யோவான் 20 விளக்கவுரை
ஆ - கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதல் மற்றும் தரிசனமாகுதல் (யோவான் 20:1 - 21:25)
1. பஸ்காவின் அதிகாலை நிகழ்ச்சிகள் (ஈஸ்டர்) (யோவான் 20:1-10)
அ) கல்லறையின் அருகே மகதலேனா மரியாள். (யோவான் 20:1-2)
யோவான் 20:1-2
1 வாரத்தின் முதல்நாள் காலையில், அதிக இருட்டோடே, மகதலேனா மரியாள் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்து கல்லறையை அடைத்திருந்த கல் எடுத்துப்போட்டிருக்கக்கண்டாள்.2 உடனே அவள் ஓடி, சீமோன் பேதுருவினிடத்திலும் இயேசுவுக்கு அன்பாயிருந்த மற்றச் சீஷனிடத்திலும் போய்: கர்த்தரைக் கல்லறையிலிருந்து எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டார்கள், அவரை வைத்த இடம் எங்களுக்குத் தெரியவில்லை என்றாள்.
1 வாரத்தின் முதல்நாள் காலையில், அதிக இருட்டோடே, மகதலேனா மரியாள் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்து கல்லறையை அடைத்திருந்த கல் எடுத்துப்போட்டிருக்கக்கண்டாள்.2 உடனே அவள் ஓடி, சீமோன் பேதுருவினிடத்திலும் இயேசுவுக்கு அன்பாயிருந்த மற்றச் சீஷனிடத்திலும் போய்: கர்த்தரைக் கல்லறையிலிருந்து எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டார்கள், அவரை வைத்த இடம் எங்களுக்குத் தெரியவில்லை என்றாள்.
இயேசுவுக்கு வெள்ளிக்கிழமையில் நடந்த நிகழ்வுகளினால் , அவரைப் பின்பற்றிய சீடர்களும், பெண்களும் சீர்குலைந்து போயிருந்தார்கள். தூரத்திலிருந்து பெண்கள் இயேசு கல்லறையில் வைக்கப்பட்டதை கவனித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். பெண்களும், சீடர்களும் வீட்டிற்கு விரைந்து சென்றிருந்தார்கள். ஏனெனில் ஒய்வு நாளை மீறி விட்டார்கள் என்று யாரும் குற்றம் சாட்டி விடக்கூடாது. ஒய்வு நாள் என்பது வெள்ளிக்கிழமை மாலை ஆறாம் மணியில் இருந்து ஆரம்பிக்கிறது.
அந்த ஒய்வு நாளானது பஸ்கா பண்டிகையின் நாளாகவும் இருந்தது. எவருக்கும் கல்லறையினிடத்திற்குப் போக துணிச்சல் இல்லை. இறைவன் தங்களுடைய நாட்டுடன் ஏற்படுத்திய உடன்படிக்கை, ஒப்புரவாகுதலை பிரதிபலிக்கும் வண்ணமாக ஆடுகளை பலியிட்டு, பெருந்திரளான மக்கள் மகிழ்ச்சியுடன் இருந்தார்கள். இயேசுவை விசுவாசித்தவர்கள் பயத்துடன், கண்ணீருடன் கூடியிருந்தார்கள். ஆண்டவர் அடக்கம்பண்ணப்பட்டபோது அவர்களது நம்பிக்கையும் அடக்கம் பண்ணப்பட்டது. பெண்கள் வாசனைப் பொருட்களை வாங்க நகர வாசலுக்கு வெளியே, அந்த ஒய்வு நாளின் மாலையில் செல்லவில்லை. சரீரத்தின் மீது பூசுவதற்கான பொருட்களையும் அவர்கள் வாங்க செல்லவில்லை. ஞாயிற்றுக் கிழமையின் அதிகாலைக்காக அவர்கள் காத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். மகதலேனா கல்லறைக்கு வந்ததை நற்செய்தியாளர் விசேஷமாகக் குறிப்பிடுகிறார். “நாங்கள்” என்ற வார்த்தையின் மூலம் அங்கே வேறே பெண்களும் இருந்தார்கள் என்ற குறிப்பு காணப்படுகிறது. யோவானின் தாயாகிய சலோமே என்பவளும், மற்ற பெண்களும் இணைந்து கண்ணீருடன், தைலத்தைப் பூசுவதற்காக ஞாயிற்றுக்கிழமை அதிகாலையில் சென்றார்கள்.
