண்டு சாட்சிகளைக் கொண்டுவர வேண்டும். அதனடிப்படையிலேயே நியாயத்தீர்ப்பு வழங்கப்படும் (உபா. 17:6; 19:5). இயேசு அவர்களுடைய கோரிக்கையை எதிர்க்கவில்லை. அவர் தன்னுடைய அறிக்கையை முதல் சாட்சியாகவும், அவருடைய பிதாவை இதை உறுதிப்படுத்தும் சாட்சியாகவும் கருதினார். பிதா தனக்கும் குமாரனுக்கும் இடையில் சிறப்பான ஒருமைப்பாட்டைப் பேணுகிறார். இந்த ஒருமைப்பாடின்றி குமாரன் எதையும் செய்ய முடியாது. இது பரிசுத்த திரித்துவத்தின் இரகசியமாகும். இயேசு இறைவனுக்குச் சாட்சி கொடுப்பதைப் போல, இறைவனும் இயேசுவுக்குச் சாட்சி கொடுக்கிறார்.

யோவான் 8:19-20
19அப்பொழுது அவர்கள்: உம்முடைய பிதா எங்கே என்றார்கள். இயேசு பிரதியுத்தரமாக: என்னையும் அறியீர்கள், என் பிதாவையும் அறியீர்கள்; நீங்கள் என்னை அறிந்தீர்களானால் என் பிதாவையும் அறிவீர்கள் என்றார். 20 தேவாலயத்திலே இயேசு உபதேசம்பண்ணுகிறபோது, தருமப்பெட்டியிருக்கும் இடத்தில் இந்த வசனங்களைச் சொன்னார். அவருடைய வேளை இன்னும் வராதபடியினால் ஒருவனும் அவரைப் பிடிக்கவில்லை.

யூதர்கள் இயேசுவைத் தவறாகப் புரிந்துகொண்டார்கள். அவரைச் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளும் விருப்பம் அவர்களிடத்தில் இல்லை. மாறாக வெளிப்படையான தேவதூஷணத்தில் அவரை அகப்படுத்த விரும்பினார்கள். ஆகவே அவர்கள், “பிதா என்று யாரை அழைக்கிறீர்?” என்று இயேசுவிடம் கேட்டார்கள். யோசேப்பு இறந்துபோய் வெகுகாலம் ஆகிவிட்டது. “என் பிதா” என்று சொல்லும்போது யாரைக் குறிப்பிடுகிறார் என்பது அவர்களுக்குத் தெரிந்திருந்தது. ஆனால் அவரே நேரடியாக இறைவனைத் தன்னுடைய பிதா என்று சொல்ல வேண்டும் என்று அவர்கள் எதிர்பார்த்தார்கள்.

இயேசு அவர்களுக்கு நேரடியாகப் பதிலளிக்கவில்லை, ஏனெனில் இயேசுவை அறியாமல் இறைவனை அறிய முடியாது. பிதாவில் குமாரன் இருக்கிறார், குமாரனில் பிதா இருக்கிறார். குமாரனைப் புறக்கணிப்பவன் எப்படி உண்மையாக இறைவனை அறிந்துகொள்ள முடியும்? ஆனால் யார் குமாரனை விசுவாசித்து, அவரை நேசிக்கிறார்களோ அவர்களுக்கு இறைவன் தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார். குமாரனைக் காண்கிறவன் பிதாவைக் காண்கிறான்.

இந்தக் காரியங்கள் காணிக்கை படைக்கப்படும் தேவாலயத்தின் ஒரு முனையில் பேசப்பட்டது. காவலாளிகள் தேவாலயம் முழுவதிலும் இருந்திருப்பார்கள் என்பதில் சந்தேகமில்லை. இந்தப் போர்ச்சேவகர்கள் ஒருவரும் இயேசுவைக் கைதுசெய்யத் துணியவில்லை. இறைவனுடைய புயமே அவருக்குப் பாதுகாப்பாயிருந்தது. அவர் காட்டிக்கொடுக்கப்படும்படி இறைவன் நியமித்த நேரம் இன்னும் வரவில்லை. பரலோக பிதா மட்டுமே உங்கள் முடிவை நிர்ணயிக்க முடியும்.

யோவான் 8:21-22
21 இயேசு மறுபடியும் அவர்களை நோக்கி: நான் போகிறேன், நீங்கள் என்னைத் தேடி உங்கள் பாவங்களிலே சாவீர்கள்; நான் போகிற இடத்துக்கு வர உங்களால் கூடாது என்றார். 22 அப்பொழுது யூதர்கள்: நான் போகிற இடத்துக்கு வர உங்களால் கூடாது என்கிறானே, தன்னைத்தான் கொலை செய்துகொள்வானோ என்று பேசிக்கொண்டார்கள்.

இயேசு தான் எல்லாப் பக்கத்திலும் தேவாலயச் சேவகர்களினால் சூழப்பட்டிருப்பதை அறிந்திருந்தார். எதிர்காலத்தின் காரியங்களை அவர் இரகசியமான வார்த்தைகளில் எடுத்துரைத்தார். “என்னுடைய மரண நேரம் நெருங்கிவிட்டது. அப்போது நான் இவ்வுலகத்தைவிட்டுச் செல்வேன், நீங்கள் என்னைப் பின்தொடர்ந்து வர முடியாது. உங்களுடைய திட்டப்படி நீங்கள் அல்ல என்னைக் கொலை செய்பவர்கள். நான் செல்வதற்கான நேரத்தை நானே முடிவு செய்கிறேன்.”

“நான் கல்லறையை விட்டு எழுந்து பாறையையும் பூட்டப்பட்ட கதவுகளையும் ஊடுருவிச் செல்வேன். அப்போது என்னை தேடியும் கண்டுபிடிக்க மாட்டீர்கள். நான் என்னுடைய பிதாவினிடத்திற்கு ஏறிச் செல்வேன், அதை நீங்கள் அறிய மாட்டீர்கள். தேவஆட்டுக்குட்டியாகிய என்னை நீங்கள் புறக்கணித்து, மனுக்குலத்தின் மீட்பராகிய என்னை நீங்கள் நம்பவில்லை. நீங்கள் உங்கள் பாவச் சிறையில் சாவீர்கள். “உங்கள் பாவங்களில் நீங்கள் சாவீர்கள்” என்று இயேசு கூறவில்லை. சமுதாயத்தில் காணப்படும் அதிகமான பாவங்கள் நம்முடைய ஆதிப் பாவத்தை உருவாக்குவதில்லை. மாறாக இறைவனைக் குறித்த நம்முடைய மனநிலை, அதாவது அவர் மீது நாம் கொள்ளும் அவிசுவாசமே நம்முடைய பாவமாகும்.

இயேசு தன்னுடைய இறுதிப் புறப்பாட்டைப் பற்றி பேசிக்கொண்டிருக்கிறார் என்பதை யூதர்கள் புரிந்துகொண்டார்கள். ஆனால் அவர் தன்னுடைய பிதாவினிடத்தில் செல்கிறேன் என்று சொன்னதை அவர்களால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. பரிசேயருடனும் ஆசாரியர்களுடனும் அவருக்கு ஏற்பட்ட சர்ச்சையினால் அவர் சோர்வடைந்து விட்டார் என்று அவர்கள் யூகித்தார்கள். தற்கொலை செய்வதைத் தவிர வேறு வழியற்ற நிலைக்குப் போய்விட்டார் என்று நினைத்தார்கள். நரகமோ அல்லது அழிவோ அவரை தற்கொலையைப் போல விழுங்கிவிடுமா? தங்களுடைய நீதியினிமித்தம் தங்களுக்கு ஒருபோதும் அப்படிப்பட்ட நிலை வராது என்று யூதர்கள் சிந்தித்தார்கள். ஆனால் கி. பி. 70ம் ஆண்டில் ரோமர்கள் எருசலேமை முற்றுகையிட்டபோது ஆயிரக்கணக்கான யூதர்கள் பஞ்சத்தினாலும் நம்பிக்கையின்மையினாலும் தற்கொலை செய்துகொண்டார்கள்.

யோவான் 8:23-24
23 அவர் அவர்களை நோக்கி: நீங்கள் தாழ்விலிருந்துண்டானவர்கள், நான் உயர்விலிருந்துண்டானவன்; நீங்கள் இந்த உலகத்திலிருந்துண்டானவர்கள், நான் இந்த உலகத்திலிருந்துண்டானவனல்ல. 24 ஆகையால் நீங்கள் உங்கள் பாவங்களில் சாவீர்கள் என்று உங்களுக்குச் சொன்னேன்; நானே அவர் என்று நீங்கள் விசுவாசியாவிட்டால் உங்கள் பாவங்களிலே சாவீர்கள் என்றார்.

இறைவனுடைய ஆளுகை நம்முடைய தீமை நிறைந்த உலகத்திற்கு மேலாக உண்மையாக இருக்கிறது என்று இயேசு அறிவித்தார். நாம் அனைவரும் மண்ணிலிருந்து, தாழ்விலிருந்து எடுக்கப்பட்டு கசப்பான சிந்தைகளினால் நிறைந்தவர்கள். பிசாசினுடைய வித்து அழுகிய பழங்களை நம்மில் உண்டுபண்ணுகிறது. சுபாவப்படி மனிதன் இறைவனுடைய ஆளுகையை உணர்ந்துகொள்ள முடியாது, அதன் இருப்பை அவன் மங்கலாக உணரலாம்.