அவர்கள் அதிகாலையில் இருட்டோடே வந்தார்கள். கல்லறை முத்திரை போடப்பட்டிருக்கும் என்பதால் அவர்கள் மனச்சோர்வுற்று வேதனையுடன் இருந்தார்கள். அவர்களது நம்பிக்கை அசைக்கப்பட்டிருந்தது. முற்றிலும் நம்பிக்கை இழந்து காணப்பட்டார்கள். உயிர்த்தெழுதலின் ஒளி அவர்கள் மீது இன்னும் பிரகாசிக்கவில்லை. அவர்கள் மனங்களில் நித்திய வாழ்வின் ஒளி எழும்பவில்லை.
அவர்கள் கல்லறையை மூடியிருக்கும் பெருங்கல்ûலைக் குறித்து திகைப்புற்றார்கள். கல்லறையின் வாசலைவிட்டு, அந்தக் கல்லை யார் நமக்காக புரட்டித் தள்ளுவார்? என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தார்கள். திறக்கப்பட்ட கல்லறை அந்த நாளின் முதல் அற்புதமாய் காணப்பட்டது. கிறிஸ்து நமது இருதயங்களை நிறுத்துப் பார்க்கிறார். நமது கவலை மற்றும் அவநம்பிக்கையை அவர் காண்கிறார். எல்லா கற்களையும் புரட்டிப் போட கிறிஸ்து வல்லமை உள்ளவராக இருக்கிறார். இறைவனை நம்புகிறவன், அவரிடமிருந்து உதவியைப் பெறுகிறான். விசுவாசம் சிறந்த எதிர்காலத்தைக் காண்கிறது.
தேவ தூதர்கள் தோன்றியதைப் பற்றி யோவான் எதுவும் குறிப்பிடவில்லை. மகதலேனா மரியாள், மற்ற பெண்களை விட வேகமாக வந்து, கல்லறையினுள் பிரவேசித்தாள். அவள் அங்கே ஒருவரையும் காணவில்லை. பயந்து போய் அவள் சீஷர்களிடம் செல்ல விரைந்தாள். அப்போஸ்தலர் குழுவிற்கு தலைமையாய் இருப்பவர் முதலில் இதைக் குறித்து அறிய வேண்டுமென விரும்பினாள். மகதலேனா மரியாள் பேதுருவையும், மற்ற சீஷர்களையும் கண்டபோது, இவ்விதம் கூறினான், “கர்த்தருடைய சரீரத்தைக் காணவில்லை”. யாரோ எடுத்துச் சென்றிருக்கிறார்கள், அவரை வைத்த இடம் தெரியவில்லையே. இது அவர்களின் அறியாமை என்னும் தவறைக் காண்பிக்கிறது. அவளும், சீஷர்களும் ஆவிக்குரிய குருட்டு நிலையில் இருந்தார்கள். ஏனெனில் யாரோ சரீரத்தை திருடிவிட்டார்கள் என்று அவர்கள் நினைத்தார்கள். ஆனால் அப்படி நிகழவில்லை. கர்த்தர் மரணத்திலிருந்து உயிர்த்தெழுந்தார். அவர் ஆண்டவராய் இருக்கிறார்.
ஆ)பேதுருவும், யோவானும் கல்லறையினிடத்திற்கு தீவிரித்து ஒடுதல் (யோவான்20:3-10)
யோவான் 20:3-5
3 அப்பொழுது பேதுருவும் மற்றச் சீஷனும் கல்லறையினிடத்திற்குப் போகும்படி புறப்பட்டு, இருவரும் ஒருமித்து ஓடினார்கள்.4 பேதுருவைப்பார்க்கிலும் மற்றச் சீஷன் துரிதமாய் ஓடி, முந்திக் கல்லறையினிடத்தில் வந்து,5 அதற்குள்ளே குனிந்து பார்த்து, சீலைகள் கிடக்கிறதைக் கண்டான்; ஆனாலும் அவன் உள்ளே போகவில்லை.
3 அப்பொழுது பேதுருவும் மற்றச் சீஷனும் கல்லறையினிடத்திற்குப் போகும்படி புறப்பட்டு, இருவரும் ஒருமித்து ஓடினார்கள்.4 பேதுருவைப்பார்க்கிலும் மற்றச் சீஷன் துரிதமாய் ஓடி, முந்திக் கல்லறையினிடத்தில் வந்து,5 அதற்குள்ளே குனிந்து பார்த்து, சீலைகள் கிடக்கிறதைக் கண்டான்; ஆனாலும் அவன் உள்ளே போகவில்லை.
இது அன்பிற்கான ஒரு பந்தய ஒட்டமாக இருந்தது. இவர்கள் எப்போதுமே இயேசுவினருகே முதன்மையாக இருக்க விரும்பினார்கள். இளமையான யோவான் பின்பு முதுமையான பேதுரு அவனை பிடிக்க முடியாமல் மூச்சிறைக்க ஒடி வந்தார். இருவருமே உளவாளிகளைக் குறித்த பயம், காவலாளிகள் எதைக் குறித்தும் எண்ணவில்லை. அவர்கள் நகர வாசலைக் கடந்து சென்றார்கள். யோவான் கல்லறையை அடைந்த போது, உள்ளே பிரவேசிக்கவில்லை. மிகுந்த பயபக்தியுடன் அங்கேயே நின்று விட்டான். கல்லறையின் குகைக்குள் அவன் பார்த்த போது, வெள்ளைத் துணிகள் சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. அது பட்டுப் பூச்சி வெளியேறிய கூடு போல காணப்பட்டது. அந்த கல்லறைத் துணிகள் எடுக்கப்படவில்லை. சரீரம் வைக்கப்பட்ட இடத்திலேயே அது இருந்தது. உயிர்த்தெழுதலுடன் தொடர்புடைய மூன்றாவது அற்புதமாக இது இருந்தது. கிறிஸ்து அத் துணிகளை கிழிக்கவில்லை. ஆனால் அதனுள்ளிருந்து வெளியே வந்தார். கல்லைப் புரட்டிப்போட இயேசுவுக்கு உதவி செய்யும்படி தூதர்கள் வரவில்லை. பெண்களுக்காகவும், சீஷர்களுக்காகவும் வந்தார்கள். கர்த்தர் அவருடைய வழியில் அந்தக் கல்லறையை விட்டு கடந்து சென்றிருந்தார்.
ஆ) பேதுருவும், யோவானும் கல்லறையினிடத்திற்கு தீவிரித்து ஒடுதல் (யோவான் 20:3-10)
யோவான் 20:6-8
6 சீமோன்பேதுரு அவனுக்குப் பின்னே வந்து, கல்லறைக்குள்ளே பிரவேசித்து,7 சீலைகள் கிடக்கிறதையும், அவருடைய தலையில் சுற்றியிருந்த சீலை மற்றச் சீலைகளுடனே வைத்திராமல் தனியே ஒரு இடத்திலே சுருட்டி வைத்திருக்கிறதையும் கண்டான்.8 முந்திக் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்த மற்றச் சீஷனும் அப்பொழுது உள்ளே பிரவேசித்து, கண்டு விசுவாசித்தான்.
6 சீமோன்பேதுரு அவனுக்குப் பின்னே வந்து, கல்லறைக்குள்ளே பிரவேசித்து,7 சீலைகள் கிடக்கிறதையும், அவருடைய தலையில் சுற்றியிருந்த சீலை மற்றச் சீலைகளுடனே வைத்திராமல் தனியே ஒரு இடத்திலே சுருட்டி வைத்திருக்கிறதையும் கண்டான்.8 முந்திக் கல்லறையினிடத்திற்கு வந்த மற்றச் சீஷனும் அப்பொழுது உள்ளே பிரவேசித்து, கண்டு விசுவாசித்தான்.
பேதுருவின் வருகைக்காக யோவான் கல்லறைக்கு வெளியே காத்திருந்து நின்றான். மூத்த அப்போஸ்தலருக்கு கொடுக்கும் கனத்தின் அடையாளமாக இப்படிச் செய்தான். காலியான கல்லறையினுள் சென்ற முதல் அப்போஸ்தலர் பேதுருவாக இருக்க வேண்டும் என எண்ணினார். புரட்டிப் போடப்பட்டிருந்த கல்லை முதலாவதாக கண்டபோது வாலிபனாகிய யோவான் அதிர்ச்சியடைந்தான். கல்லறை திறந்திருந்தது, சரீரத்தைக் காணவில்லை. துணிகள் கவனமாக சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது. எண்ணங்கள் அவருடைய மனதில் சுழன்று ஒடியது. என்ன நடந்திருக்கிறது என்பதை அறிந்து கொள்வதற்கான ஒளியை அவன் கர்த்தரிடம் கேட்டான்.