கிறிஸ்து நம்முடைய உலகத்திற்குரியவர் அல்ல, அவருடைய ஆத்துமா பிதாவினிடத்திலிருந்து வருகிறது. பிதாவினுடைய ஆளுகை மேலே வைக்கப்பட்டிருக்கிறது. இதற்கு புவியியல் ரீதியாக மேலானது என்று எடுத்துக்கொள்ளக்கூடாது. நாம் உயர செல்லச் செல்ல எப்படி புவியீர்ப்பு சக்தி வலுவிழக்கிறதோ அதுபோல நாமும் இறைவனை நெருங்க நெருங்க நம்முடைய பாவம் நம்மைவிட்டு அகன்று விடும். நாம் தப்பிச்செல்ல முடியாத சிறையாக இவ்வுலகம் காணப்படுகிறது. நாம் இறைவனுடைய அன்புக்கு ஒப்புக்கொடுக்க மறுக்கும் சூழ்நிலையைச் சேர்ந்தவர்கள். நம்முடைய வாழ்க்கை முழுவதும் பாவத்தினால் நிறைந்திருக்கிறது. இந்த நிலையில் இயேசு “பாவங்கள்” என்று பன்மையில் பேசுகிறார். நாம் இறைவனை எதிர்ப்பதால் பல பாவங்களும் தவறுகளும் எழுகின்றது. காயங்களும் தழும்புகளும் நிறைந்த தொழுநோயாளியைப் போல நாம் இருக்கிறோம். அவர்கள் உயிரோடிக்கும்போதே அவர்களுடைய சரீரம் மெதுமெதுவாக இறப்பதைப் போல நாமும் இறந்துகொண்டிருக்கிறோம். நாம் பாவம் செய்த காரணத்தினால் நாம் சாகப் போகிறோம். பாவம் என்பது என்ன? கிறிஸ்துவோடு இணைக்கப்பட்டவன் என்றென்றைக்கும் வாழ்வான், இறைமகனுடைய இரத்தம் நம்மைப் பாவத்திலிருந்து சுத்திகரிக்கும். எனவே அவரை விசுவாசிக்காமல் இருப்பதே பாவம் ஆகும். அவருடைய வல்லமை நம்முடைய மனசாட்சியைச் சுத்திகரித்து, நம்முடைய சிந்தனைகளைப் பரிசுத்தப்படுத்துகிறது. யார் கிறிஸ்துவுக்குத் தூரமாக தங்களை விலக்குகிறார்களோ அவர்கள் மரணத்தைத் தெரிந்துகொள்கிறார்கள், பாவங்களின் சிறையில் நியாயத்தீர்ப்பிற்குக் காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். கிறிஸ்துவில் வைக்கும் விசுவாசம் மட்டுமே நம்மை இறைவனுடைய கோபத்திலிருந்து காப்பாற்றும்.

தன்னை விசுவாசிக்கும்படி நம்மை அழைக்கும் இந்த இயேசு யார்? மறுபடியும் அவர் விளக்குகிறார்: “நானே அவர்” (யோவான் 6:20 மற்றும் 8:24). இவ்வாறு அவர் தன்னைப் பற்றிய மாபெரும் சாட்சிகள் அனைத்தையும் சுருக்கமாகக் கூறிப்பிடுகிறார். அவர் தன்னை சத்தியத்தின் ஆண்டவர் என்றும் உயிருள்ள இறைவன் என்றும் மோசேக்கு “இருக்கிறேன்” என்ற வார்த்தையின் மூலம் தன்னை வெளிப்படுத்திய பரிசுத்தர் என்றும் தன்னை அழைக்கிறார் (யாத். 3:14; ஏசாயா 43:1-12). வேறு யாரிலும் இரட்சிப்பு இல்லை. இந்த வார்த்தைகளை யூதர்களும் அறிந்திருந்தாலும் இறைவனுடைய நாமத்தை வீணில் வழங்கக்கூடாது என்பதற்காக அவர்கள் அதை உச்சரிப்பதில்லை. ஆனால் இயேசு பொதுமக்கள் நடுவில் தன்னை அந்தப் பெயரைக் கொண்டு அழைத்தார். அவர் இறைவனுடைய குமாரனாகிய கிறிஸ்து மட்டுமல்ல, அவரே மெய்யான இறைவனாகிய யாவே.

நற்செய்தியின் சுருக்கத் தொகுப்பே அவர்தான். மாம்சத்தில் வந்த இறைவனே கிறிஸ்து. அவரை விசுவாசிக்கிறவன் வாழ்வடைகிறான். அவரையும் அவருடைய அதிகாரத்தையும் புறக்கணிக்கிறவன் பாவமன்னிப்பை இழந்து போகிறான். விசுவாசம் அல்லது அவிசுவாசம் மனிதனுடைய முடிவை நிர்ணயிக்கிறது.

யோவான் 8:25-27
25அதற்கு அவர்கள்: நீர் யார் என்றார்கள். இயேசு அவர்களை நோக்கி: நான் ஆதிமுதலாய் உங்களுக்குச் சொல்லியிருக்கிறவர்தான். 26 உங்களைக்குறித்துப் பேசவும் நியாயந்தீர்க்கவும் எனக்கு அநேக காரியங்களுண்டு. என்னை அனுப்பினவர் சத்தியமுள்ளவர்; நான் அவரிடத்தில் கேட்டவைகளையே உலகத்துக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார். 27 பிதாவைக்குறித்துப் பேசினாரென்று அவர்கள் அறியாதிருந்தார்கள்.

கிறிஸ்து தன்னுடைய தெய்வீகத்தை யூதர்களுக்கு வலியுறுத்திக் கூறியும், அவர்கள், “நீர் யார்? எங்களுக்கு ஒரு அடையாளத்தைக் காண்பியும். நாங்கள் புரிந்துகொள்ளும்படி எங்களுக்கு விளக்கும்.” என்று தொடர்ந்து கேட்டார்கள். அவர்களுடைய கேள்விக்கு முன்பாகவே அவர் தன்னை எவ்வளவு தெளிவாக வெளிப்படுத்த முடியுமோ அவ்வளவு தெளிவாக வெளிப்படுத்தி விட்டார்.

இயேசு அவர்களுக்கு பதிலுரைத்தார்: “ஆரம்பத்திலிருந்து நானே மெய்யான இறைவன்; ஆனால் நீங்கள் என்னுடைய வார்த்தைகளைப் புரிந்துகொள்ளத் தவறி விட்டீர்கள். என்னுடைய ஆவியானவர் உங்கள் இருதயங்களில் தங்கவில்லை. என்னுடைய பெயர்களையும் குணங்களையும் குறித்த வெளிப்பாட்டினால் உங்களுக்கு எந்தப் பயனுமில்லை. மனுவுருவாக வந்த இறைவார்த்தை நானே. நீங்கள் இறைவனிடமிருந்து வராமல் இவ்வுலகத்திலிருந்து வருவதால் என்னுடைய வார்த்தைகளைப் புரிந்துகொள்ளவோ அவற்றிற்குச் செவிகொடுக்கவோ தவறிவிட்டீர்கள். கவனம் செலுத்தும் தன்மையை உங்களில் உருவாக்க என்னுடைய ஆவிக்கு நீங்கள் இடம் கொடுக்கவில்லை. உங்கள் இருதயம் கடினமானதாக இருந்ததால் நான் பலமுறைப் போதித்தும் நீங்கள் பலனடையவில்லை. அதனால் நான் உங்களை நேசித்து என்னை உங்களுக்கு வெளிப்படுத்தினாலும் என்னுடைய வார்த்தைகள் உங்களை நியாயந்தீர்க்கும். நான் உங்களை இரட்சித்து உங்களை உயிர்ப்பிக்க விரும்புவதால் உங்களில் ஓரிருவர் என்னுடைய மகத்துவத்தை உணர ஆரம்பித்திருக்கலாம். நான் சத்தியமாயிருப்பதைப் போல இறைவனும் பொய்யரல்ல, சத்தியராயிருக்கிறார். ஆவியானவர் உங்களில் இறங்குவதை நீங்கள் புறக்கணித்தபடியால் அந்த சத்தியம் உங்களை அழிக்கும்.” இன்னும் யூதர்கள் இந்த வெளிப்பாடுகளின் மறைபொருளை அறியவோ, பிதாவுக்கும் அவருக்கும் இடையிலான ஐக்கியத்தின் முக்கியத்துவத்தை உய்த்துணரவோ இல்லை. அவர்கள் அவரை விசுவாசிக்க விரும்பாத காரணத்தினால் இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்டும் எதையும் அவர்கள் புரிந்துகொள்ளவில்லை. அவரில் வைக்கும் எளிய விசுவாசம் இந்தக் காரியங்களை நமக்கு வெளிப்படுத்தும்.

யோவான் 8:28-29
28ஆதலால் இயேசு அவர்களை நோக்கி: நீங்கள் மனுஷகுமாரனை உயர்த்தின பின்பு, நானே அவரென்றும், நான் என் சுயமாய் ஒன்றும் செய்யாமல், என் பிதா எனக்குப் போதித்தபடியே இவைகளைச் சொன்னேன் என்றும் அறிவீர்கள். 29 என்னை அனுப்பினவர் என்னுடனேகூட இருக்கிறார், பிதாவுக்குப் பிரியமானவைகளை நான் எப்பொழுதும் செய்கிறபடியால் அவர் என்னைத் தனியே இருக்கவிடவில்லை என்றார்.

இயேசுவைப் பற்றிய உண்மைகளை அவருடைய எதிரிகள் மட்டுமல்ல, அவருடைய சீடர்களும்கூட புரிந்துகொள்ளவில்லை என்பதை இயேசு அறிந்தார். ஏனெனில் பரிசுத்த ஆவியானவர் இன்னும் அருளப்படவில்லை. ஆனால் சிலுவையில் தான் உயர்த்தப்படுவதன் மூலமாக உலகத்தின் பாவம் நீக்கப்படும் என்றும், தான் பிதாவினிடத்தில் எழுந்தருளிச் செல்வதினால் பரிசுத்த ஆவியானவர் பொழிந்தருளப்படுவார் என்றும் நிச்சயமுடையவராயிருந்தார். அவரைக் குறித்த இப்படிப்பட்ட அறிவு யூதர்களுடைய மனதிலும் புறவினத்து மக்கள் மனதிலும் மின்னலைப் போல தாக்கக்கூடியதாக இருந்தது. பரிசுத்த ஆவியானவரின் செயலின்றி கிறிஸ்துவின் தெய்வீகத் தன்மையை யாரும் உய்த்துணர முடியாது. தர்க்கரீதியான சிந்தனையின் மூலமாக அவரை அறிந்துகொள்ள முடியாது. மறுபிறப்பு உறுதியான விசுவாசத்தை உருவாக்குகிறது. கிறிஸ்துவின் மென்மையில் வைக்கும் உறுதியான விசுவாசம் மறுபிறப்பை உருவாக்குவதைப் போலவே இதுவும் நடைபெறுகிறது.

கிறிஸ்து தான் முழுவதும் தனிப்பட்ட தெய்வம் என்று கூறவில்லை. அவர் தமக்கும் பிதாவுக்கும் இடையிலுள்ள ஐக்கியத்தையும், பிதாவின்றி தன்னால் செயல்பட முடியாது என்பதையும் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகிறார். பிதா அவரில் செயல்படுவதால் அவர் தானாக எதையும் செய்வதில்லை என்று மேலும் கூறினார். “இறைவனுடைய அப்போஸ்தலன்” என்ற பெயரை அவர் ஏற்றுக்கொண்டது அவருடைய மனுஷீகத் தன்மையை வெளிப்படுத்துகிறது. அதே வாக்கியத்தில் அவர் வரலாற்றின் ஆண்டவர் என்பதையும் வெளிப்படுத்துகிறார்.

நம்முடைய பிதாவானவர் அறிவதற்கு எளிமையானவர் அல்ல, ஆனால் பரிசுத்த ஆவியானவர் அவரை எளிமையாக வெளிப்படுத்துகிறார். இந்த உயர்வான அர்த்தங்களை யோவான் பதிவு செய்யும்போது, திரித்துவத்தின் ஐக்கியம் என்னும் மகத்துவமான சத்தியத்தை இயேசு நம்முடன் பகிர்ந்துகொள்வதையே காண்பிக்கிறார். அவர் தொடர்ந்து பேசினார்: “பிதா எப்போதும் என்னுடன் இருக்கிறார். இப்போதும் என்னுடன் இருக்கிறார். அவர் ஒரு நொடிப்பொழுதுகூட என்னைவிட்டுப் பிரிந்ததில்லை. குமாரனும் ஒருபோதும் தன்னுடைய பிதாவை விட்டு விலகுவதோ அவருக்கு எதிராக கலகம் செய்வதோ இல்லை. மாறாக பிதாவினுடைய நல்ல சித்தத்திற்கு அவர் எப்போதும் கீழ்ப்படிகிறார். அவர் பிதாவினுடைய சித்தத்திற்கு உட்பட்டவராகவே பரலோகத்திலிருந்து இறங்கி மனிதனாக இவ்வுலகத்திற்கு வந்தார்.” “நான் எப்போதும் பிதாவுக்குப் பிரியமானதையே செய்கிறேன்” என்பது எவ்வளவு இன்பமான கூற்று. பரிசுத்த ஆவியின் நிறைவினால் எப்போதும் பிதாவுடன் ஒரே சிந்தையாயிருக்கும் குமாரனைத் தவிர யார் இவ்விதம் கூறமுடியும்? இயேசு நியாயப்பிரமாணத்தை நிறைவேற்றினார். அதற்கும் மேலாக அவரே புதிய ஏற்பாட்டில் பூரணமான பிரமாணமாக இருக்கிறார். ஆனால் யூதர்களோ அவர் தேவதூஷணம் சொல்பவர் என்றும் நியாயப்பிரமாணத்தை மீறுகிறவர் என்றும் மக்களைத் தவறான பாதையில் நடத்துகிறவர் என்றும் குற்றம் சாட்டினார்கள். ஆனால் அவர் மட்டுமே நியாயப்பிரமாணத்தைக் கைக்கொள்ளக்கூடிய ஒரே நபர்.

கிறிஸ்துவைப் பற்றிய அவருடைய அறிவிப்பில் பரிசுத்த ஆவியின் சத்தத்தை நீங்கள் கேட்கிறீர்களா? அவருடைய மகத்துவத்தையும் தாழ்மையையும், அவருடைய சுதந்திரத்தையும் பிதாவுக்கு ஒப்புக்கொடுத்தலையும் நீங்கள் உணருகிறீர்களா? அவ்விதமாகவே நீங்களும் ஒரே நேரத்தில் ஒப்புக்கொடுத்தலும் சுதந்திரமும் இருக்கின்ற அன்பின் ஐக்கியத்திற்கு அழைக்கப்படுகிறீர்கள். அவர் உங்களை விடுவித்து தம்முடைய பிரசன்னத்தினால் உங்களை சேவைசெய்ய பெலப்படுத்துவார். அவர் உங்கள் போதகராயிருப்பார். அவரில்லாமல் உங்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது. எப்போதும் அவரைப் பிரியப்படுத்தும்படியே நீங்கள் வாழ்வீர்கள்.

உ) பாவம் என்பது அடிமைத்தனமே (யோவான் 8:30-36)

---

யோவான் 8:30-32
30 இவைகளை அவர் சொல்லுகையில், அநேகர் அவரிடத்தில் விசுவாசம் வைத்தார்கள். 31 இயேசு தம்மை விசுவாசித்த யூதர்களை நோக்கி: நீங்கள் என் உபதேசத்தில் நிலைத்திருந்தால் மெய்யாகவே என் சீஷராயிருப்பீர்கள்; 32 சத்தியத்தையும் அறிவீர்கள், சத்தியம் உங்களை விடுதலையாக்கும் என்றார்.

கிறிஸ்துவின் தாழ்மையும் உணர்ச்சியும் நிறைந்த சாட்சி அவருக்குச் செவிகொடுத்த பலரைப் பாதித்தது. அவர் இறைவனிடத்திலிருந்து வந்தவர் என்று அவர்கள் விசுவாசிக்கத் தொடங்கினார்கள். அவர்கள் தன்னை நம்புவதை இயேசு உணர்ந்து செவிகொடுக்கும் அவர்களுடைய ஆர்வத்தை ஏற்றுக்கொண்டார். அவருடைய நற்செய்தியை விசுவாசித்தால் மட்டும் போதாது, அவர்கள் அவருடைய வார்த்தைகளைச் சிந்தித்து அவரோடு இணைந்துகொள்ள வேண்டும். ஒரு கிளை மரத்தில் நிலைத்திருப்பதைப் போல அவர்கள் அவரில் நிலைத்திருக்க வேண்டும். அப்பொழுது பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களுடைய இருதயத்திற்குள்ளும் சிந்தைக்குள்ளும் தடையின்றி பிரவாகித்து வருவார். அதன் மூலம் அவர்கள் தங்கள் நடைமுறை வாழ்வில் இறைவனுடைய சித்தத்தை செய்கிறவர்களாக மாற்றப்படுவார்கள். இவ்வாறு கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளை நிறைவேற்றுகிறவர்கள் சத்தியத்தை உணர்ந்து கொள்வார்கள். ஏனெனில் சத்தியம் என்பது வெறும் சிந்தனையல்ல, அது நம்முடைய நடைமுறை வாழ்வைப் பாதிக்கும் மெய்மையாகும்.

முதலாவது, இறைவனுடைய சத்தியம் என்பது உண்மையும் ஞானமுமுள்ள பேச்சு; இரண்டாவது, பிதா, குமாரன், பரிசுத்த ஆவியாகிய இறைவன் அன்பிலும் செயலிலும் ஒன்றாயிருத்தல். நாம் கிறிஸ்துவில் வேர்கொள்ளும்போது தூய திரித்துவத்தின் அழகை உணர்ந்துகொள்வோம்.

இறைவனை அறிதல் நம்முடைய வாழ்க்கையை மாற்றும். நாம் எவ்வளவு தூரம் மற்றவர்களை நேசிக்கிறோமோ அவ்வளவுதான் நாம் இறைவனை அறிந்திருக்கிறோம். அன்பில்லாதவன் இறைவனை அறியான். கிறிஸ்துவின் வார்த்தையின் மூலமாக நாம் இறைவனை அறியும்போது நாம் சுயநலத்திலிருந்து விடுவிக்கப்படுகிறோம். மந்திரும்புதலைப் பற்றியும் சட்டங்களைக் கைக்கொள்வதைப் பற்றியும் பேசுவதால் நாம் பாவத்தின் அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட மாட்டோம். இறைவனை அறிவதும், குமாரனுடைய பாவமன்னிப்பைப் பெற்றுக்கொள்வதும், பரிசுத்த ஆவியானவர் நம்முடைய வாழ்க்கையில் வருவதுமே நம்முடைய பாவங்களிலிருந்து நம்மை இரட்சிக்கும். இறைவனுடைய அன்பு மட்டுமே நம்முடைய சுயநலம் சுயம் ஆகியவற்றின் சங்கிலிகளை அறுக்கக்கூடியது.

யோவான் 8:33-36
33 அவர்கள் அவருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: நாங்கள் ஆபிரகாமின் சந்ததியாயிருக்கிறோம், நாங்கள் ஒருக்காலும் ஒருவனுக்கும் அடிமைகளாயிருக்கவில்லை; விடுதலையாவீர்களென்று நீர் எப்படிச் சொல்லுகிறீர் என்றார்கள். 34 இயேசு அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: பாவஞ்செய்கிறவன் எவனும் பாவத்துக்கு அடிமையாயிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். 35 அடிமையானவன் என்றைக்கும் வீட்டிலே நிலைத்திரான்; குமாரன் என்றைக்கும் நிலைத்திருக்கிறார். 36 ஆகையால் குமாரன் உங்களை விடுதலையாக்கினால் மெய்யாகவே விடுதலையாவீர்கள்.