பேதுரு அங்கே வந்தவுடன், நேராக கல்லறைக்குள் பிரவேசித்தான். இயேசுவின் தலையைச் சுற்றியிருந்த துணி தனியாக சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்ததை அவன் உணர்ந்து கொண்டான். அவருடைய சரீரம் திருடப்படவில்லை என்பதை இது காண்பிக்கிறது. இயேசுவினுடைய வெளியேறுதல் ஒழுங்குடன், அமைதியாக நடந்திருக்கிறது.
பேதுரு ஓர் ஆய்வாளரைப் போல உள்ளே நுழைந்தார். ஆனால் வெளிப்படையான அடையாளங்களின் அர்த்தத்தை கிரகித்துக் கொள்ள முடியவில்லை. நம்பிக்கையுடன் காணப்பட்டார். பேதுருவின் அழைப்பைக் கேட்டு, யோவானும் கல்லறையினுள் வந்தார். அவரது ஆத்துமா ஒளியூட்டப்பட்டது. கிறிஸ்துவின் உயிர்ததெழுதலை நம்பத் துவங்கியது. உயிருடன் எழுந்த பின்பு கிறிஸ்துவிடம் ஏற்பட்ட சந்திப்பு அவருக்கு விசுவாசத்தை உருவாக்கவில்லை. ஆனால் காலியான கல்லறை, சீலைத்துணிகள், சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்த துணிகள் அனைத்தும் அவனை உண்மைக்கு, விசுவாசத்திற்கு நேராக நடத்தியது.
யோவான் 20:9-10
9 அவர் மரித்தோரிலிருந்து எழுந்திருக்கவேண்டும் என்கிற வேதவாக்கியத்தை அவர்கள் இன்னும் அறியாதிருந்தார்கள்.10 பின்பு அந்தச் சீஷர்கள் தங்களுடைய இடத்திற்குத் திரும்பிப்போனார்கள்.
9 அவர் மரித்தோரிலிருந்து எழுந்திருக்கவேண்டும் என்கிற வேதவாக்கியத்தை அவர்கள் இன்னும் அறியாதிருந்தார்கள்.10 பின்பு அந்தச் சீஷர்கள் தங்களுடைய இடத்திற்குத் திரும்பிப்போனார்கள்.
தத்துவ ஞானிகள், இறைவாக்கினர் மற்ற தலைவர்கள் போல அவர் கல்லறையில் தங்கியிருக்கவில்லை. துணிகள் தனியாக சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருக்க, அவர் மரணத்திலிருந்து உயிர்த்தெழுந்தார். பரிசுத்தமானவர் பாவமற்றவராக இருக்கிறார். மரணம் அவர் மீது ஆளுகை செய்ய முடியவில்லை. இறைவனின் அன்பு ஒரு போதும் தோற்பதில்லை.
கல்லறையினுள் இயேசுவின் சரீரம் சிதைந்து போனது என்று கிறிஸ்துவின் எதிரிகள் உரிமை பாராட்ட முடியாது. ஏனெனில் கல்லறை வெறுமையாய் இருந்தது. கிறிஸ்து ஒடிப்போகவில்லை, அல்லது அவர் கடத்தப்படவும் இல்லை. ஏனெனில் அவர் சரீரத்தை வைத்த இடம் ஓர் ஒழுங்கு முறைக்கு படமாக இருந்தது. அது யோவானுக்கு சாட்சி பகர்ந்தது. மாட்டுத் தொழுவத்தின் முன்னனையில் கந்தைத் துணிகளில் அவரது வாழ்ககைப் பயணம் ஆரம்பித்தது. இப்போது அவர் கல்லறைத் துணிகளில் விடை பெறுகிறார். எனவே உயிர்த்தெழுதலுடன் அவருடைய புதிய தோற்றம் பரலோகத்தில் ஆரம்பித்தது. இருப்பினும் அவர் மனித சுபாவத்துடன் தொடர்ந்து இருந்தார்.