யூதர்கள் குழப்பமடைந்தார்கள்; அவர்களுடைய மூதாதையர் பார்வோனுக்குக் கீழாக நானூறு வருடங்கள் அடிமைகளாக வாழ்ந்தார்கள், இறைவன் அவர்களை அந்த அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுவித்த காரணத்தினால் அவர்கள் விடுதலையடைந்தவர்கள் என்று கருதிக்கொண்டார்கள். (யாத். 20:2). அவர்கள் விடுதலையடைந்தவர்கள் என்ற உண்மையை இயேசு மறுதலித்தபோது அவர்கள் அதிர்ச்சியடைந்தார்கள்.

அவரை விசுவாசிக்க ஆரம்பித்தவர்களுடைய பெருமையை இயேசு அடித்து நொறுக்கினார். அவர்கள் பாவத்தின் அடிமைகள் என்றும் சாத்தானுடைய கைதிகள் என்றும் இயேசு காண்பித்தார். நம்முடைய அடிமைத்தனத்தின் மரணப் பாரத்தை நாம் உணர்ந்துகொள்ளவில்லை என்றால் நாம் விடுதலைக்காக ஏங்க மாட்டோம். தன்னுடைய பாவங்களைத் தன்னால் மேற்கொள்ள முடியாது என்று அறிந்தவன் மட்டுமே இறைவன் தன்னை விடுவிக்க வேண்டும் என்று கேட்பான். பலர் ஏன் இயேசுவைத் தேடுவதில்லை என்பதற்கான காரணத்தை நாம் இங்கு பார்க்கிறோம். அவர்களுக்கு இரட்சிப்புத் தேவையில்லை என்று அவர்கள் கருதுகிறார்கள்.

இயேசு வலுவாக சத்தியங்களை எடுத்துரைத்தார்: “பாவம் செய்கிறவன் பாவத்திற்கு அடிமையாயிருக்கிறான். பல வாலிபர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையை பொய், சோம்பல் மற்றும் உதாசீனம் போன்ற பாவங்களுடன் ஆரம்பிக்கிறார்கள். அவர்கள் பாவத்துடன் விளையாடி கற்பனைகளில் மூழ்கினார்கள். அதன் பிறகு அவர்கள் தங்கள் வாழ்க்கையில் அந்தப் பாதையில்தான் செல்வதென்று தீர்மானித்து, தங்கள் பாதையை வஞ்சகத்தினால் திட்டமிட்டார்கள். சில தீமைகளை அவர்கள் முயற்சி செய்து பார்த்தார்கள், இறுதியில் அவை அவர்களுடைய பழக்கங்களாயின. அவர்கள் அந்தப் பாவங்களின் அசிங்கத்தையும், தீமையையும் உணர்ந்து, தங்களுடைய மனசாட்சியின் குற்றப்படுத்தலையும் கேட்டபோது, காலம் ஏற்கனவே கடந்துவிட்டிருந்தது. இப்பொழுது அவர்கள் அந்தப் பாவங்களுக்கு அடிமைகளாயிருக்கிறார்கள். அவர்கள் ஒரு குற்றத்தை தயக்கத்துடன் செய்யும்படி தூண்டப்பட்டார்கள். இப்போது அவர்கள் தங்கள் தீமையான எண்ணத்திற்கு செவிகொடுத்த அந்தத் தருணத்தை சபித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள். போலி பக்தி என்ற வேஷத்தை அவர்கள் தரித்திருந்தாலும் அவர்கள் தீமை நிறைந்தவர்கள். அந்த உண்மையை அவர்கள் மறைக்கிறார்கள். கிறிஸ்து இல்லாத எந்த மனிதனும் தன்னுடைய இச்சைகளுக்கு அடிமையாயிருக்கிறான். ஒரு காய்ந்த சருகை புயல் அலைக்கழிப்பதைப் போல அப்படிப்பட்டவர்களுடைய மனம் பிசாசினால் அலைக்கழிக்கப்படும்.

அப்போது இறைவனுடைய குமாரன் தன்னுடைய கிருபையுள்ள வார்த்தைகளைக் கூறுகிறார்: “இப்போது நான் உங்களுடன் இருக்கிறேன், உங்களுடைய கட்டுக்களை அறிந்திருக்கிறேன். நான் உங்களை விடுவித்து உங்கள் பாவங்களை உங்களிலிருந்து துடைத்தெறிய ஆயத்தமாயிருக்கிறேன். நான் ஒரு மேலோட்டமாக மாற்றத்தைக் கொண்டுவரவோ, கடுமையான சட்டத்தைக் கொடுக்கவோ வரவில்லை. இல்லை. நான் உங்களைப் பாவத்தின் வல்லமையிலிருந்தும், மரணத்தின் பலத்திலிருந்தும் பிசாசுக்கு உங்கள் மீதிருக்கும் உரிமையிலிருந்தும் விடுவிக்கும்படி வந்தேன். நான் உங்களை மறுபடியும் பிறக்கச் செய்து உங்களைப் புதுப்பிக்கிறேன். அப்பொழுது உங்களுக்குள் இருக்கும் இறைவனுடைய வல்லமை பாவத்திற்கு எதிராக செயல்படும். சாத்தான் பலவழிகளில் உங்களைச் சோதிப்பான் என்பது உண்மைதான். நீங்கள் இடறுவீர்கள், ஆனால் அடிமைகளைப் போல் அல்ல, தங்கள் உரிமைகளை ஆவலுடன் காத்துக்கொள்ளும் பிள்ளைகளைப் போல.”

“நீங்கள் நித்தியமாக மீட்கப்பட்டுள்ளீர்கள். என்னுடைய இரத்தத்தை விலையாகக் கொடுத்து பாவச் சந்தையிலிருந்து உங்களை நான் வாங்கியிருக்கிறேன். நீங்கள் இறைவனுக்கு சிறப்பானவர்கள். நீங்கள் சுதந்திரமுள்ள பிள்ளைகளாக இருக்கும் உரிமையை அவர் உங்களுக்குக் கொடுத்திருக்கிறார். பாவத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்ட உங்களை நான் இறைவனுடனான ஐக்கியத்திற்குள்ளும் மனப்பூர்வமாக, நன்றியுடன் அவருக்குச் சேவை செய்வதற்கும் வழிநடத்துவேன். குற்றச் சிறையிலிருந்து உங்களை இறைவனுடைய ஆளுகைக்குள் கொண்டுவரும் விடுதலையாளர் நானே. என்னிடத்தில் வரும் யாருடைய கதறுதலுக்கும் செவிகொடுக்கும் அதிகாரமுள்ள இறைமகன் நானே.”

ஊ) கொலைகாரனும் பொய்யனுமாகிய பிசாசு (யோவான் 8:37-47)

---

யோவான் 8:37-39
37 நீங்கள் ஆபிரகாமின் சந்ததியாரென்று அறிவேன்; ஆனாலும் உங்களுக்குள்ளே என் உபதேசம் இடம்பெறாதபடியால், என்னைக் கொலைசெய்யத் தேடுகிறீர்கள். 38 நான் என் பிதாவினிடத்தில் கண்டதைச் சொல்லுகிறேன், நீங்களும் உங்கள் பிதாவினிடத்தில் கண்டதைச் செய்கிறீர்கள் என்றார். 39 அதற்கு அவர்கள்: ஆபிரகாமே எங்கள் பிதா என்றார்கள். இயேசு அவர்களை நோக்கி: நீங்கள் ஆபிரகாமின் பிள்ளைகளாயிருந்தால் ஆபிரகாமின் கிரியைகளைச் செய்வீர்களே.

யூதர்கள் தங்களை ஆபிரகாமுடைய வித்தாகக் கருதினார்கள். அதனால் விசுவாசத்தின் தந்தையோடு தங்களுக்கிருக்கும் தொடர்பின் காரணமாக, கடவுள் தன்னுடைய கீழ்ப்படிவுள்ள தாசனாகிய ஆபிரகாமுக்குக் கொடுத்த வாக்குத்தத்தங்களைத் தாங்களும் உரிமையாக்கிக்கொள்ள முடியும் என்று கருதினார்கள்.

அவர்கள் ஆபிரகாமுடைய சந்ததி என்பதையோ, அதனால் அவர்களுக்கிருந்த உரிமைகளையோ இயேசு மறுக்கவில்லை. ஆனால் ஆபிரகாமுடைய சந்ததியாராகிய அவர்களிடம் ஆபிரகாமுடைய ஆவியில்லையே என்றுதான் இயேசு வருந்தினார். இயேசுவோ கடவுளுடைய சத்தத்தைக் கேட்கவும் அவருடைய வார்த்தையைக் கைக்கொள்ளவும் கூடியவராக இருந்தார். இயேசு இறைவனைத் தன்னுடைய பிதா என்று சொன்னதால், அவர்கள் இயேசுவின் வார்த்தைகளுக்குத் தங்கள் செவிகளை அடைத்துக்கொண்டார்கள். இயேசுவின் வார்த்தைகள் அவர்களுடைய இதயத்திற்குள் நுழையவோ அவர்களுக்கு ஒளிகொடுக்கவோ அவர்கள் அனுமதிக்கவில்லை. அவர்கள் தங்கள் அறியாமையிலும் அவிசுவாசத்திலும் நிலைத்திருந்தார்கள்.

கிறிஸ்துவின் பேச்சுக்கு இந்தக் கூட்டத்தாரிடமிருந்து மறுப்பும் வெறுப்பும் தவிர வேறு எந்தப் பலனும் கிடைக்கவில்லை. அத்தருணத்தில் அங்கிருந்தவர்களில் பெரும்பாலானவர்கள் அப்போது இயேசுவைக் கொல்ல வேண்டுமென்று சிந்திக்கவில்லை. ஆயினும் இயேசு அவர்களுடைய இருதயங்களின் நோக்கத்தையும் கொலைக்குக் காரணமாயிருப்பது வெறுப்பே என்பதையும் நன்கறிந்திருந்தார். அதிவிரைவில் அவர்கள் “அவனைச் சிலுவையில் அறையும், அவனைச் சிலுவையில் அறையும்” என்று சத்தமிடப் போகிறார்கள் (மத்தேயு 27:21-23; யோவான் 19:15).

ஆபிரகாம் இறைவனுடைய வார்த்தையைக் கேட்டு உடனடியாகக் கீழ்ப்படிந்தார். அதைவிட ஆச்சரியமானது என்னவென்றால் இயேசு பிதாவினுடைய சத்தத்தை எப்போதும் கேட்டு அதற்குச் செவிகொடுத்ததோடு மட்டுமின்றி, அவர் இறைவனுடைய செயலையும் மகத்துவத்தையும் கண்ணாரக் கண்டார். அவருக்குக் கிடைத்த வெளிப்பாடு இறைவனுடன் அவருக்கிருந்த உறுதியான உறவிலிருந்து வருவதால் முழுமையானதாக இருந்தது. இயேசு இறைவனுடைய ஆவியிலிருந்து வரும் ஆவியாகவும், அவருடைய அன்பிலிருந்து வரும் அன்பாகவும் இருக்கிறார்.

ஆனால் யூதர்கள் பிதாவின் ஒரே மகனைப் பகைத்தார்கள். அவர்கள் உண்மையான இறைவனிடமிருந்து வரவில்லை என்பதற்கு இதுவே ஆதாரமாக இருக்கிறது. அவர்களுடைய சிந்தனை பரலோகத்திலிருந்து தோன்றாமல் வேறு இடத்திலிருந்து வருகிறது. இந்த நிலையில் இயேசு அவர்களுடைய “பிதாக்களின்” அடையாளத்தைக் குறித்துப் பேசுகிறார். இவ்வாறு பார்க்கும்போது ஆபிரகாம் அவர்களுடைய பிதா அல்ல.

யோவான் 8:40-41
40 தேவனிடத்தில் கேட்டிருக்கிற சத்தியத்தை உங்களுக்குச் சொன்ன மனுஷனாகிய என்னைக் கொல்லத் தேடுகிறீர்கள், ஆபிரகாம் இப்படிச் செய்யவில்லையே. 41 நீங்கள் உங்கள் பிதாவின் கிரியைகளைச் செய்கிறீர்கள் என்றார். அதற்கு அவர்கள்: நாங்கள் வேசித்தனத்தினால் பிறந்தவர்களல்ல; ஒரே பிதா எங்களுக்குண்டு, அவர் தேவன் என்றார்கள்.

யூதர்கள் ஆபிரகாமுடைய ஆவியுடையவர்கள் அல்ல என்று இயேசு சொன்னபடியால் அவர்கள் இயேசுவின் வார்த்தைகளை வெறுத்தார்கள். தாங்கள் ஆபிரகாமுடைய சந்ததி என்று அவர்களுக்கிருந்த நம்பிக்கையே அவர்களுடைய விசுவாசத்திற்கு ஆதாரமாகவும் அவர்களுடைய பெருமைக்கு அடிப்படையாகவும் காணப்பட்டது. ஆகவே இயேசு எப்படி அவர்களுக்கு ஆபிரகாமுடன் இருந்த தொடர்பைக் குறைகூறி அதை மறுதலிக்கமுடியும்.

ஆபிரகாம் இறைவனுடைய வார்த்தையைக் கேட்டு நாடோடியாகப் புறப்பட்டுச் சென்றபோது, விசுவாசத்தோடு இறைவனுக்குக் கீழப்படிந்தார் என்பதையும் இயேசு அவர்களுக்குக் காண்பித்தார். ஆபிரகாம் தன்னுடைய மகனாகிய ஈசாக்கைப் பலியாக ஒப்புக்கொடுத்தபோதும், தன்னுடைய அண்ணன் மகனாகிய லோத்துவிடம் தன் தாழ்மையைக் காண்பித்தபோதும், இறைவன் உண்மையுள்ளவர் என்பதில் அவருக்கிருந்த நம்பிக்கை விளங்குகிறது. ஆனால் யூதர்கள் பிடிவாதத்தையும், கலகத்தையும், அவிசுவாசத்தையுமே வெளிப்படுத்தினார்கள். அவர்களுடைய ஆவி கிறிஸ்துவின் ஆவிக்கு எதிராக இருந்தது. இவ்வாறு அவர்கள் மனுவுருவான சத்தியமாக அவர்கள் நடுவில் நின்றுகொண்டிருந்த இயேசுவோடு அவர்கள் சண்டையிட்டதுடன், அவர் மூலமாக வந்த இறைவனுடைய வார்த்தைக்கும் செவிகொடுக்க மறுத்தார்கள். இயேசு தேவதூதர்கள் சூழ இறைமகனாக தன் மகிமையில் வராமல், ஒரு எளிய மனிதனாக தன் வார்த்தையின் வல்லமையோடு மட்டும் வந்தார். அவருடைய நற்செய்தியை அவர்கள் வெறுத்துப் புறக்கணித்ததால், அவரைக் கொல்ல வேண்டும் என்ற சிந்தனை அவர்களுடைய மனதில் தோன்றியது. இது ஆபிரகாமுடைய தன்மைக்கும் செயல்களுக்கும் எதிரிடையானதாக இருந்தது. ஆபிரகாம் இறைவனுடைய வார்த்தையைக் கேட்டார், கீழ்ப்படிந்தார், அவர் பெற்றுக்கொண்ட வெளிப்பாட்டின்படி வாழ்ந்தார்.

யோவான் 8:42-43
42 இயேசு அவர்களை நோக்கி: தேவன் உங்கள் பிதாவாயிருந்தால் என்னிடத்தில் அன்பாயிருப்பீர்கள். ஏனெனில் நான் தேவனிடத்திலிருந்து வந்திருக்கிறேன்; நான் சுயமாய் வரவில்லை, அவரே என்னை அனுப்பினார். 43 என் வசனத்தை நீங்கள் ஏன் அறியாமலிருக்கிறீர்கள்? என் உபதேசத்தைக் கேட்க மனதில்லாதிருக்கிறதினால் அல்லவா?

ஆபிரகாம் அவர்களுடைய பிதா அல்ல என்பதை இயேசு அவர்களுக்க நிரூபித்துக் காட்டிய பிறகு, அவர்கள் பின்பற்றும் அவர்களுடைய உண்மையான பிதா யார் என்பதை அவர்களே நிதானித்துப் பார்க்கும் வண்ணமாக அவர்களிடம் பேசுகிறார். அவர்களுடைய பிதாவைப் போலவே அவர்களும் செயல்படுகிறார்கள்.

இயேசு தனக்கும் தங்களுக்குமிடையிலான வித்தியாசத்தை தெளிவுபடுத்திவிட்டார் என்பதை யூதர்கள் உணர்ந்தார்கள். அவர்கள் தகாத உறவினால் பிறந்த மோவாபியரைப் போலவோ அல்லது அம்மோனியர்களைப் போலவோ (ஆதியாகமம் 19:36-38) தாங்கள் பிறக்கவில்லை என்று பதிலுரைத்தார்கள். மேலும் யூதர்கள் யாத்திராகமம் 4:22, உபாகமம் 32:6 மற்றும் ஏசாயா 63:16 ஆகிய வேதப் பகுதிகளின் அடிப்படையில் இறைவன் தங்களுடைய பிதா என்று உரிமைகோரும் கலப்பினமாகிய சமாரியர்களைப் போன்றவர்களுமல்ல. இறைவன் தன்னுடைய பிதா என்று இயேசு சொன்னபோது, அவர்களும் வேத வசனங்களின் ஆதாரத்தில் இறைவன் தங்களுக்கும் பிதா என்று கூறினார்கள். இது அவர்களுடைய விசுவாசக் கொள்கை. அதற்காகத்தான் அவர்கள் போராடினார்கள், பாடுபட்டார்கள். ஆனால் அவர்களுடைய சாட்சி பொய்யானதாயிருந்தது.

அவர்கள் தங்களையே ஏமாற்றிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை இயேசு அவர்களுக்கு விளக்கிக் காண்பித்தார். “இறைவன் உங்களுடைய பிதாவாயிருந்தால், நீங்கள் என்னை சிநேகித்திருப்பீர்கள். ஏனென்றால் இறைவன் அன்பாயிருக்கிறார். அவர் வெறுப்பாயிருப்பதில்லை. அவர் தன்னித்திலிருந்து வரும் தன்னுடைய மகனை நேசிக்கிறார். மகன் பிதாவின் தன்மையை தன்னில் கொண்டிருக்கிறார்” என்று இயேசு அவர்களிடம் கூறினார். இயேசு ஒரு கனம்கூட பிதாவை விட்டுத் தனித்திராமல், ஒரு கீழ்ப்படிதலுள்ள அப்போஸ்தலராக அவருக்குக்குக் கீழ்ப்படிகிறார்.

“என்னுடைய போதனையை நீங்கள் ஏன் புரிந்துகொள்ளவில்லை? நான் வேறு மொழியில் உங்களுடன் பேசவில்லையே. சிறுவர்களும் புரிந்துகொள்ளக்கூடிய எளிய வார்த்தைகளில்தானே நான் உங்களிடம் பேசுகிறேன்” என்று மக்கள் கூட்டத்தைப் பார்த்து இயேசு கேட்டார். “உங்களால் எனக்குச் செவிகொடுக்க முடியாது. நீங்கள் சுயாதீனராயிராமல் அடிமைகளாயிருக்கிறீர்கள். உங்கள் ஆவிக்குரிய வாழ்வை நீங்கள் இழந்து விட்டீர்கள். அதனால் நீங்கள் எந்த சத்தத்தையும் கேட்க முடியாத குருடரைப் போல இருக்கிறீர்கள்” இயேசு தன்னுடைய கேள்விக்குத் தானே பதிலுரைத்தார்.

அன்புள்ள சகோதரனே, நீங்கள் எவ்வாறு இறைவனுக்குச் செவிகொடுக்கிறீர்கள்? இறைவனுடைய வார்த்தை உங்கள் இருதயத்தில் கேட்கிறதா? உங்கள் உள்ளான மனிதனை சரிசெய்யவும் சுத்தப்படுத்தவும் ஆவலோடு பேசும் அவருடைய சத்தம் உங்களுக்குக் கேட்கிறதா? அல்லது ஒரு அந்நிய ஆவி உங்களைப் பிடித்திருப்பதால், பெருமையும் செவிட்டுத்தன்மையும் உடையவராயிருக்கிறீர்களா? நீங்கள் நற்செய்தியின் வல்லமையினால் இறைவனுக்குப் பணிசெய்கிறீர்களா? அல்லது ஒரு தீய ஆவி உங்களுக்குள் வாழ்ந்து உங்களை நடத்துகிறதா?

யோவான் 8:44
நீங்கள் உங்கள் பிதாவாகிய பிசாசானவனால் உண்டானவர்கள்; உங்கள் பிதாவினுடைய இச்சைகளின்படி செய்ய மனதாயிருக்கிறீர்கள்; அவன் ஆதிமுதற்கொண்டு மனுஷகொலைபாதகனாயிருக்கிறான்; சத்தியம் அவனிடத்திலில்லாதபடியால் அவன் சத்தியத்திலே நிலைநிற்கவில்லை; அவன் பொய்யனும் பொய்க்குப்பிதாவுமாயிருக்கிறபடியால் அவன் பொய்பேசும்போது தன் சொந்தத்தில் எடுத்துப் பேசுகிறான்.

இயேசு தன்னை அன்பு செய்யாத ஒவ்வொருவரையும் பார்த்து பிசாசுதான் அவர்களுடைய பிதா என்று கூறுகிறார். இதன் மூலமாக யூதர்கள் இறைவனை அறிந்திருப்பதாக உரிமைபாராட்டினாலும் அவர்களைப் பற்றிய உண்மையை இயேசு காண்பித்தார். சட்டவாதிகள் இறைவனைவிட்டு வெகுதூரத்தில் இருக்கிறார்கள். பொல்லாங்கான் அவர்களுடைய தகப்பனாயிருக்கிறான்.

பிசாசு எங்கெல்லாம் செல்கிறானோ அங்கெல்லாம் குழப்பத்தை உண்டுபண்ணுகிறான். இறைவனுடைய படைப்பைச் சீரழிக்க வேண்டும் என்பதுதான் அவனுடைய நோக்கம். அவன் ஒவ்வொரு மனிதனுடைய பெலவீனங்களைக் கண்டுபிடித்து, அவர்களைத் தந்திரமாகச் சோதனைக்குட்படுத்தி, அவர்களை ஆளுகைசெய்து, அவர்கள் பாவம் செய்யும்படி நடத்துவான். அவர்கள் பாவம் செய்தவுடன் கடவுளுடைய சிங்காசனத்திற்கு முன்பாகச் சென்று அந்தப் பரிதாபமான நபர்களைத் தண்டிப்பது நியாயமானதே என்று அவர்களைக் குற்றப்படுத்துவான். அவனுடைய வஞ்சனை அவ்வளவு அசிங்கமானது!

சாத்தான் தீய இச்சைகள் அனைத்தின் மொத்த உருவமாக இருக்கிறான் என்றும் அதனால் அவனிடத்தில் எந்த நன்மையும் இல்லை என்றும் இயேசு அறிவித்தார். அவன் அனைவரையும் வெறுத்து சுயத்திற்கு அடிமையானான். இயேசுவின் எதிரிகள் அனைவரும் அதே ஆவியில்தான் வாழ்கிறார்கள். அவர்கள் தங்கள் சுய இச்சைகளினால் நடத்தப்படுவதுடன் மற்றவர்களையும் சீரழிக்கிறார்கள். கர்த்தருக்குள் வாழாதவர்கள் அனைவரும் சாத்தான் தங்களைத் தூண்டிவிடுகிறபடி தீமையான வாழ்க்கையே வாழ்கிறார்கள்.

சாத்தானுடைய இச்சைகள் யாவை? அவன் ஆதிமுதல் கொலைகாரன் என்று இயேசு சொல்கிறார். அதனால்தான் அவன் மனிதனிலிருக்கும் இறைவனுடைய சாயலை வெறுக்கிறான். அவர் உயிரின் தோற்றுவாயாகிய இறைவனைவிட்டுப் பிரிந்தும் இருக்கிறான். அவனிடத்தில் நித்திய மரணம் இடம்பெற்றது. அவனே மரணத்தின் அதிகாரியாயிருக்கிறான். அனைத்து உயிரினங்களையும் அழிப்பதே அவனுடைய நோக்கமாகும்.

பிசாசின் இந்த கொடூரத் தன்மைக்கு அவனுடைய வஞ்சகமே காரணம். அவன் நம்முடைய ஆதிப் பெற்றோராகிய ஆதாமுக்கும் ஏவாளுக்கும் பொய்யைச் சொல்லி அவர்களை அவிசுவாசிகளாக்கி இறைவனுடைய கட்டளையை மீறச் செய்தான். அவன் தனக்கென்று ஒரு கூட்டம் தேவதூதர்களை எடுத்துக்கொண்டபோது தான் இறைவனைவிட அழகும் பலமும் நிறைந்தவன் என்றும் பெரியவன் என்றும் தன்னைத் தானே ஏமாற்றிக்கொண்டான்.

தன்னுடைய நோக்கங்களின் ஆழத்தை அறியாத சாத்தானுடைய அடிப்படைத் தன்மையே சுய வஞ்சனைதான். அதனால் அவன் அதிபயங்கரமாக வீழ்ந்துபோகிறான். கிறிஸ்து சாந்தமும் மனத்தாழ்மையுமாயிருப்பதால் அவனுக்கு நேரெதிரானவராக இருக்கிறார். மனிதன் கிறிஸ்துவின் தாழ்மையையும் சுய வெறுப்பபையும் நாடாமல் வஞ்சகத்தையும் பெருமையையும் நாடுவது வருத்தப்பட வேண்டிய ஒன்று. ஆகவே, இந்த வஞ்சகன் பாம்பின் விஷத்தைப்போல பொய்யைக் கக்குகிற பொய்யர்களின் இராணுவத்தை உருவாக்குகிறான். அவர்களில் ஒருவர் மற்றவரை நம்புவதில்லை.

“அனைவரும் பொய்யராயிருக்கிறார்கள்; தங்கள் புன்னகையினால் ஒருவருக்கொருவர் முகத்துதி செய்கிறார்கள். ஒவ்வொருவனும் தன்னைத்தான் கனப்படுத்துகிறான், மாணவர்கள் பரீட்சைகளில் ஏமாற்றுகிறார்கள். வியாபாரிகள் ஏமாற்றுகிறார்கள். கணவன் மனைவிகள் ஒருவரையொருவர் வஞ்சிக்கிறார்கள். யாரும் யாரையும் நம்புவதில்லை. இருப்பினும் ஒவ்வொருவரும் தாங்கள்தான் உலகத்திலேயே நீதியுள்ளவர்கள் என்று எண்ணிக்கொள்கிறார்கள்” என்று பெண்மணி தனது தாயாரிடம் சொன்னாள்.

சாத்தான் பொய்யைச் சொல்லித்தான் தன்னுடைய மக்களைத் தூண்டிவிடுகிறான். அவன் ஒவ்வொரு பொய்யையும் உண்மையைப் போல காண்பிப்பதால் அவனுடைய பொய்களில் எல்லாம் பாதி உண்மையிருக்கும். அவன் ஏமாற்றுக்காரனாகவும் பொய்யின் பிதாவுமாக இருக்கிறான்.

யோவான் 8:45-47
நான் உங்களுக்குச் சத்தியத்தைச் சொல்லுகிறபடியினாலே நீங்கள் என்னை விசுவாசிக்கிறதில்லை. (46) என்னிடத்தில் பாவம் உண்டென்று உங்களில் யார் என்னைக் குற்றப்படுத்தக்கூடும்? நான் சத்தியத்தைச் சொல்லியிருக்க, நீங்கள் ஏன் என்னை விசுவாசிக்கிறதில்லை. (47) தேவனால் உண்டானவன் தேவனுடைய வசனங்களுக்குச் செவிகொடுக்கிறான்; நீங்கள் தேவனால் உண்டாயிராதபடியினால் செவிகொடாமலிருக்கிறீர்கள் என்றார்.

இயேசு மட்டும்தான் உண்மையைச் சொல்லி இறைவனுடைய சத்தியத்தை வெளிப்படுத்துகிறார். அவருடைய வார்த்தைகளை விசுவாசிக்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள். அவர் அனைத்து உண்மைகளையும் அறிந்திருந்தாலும் தான் சொல்லும் அனைத்திலும் அவர் தாழ்மையும் உண்மையும் உள்ளவராயிருக்கிறார்.

இயேசு பேசுகிறார் என்ற காரணத்தினாலேயே பலர் இந்த சத்தியத்திலுள்ள நன்மைகளை ஏற்பதில்லை. இயேசு சொல்லுகிற இந்தக் காரியத்தை ஒரு அரசியல் தலைவரோ அல்லது ஒரு மதத்தைத் நிறுவியவரோ சொன்னால் மனிதர்கள் விசுவாசிப்பார்கள். ஒரு சாதாரண மனிதனாக இயேசு அதைப் பேசியபோது அவர்கள் அதைப் புறக்கணித்தார்கள், காரணம் அவர்கள் சுய வெறுப்பைவிட மேன்மையையும் ஆளுகையையுமே விரும்பினார்கள். “நீங்கள் ஏன் விசுவாசிப்பதில்லை? நீங்கள் என்னில் ஏதேனும் வஞ்சகத்தையோ, பெருமையையோ அல்லது தீமையையோ காண்கிறீர்களா?” என்று இயேசு அவர்களிடம் கேட்டு, “இல்லை. நான் எப்போதும் சத்தியத்தைப் பேசி அதை நடைமுறைப்படுத்துகிறேன். நான் மாம்சத்தில் வந்த சத்தியமாகவும், பாவமில்லாதவராகவும், நீதியுள்ளவராகவும் இருக்கிறேன். என்னிடத்தில் எந்த யுக்திகளோ வஞ்சகமோ இல்லை” என்று கூறினார்.

இறுதியாக இயேசு, கலககுணமுள்ள இந்த மக்களைப் பார்த்து, “இறைவனிடமிருந்து வந்தவனே அவருடைய வார்த்தைகளைக் கேட்டு, அவருடைய சத்தத்தை அறிந்துகொள்வான். ஒரு குழந்தை மற்றவர்களுடைய சத்தத்திலிருந்து தன்னுடைய பெற்றோரின் சத்தத்தைப் பிரித்து அறிந்துகொள்கிறதோ அதேபோலதான் இதுவும். ஒரு தாயும் அப்படித்தான். குழந்தையின் அழுகுரலைக் கேட்டு அதனிடம் ஓடிச்செல்வாள். அவ்விதமாக இறைவனால் அழைக்கப்பட்டவர்களே பரலோக பிதாவின் சத்தத்தைக் கேட்பான். நற்செய்தியைப் புரிந்துகொள்ள முடியாவர்கள் இறைவனால் உண்டானவர்கள் அல்ல. நம்முடைய பக்தி அல்ல, கிறிஸ்துவின் இரத்தினால் உண்டாகும் மறுபிறப்பே நம்மை இரட்சிக்கும். அப்போது ஆவியானவர் நம்மில் வந்து வாசம்செய்வார். உங்களுடைய பிதா யார்? சாத்தானா அல்லது இறைவனா? அவசரப்பட்டு பதிலுரைக்காதீர்கள். உங்களுடைய நோக்கங்களை பொல்லாங்கானுடைய நோக்கத்தோடும் கிறிஸ்துவின் செயல்களோடும் ஒப்பிட்டுப்பார்த்து அதன்பிறகு மனந்திரும்புங்கள்.

எ) ஆபிரகாமுக்கு முன்பாகவே இருக்கும் கிறிஸ்து (யோவான் 8:48-59)

---

யோவான் 8:48-50
48 அப்பொழுது யூதர்கள் அவருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: உன்னைச் சமாரியனென்றும், பிசாசு பிடித்தவனென்றும் நாங்கள் சொல்லுகிறது சரிதானே என்றார்கள். (49) அதற்கு இயேசு: நான் பிசாசு பிடித்தவனல்ல, நான் என் பிதாவைக் கனம்பண்ணுகிறேன், நீங்கள் என்னைக் கனவீனம்பண்ணுகிறீர்கள். (50) நான் எனக்கு மகிமையைத் தேடுகிறதில்லை; அதைத் தேடி, நியாயந்தீர்க்கிறவர் ஒருவர் இருக்கிறார்.

யூதர்கள் சாத்தானுடைய ஆவியுடன் இணங்கிப்போய் சத்தியத்தை அசட்டை செய்ததை அவர்களுக்குக் காண்பித்ததன் மூலம் இயேசு அவர்களுடைய முகத்திரையைக் கிழித்தார்.

இயேசுவின் இந்தத் தாக்குதலுக்குப் பிறகு அவர்களுக்குள் மறைந்திருந்த தீய ஆவி வெளிப்படையாகத் தெரிய ஆரம்பித்தது. அவர்கள் தங்கள் பாவத்திற்காக அழுது மனந்திரும்பாமல், தங்களுக்குப் பிசாசுடன் இருந்த கூட்டணியை அவர்கள் காண்பித்தார்கள். இயேசு பரிசுத்த ஆவியினால் பிறந்தவர் என்பதை அவர்கள் மறுதலித்ததன் மூலமாக தாங்கள் இறைநிந்தனை செய்ததாக அவர்கள் ஒத்துக்கொண்டார்கள். அவர்கள் அவரை சமாரியன் என்று அழைத்தார்கள். சமாரியர்கள் ஒரு கலப்பினமாக இருந்தார்கள். சமாரியர்களிடையே இயேசவைக் குறித்த ஆர்வம் ஏற்பட்டிருந்தது என்ற செய்தி எருசலேமை எட்டியிருந்தபடியால் அது இனவாதிகளாகிய யூதர்களைக் கோபப்படுத்தியிருந்தது.

அவர்களில் ஒரு கூட்டத்தார் அவர் யூதர்தான் என்பதை அறிந்திருந்த காரணத்தினால் அதை வலியுறுத்தினார்கள். மற்றவர்கள் அவர் பிசாசின் உதவியுடன் அற்புதங்களைச் செய்வதாகக் கூறினார்கள். பிசாசு பிடித்தவர்கள் தங்கள் உண்மையான நிலையை அறியாதவர்களாக இறைவனுடைய பரிசுத்தரைப் பிசாசு பிடித்தவன் என்று கூறினார்கள். இவ்வாறு பொய்களின் பிதாவினால் வஞ்சிக்கப்பட்டவர்கள் ஒளியை இருள் என்றும் இருளை ஒளியென்றும் கூறினார்கள்.

ஆவிக்குரிய குருடர்களாகிய இந்த மக்களுக்கு பொறுமையாக இயேசு பதிலுரைத்தார். “நான் பிசாசு பிடித்தவன் அல்ல; நான் பரிசுத்த ஆவியினால் நிறைந்திருக்கிறேன். உலக ஆசைகளை நோக்கி என்னை நடத்துகிற எந்த விருப்பமும் என்னிடத்தில் இல்லை. நான் சத்தியத்தினாலும் அன்பினாலும் நிறைந்திருக்கிறேன். நான் என்னை நேசிக்கவில்லை. நான் என்னை வெறுத்து என்னுடைய பிதாவைக் கனப்படுத்துகிறேன். இது என்னுடைய புத்தியுள்ள ஆராதனை. நான் இறைவனுடைய பெயரை உங்களுக்கு அறிவித்து, என்னுடைய நடத்தையினால் பிதாவைப் பரிசுத்தப்படுத்துகிறேன். நான் இறைவனுடைய சத்தியத்தை உங்களுக்கு அறிவிக்கிறேன். ஆனால் நீங்களோ நான் இறைவனுடைய மகன் என்று சொன்னதால் என்னை வெறுக்கிறீர்கள். பரிசுத்த ஆவியை நீங்கள் பெற்றுக்கொள்ளும்படி உங்களை விட்டுப்போக உங்களில் இருக்கும் தீய ஆவிக்குப் பிரியம் இல்லை. பரிசுத்தரின் பிள்ளைகளாவதற்கு உங்களுக்கு விருப்பம் இல்லை. ஆகவே நீங்கள் என்னை நிந்தித்துக் கொலைசெய்யத் தேடுகிறீர்கள். நான் எப்போதும் என்னுடைய பிதாவில் நிலைத்திருக்கிறபடியால் என்னுடைய மகிமையை நான் தேடுவதில்லை. அவர் என்னைப் பாதுகாத்து, பராமரித்து, கனப்படுத்தி மகிமைப்படுத்துகிறார். நீங்கள் என்னைப் புறக்கணித்தபடியால் அவர் உங்களை நியாயம் தீர்க்கப்போகிறார். ஆவியினால் பிறந்தவரைப் புறக்கணிக்கிறவன் இறைவனுடைய நியாயத்தீர்ப்பிற்கு உட்படுகிறான். அதனால்தான் தீய ஆவி அவர்கள்மேல் இருந்து, இரட்சகரைப் பெற்றுக்கொள்ளாதபடி அவர்களைத் தடைசெய்கிறது.

யோவான் 8:51-53
51 ஒருவன் என் வார்த்தையைக் கைக்கொண்டால், அவன் என்றென்றைக்கும் மரணத்தைக் காண்பதில்லை என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார். 52 அப்பொழுது யூதர்கள் அவரை நோக்கி: நீ பிசாசுபிடித்தவனென்று இப்பொழுது அறிந்திருக்கிறோம்; ஆபிரகாமும் தீர்க்கதரிசிகளும் மரித்தார்கள். நீயோ: ஒருவன் என் வார்த்தையைக் கைக்கொண்டால் என்றென்றைக்கும் மரணத்தை ருசிபார்ப்பதில்லை என்கிறாய். 53 எங்கள் பிதாவாகிய ஆபிரகாமிலும் நீ பெரியவனோ? அவர் மரித்தார், தீர்க்கதரிசிகளும் மரித்தார்கள்; உன்னை நீ எப்படிப்பட்டவனாக்குகிறாய் என்றார்கள்.

இயேசு தன்னுடைய நற்செய்தியின் சுருக்கத்தை இங்கே கொடுக்கிறார். “அவருடைய வார்த்தைகளைக் கேட்டு, அவற்றை ஏற்றுக்கொண்டு, அவற்றைத் தங்கள் இருதயத்தில் கைக்கொள்பவர்கள், அந்த வார்த்தைகள் தங்கள் வாழ்க்கையில் மிகவும் சக்திவாய்ந்தவைகள் என்பதைக் கண்டுகொள்வார்கள். அவர் அழிவற்ற வாழ்வைப் பெற்றுக்கொள்வார்கள், ஒருபோதும் கெட்டுப்போக மாட்டார்கள். மரணம் தங்கள் தகப்பனாகிய இறைவனிடம் அவர்கள் செல்லும் வாசலாக இருக்கும். அவர்களுடைய நற்குணத்தினால் அவர்கள் இதைப் பெற்றுக்கொள்ளாமல், கிறிஸ்துவின் வார்த்தை அவர்களில் நிலைத்திருப்பதால் பெற்றுக்கொள்கிறார்கள்” இறைவனுடைய அரசின் இந்த தத்துவத்தை நீங்கள் புரிந்துகொண்டிருக்கிறீர்களா? யாரெல்லாம் இயேசுவின் வார்த்தைகளை தங்கள் இருதயத்தில் கொள்ளவில்லையோ அவர்கள் பாவத்தில் விழுந்து சாத்தானுடைய ஆளுகைக்கு உட்படுவார்கள். அவருடைய நற்செய்தியையும் வார்த்தையையும் கைக்கொள்பவர்கள் என்றென்றும் வாழ்வார்கள்.

யூதர்கள் கோபத்தில் கத்தினார்கள், “நீ சாத்தான், பொய் சொல்லுகிறாய். விசுவாசமுள்ள முற்பிதாக்கள் எல்லாம் இறந்துபோனார்கள். அப்படியிருக்கும்போது உன்னுடைய வார்த்தையை விசுவாசிக்கிறவர்கள் என்றும் வாழ்வார்கள் என்று நீ எப்படிச் சொல்லுகிறாய்? முடியவற்ற வாழ்வைக் கொடுப்பதற்கு நீ சிருஷ்டி கர்த்தரைவிடப் பெரியவனா? நீ ஆபிரகாம், மோசே, தாவீது போன்றவர்களைவிடப் பெரியவனா? உன்னை நீயே கடவுளாக்குகிறாய்” என்று முறையிட்டார்கள்.

யோவான் 8:54-55
54 இயேசு பிரதியுத்தரமாக: என்னை நானே மகிமைப்படுத்தினால் அந்த மகிமை வீணாயிருக்கும், என் பிதா என்னை மகிமைப்படுத்துகிறவர், அவரை உங்கள் தேவனென்று நீங்கள் சொல்லுகிறீர்கள். 55 ஆயினும் நீங்கள் அவரை அறியவில்லை, நான் அவரை அறிந்திருக்கிறேன்; அவரை அறியேன் என்று சொல்வேனாகில் உங்களைப்போல நானும் பொய்யனாயிருப்பேன்; அவரை நான் அறிந்து, அவருடைய வார்த்தையைக் கைக்கொண்டிருக்கிறேன்.

இயேசு அமைதியாக பதிலுரைத்து, தன்னுடைய அடிப்படைத் தன்மையை வெகு விவரமாக வெளிப்படுத்தினார். அவர் சுபாவப்படி எப்போதுமே மகிமையானவர். பிதா குமாரனில் இருப்பதால், இறைவன் தகப்பனாக இருக்கிறார் என்பது தெளிவாக்கப்படுகிறது. இதனால் குமாரனுடைய மகிமைக்கு பிதா உத்தரவாதமளிக்கிறார். ஆம், யூதர்கள் சர்வ வல்லவர் தங்கள் இறைவன் என்று உரிமைகோரினர். ஆனால் அவர்கள் உண்மையில் அவரை அறியவில்லை. அவர்களுடைய பிதாவாகிய சாத்தான் இறைவன் என்ற பெயரைப் போலியாகப் பயன்படுத்தி அதற்குள் ஒளிந்துகொள்கிறான். அவர்கள் தங்களை பக்திமான்களாகக் காட்டிக்கொண்டாலும், அவர்களிடத்தில் மெய்யான அன்பில்லை. இறைவனை அறிந்தவன் எவனும் இறைவன் தன்னை நேசிப்பதைப் போல தானும் நேசிக்கிறவனாயிருப்பான். ஆகவேதான், எந்தவொரு சமயமும் “இறைவன்” என்ற பெயரைப் பற்றிக்கொண்டிருந்தால் மட்டும்போதும் என்று சொல்லும்போது அது தன்னை வாழ்க்கைக்கான மெய்யான வழி என்று நிரூபிக்கத் தவறுகின்றது. அந்த நம்பிக்கை முழுவதும் பொய்யானதாகவே இருக்கும். இறைவன் பிதாவாகவும் குமாரனாகவும் பரிசுத்த ஆவியானவராகவும் இருக்கிறார். மற்ற சமயங்கள் பயன்படுத்தும் தெய்வீகத்தின் தன்மைகள் மற்றும் பெயர்கள் அனைத்தும் மிகவும் சாதாரணமாக கருத்துக்களேயாகும். இறைவனைக் குறித்த உண்மை திரித்துவத்திலுள்ள ஒருமையில்தான் காணப்படுகிறது. அதனால்தான் இயேசு யூதர்களை இவ்வாறு கடிந்துகொண்டார். “நீங்கள் அவரை அறியமாட்டீர்கள். உங்கள் வாழ்வும் சிந்தனைகளும் பொய்யை அடிப்படையாகக் கொண்டவைகள். நீங்கள் சத்தியத்தைக் காணமுடியாத குருடராயிருக்கிறீர்கள்.” அதே வேளையில் இயேசு தான் நித்தியமான இறைவனை அறிந்திருப்பதாக வலியுறுத்தினார். அப்படியில்லையெனில், பிதாவாகிய இறைவனைக் குறித்த அவருடைய சாட்சி ஒரு பொய்யாகவே இருக்கும். ஆனால் இயேசு இறைவனுடைய மெய்யான சாயலை யூதர்களுக்கு அறிவித்தார்.

யோவான் 8:56-59
56 உங்கள் பிதாவாகிய ஆபிரகாம் என்னுடைய நாளைக் காண ஆசையாயிருந்தான்; கண்டு களிகூர்ந்தான் என்றார். 57 அப்பொழுது யூதர்கள் அவரை நோக்கி: உனக்கு இன்னும் ஐம்பது வயதாகவில்லையே, நீ ஆபிரகாமைக் கண்டாயோ என்றார்கள். 58 அதற்கு இயேசு: ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்னமே நான் இருக்கிறேன் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார். 59 அப்பொழுது அவர்மேல் எறியும்படி கல்லுகளை எடுத்துக்கொண்டார்கள். இயேசு மறைந்து, அவர்கள் நடுவே கடந்து, தேவாலயத்தை விட்டுப்போனார்.

யூதர்கள் உண்மையான இறைவனை அறியவில்லை என்றும், அவர்கள் வாழ்வின் உண்மையான உந்துசக்தி சாத்தானே என்றும் சொன்ன பிறகு, அவர்கள் தன்னை ஏற்றுக்கொண்டாலும் சரி, புறக்கணித்தாலும் சரி என்று தன்னுடைய நித்தியத்தை வெளிப்படுத்தி தனது உரையாடலை இயேசு முடித்தார். விசுவாசத்தின் தகப்பனாகிய ஆபிரகாமுடைய ஒரு உதாரணத்தின் மூலமாகவும் அவர் தன்னுடைய நித்திய தன்மையை வெளிப்படுத்தினார். ஆபிரகாம் இறைவனுடன் வாழ்ந்து, கிறிஸ்துவின் மனுவுருவாதலைக் கண்டு மகிழ்ச்சியடைந்தார் என்று இயேசு குறிப்பிட்டார். ஆபிரகாமுடைய சந்தததியின் மூலமாக அனைத்து இனங்களும் ஆசீர்வதிக்கப்படும் என்ற வாக்குறுதி இதன் மூலமாகத்தான் நிறைவேறியது.

இதைக் கேட்ட யூதர்கள் வியப்படைந்து, “நீ ஒரு வாலிபனாயிருந்துகொண்டு இரண்டாயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பாக வாழ்ந்த ஆபிரகாமைப் பார்த்தேன் என்கிறாயே, உனக்கு புத்தி கெட்டுவிட்டதா?” என்று கேட்டார்கள்.

இயேசு அவர்களுக்கு அளித்த பதில் மகத்துவமானதாயிருந்தது: “ஆபிரகாம் உண்டாகிறதற்கு முன்பாகவே நான் இருக்கிறேன். “மெய்யாகவே, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்” என்று சொன்னதன் மூலமாக, தன்னுடைய பிதா நித்திய இறைவனாயிருப்பதைப் போல தானும் நித்திய இறைவனாயிருக்கிறேன் என்பதை அவர்களுக்குக் காண்பித்தார். இதற்கு முன்பாக ஸ்நானகன் கிறிஸ்துவின் நித்தியத்தை அறிவித்தார். மக்கள் கூட்டம் அதை அறிந்துகொள்ளவில்லை. ஒரு மனிதன் எவ்வாறு இறைவனாக முடியும் என்பதும் அவர்களுக்குப் புரியவில்லை.

அவர்கள் கிறிஸ்துவின் சாட்சியை தெய்வ நிந்தனையாகவும், இறைவனைப் பழித்துரைப்பதாகவும், சாத்தியமே இல்லாத ஒன்றாகவும் பார்த்தார்கள். அதனால் அவர்கள் சட்டபூர்வமான தீர்ப்புக் கிடைப்பதற்கு முன்பாகவே அவருக்கு எறியும்படி கற்களை எடுத்துக்கொண்டார்கள். அவர்கள் அந்த கற்களை எறிந்தபோது, அவர் மக்கள் கூட்டத்திலிருந்து மறைந்துபோனார். அவர் எப்படி மறைந்தார் என்று நமக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால் அவருடைய நேரம் இன்னும் வராதிருந்த காரணத்தினால் அவர் தேவாலய வாசல்களுக்கு வெளியே சென்றுவிட்டார்.