யோவான் திறக்கப்பட்ட கல்லறையில் இருந்து திரும்பி வந்த போது, இந்த சிந்தனைகள் அவரது மனதில் தொடர்ந்து ஒடிக் கொண்டிருந்தது. இந்த அனுபவத்தைக் குறித்து அவர் பெருமை பாராட்டவில்லை. இறைவனின் குமாரனுடைய வெற்றியை உயிர்த்தெழுதலின் மூலம் முதலாவது உணர்ந்தவர் இவர். ஆனாலும் அதிக நேரம் கழித்துத் தான் இந்த அற்புதத்தை அவர் விசுவாசித்தார் என்று அறிக்கையிடுகிறார். வேத வாக்கியங்களில் இவைகள் தெளிவாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அவனது கண்கள் ஏசாயா 53-ல் உள்ள இறைவனின் தாசனுடைய மரணம் மற்றும் வெற்றியைப் புரிந்து கொள்ள முடியாதபடி மறைக்கப்பட்டிருந்தது. இதைப் பற்றிய தாவீதின் தீர்க்கதரிசனங்களை அவர் கிரகித்துக் கொள்ளவில்லை. (லூக்கா 24:44-48; அப்போஸ்தலர் 2:25-32; சங்கீதம் 16:8-11)
பஸ்காப் பண்டிகையின் சமயத்தில் காலை நேரத்தில் இரண்டு சீஷர்கள் வீட்டிற்குத் திரும்பினார்கள். போராட்டம் இருந்தாலும் நம்பிக்கை இருந்தது. நம்பிக்கை இருந்தாலும் கேள்விகள் இருந்தது. கல்லறையை விட்டு வெளியேறிய இயேசுவிடம் விண்ணப்பம் பண்ணினார்கள். காரியங்கள் எதையும் அறியாதிருந்தார்கள்.
) இயேசு மகதலேனா மரியாளுக்கு காட்சியளிக்கிறார் (யோவான் 20:11-18)
யோவான் 20:11-13.
11 மரியாள் கல்லறையினருகே வெளியே நின்று அழுதுகொண்டிருந்தாள்; அப்படி அழுதுகொண்டிருக்கையில் அவள் குனிந்து கல்லறைக்குள்ளே பார்த்து,12 இயேசுவின் சரீரம் வைக்கப்பட்டிருந்த இடத்திலே வெள்ளுடை தரித்தவர்களாய் இரண்டு தூதர்கள், தலைமாட்டில் ஒருவனும் கால்மாட்டில் ஒருவனுமாக, உட்கார்ந்திருக்கிறதைக் கண்டாள்.13 அவர்கள் அவளை நோக்கி: ஸ்திரீயே, ஏன் அழுகிறாய் என்றார்கள். அதற்கு அவள்: என் ஆண்டவரை எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டார்கள், அவரை வைத்த இடம் எனக்குத் தெரியவில்லை என்றாள்.
11 மரியாள் கல்லறையினருகே வெளியே நின்று அழுதுகொண்டிருந்தாள்; அப்படி அழுதுகொண்டிருக்கையில் அவள் குனிந்து கல்லறைக்குள்ளே பார்த்து,12 இயேசுவின் சரீரம் வைக்கப்பட்டிருந்த இடத்திலே வெள்ளுடை தரித்தவர்களாய் இரண்டு தூதர்கள், தலைமாட்டில் ஒருவனும் கால்மாட்டில் ஒருவனுமாக, உட்கார்ந்திருக்கிறதைக் கண்டாள்.13 அவர்கள் அவளை நோக்கி: ஸ்திரீயே, ஏன் அழுகிறாய் என்றார்கள். அதற்கு அவள்: என் ஆண்டவரை எடுத்துக்கொண்டு போய்விட்டார்கள், அவரை வைத்த இடம் எனக்குத் தெரியவில்லை என்றாள்.
கல்லறை காலியாக இருப்பதை அறிந்து கொண்ட, அந்த இரண்டு சீஷர்களும் திரும்பிப் போனார்கள். அங்கேயே தங்கியிருப்பதில் எந்தப் பயனும் இல்லை.
இருப்பினும் மகதலேனா மரியாள் கல்லறை காலியாக இருப்பதை சீஷர்களிடம் சொன்ன பின்பு மறுபடியும் கல்லறைக்குத் திரும்பினாள் அந்த இருவரும் வீட்டிற்குச் சென்றாலும், அவள் அங்கேயே இருந்தாள். சரீரம் காணவில்லை என்ற உண்மையில் அவள் திருப்தியாயிருக்க முடியவில்லை. அவள் அவரைப் பற்றிக் கொண்டாள். ஏனெனில் அவரே நம்பிக்கையும், அவளுக்குப் பெலனுமாய் இருந்தார். சரீரத்தைக் காணவில்லை என்றவுடன் அவளது நம்பிக்கை உருகிப் போயிற்று. ஆகவே அவள் மனங்கசந்து அழுதாள்.
அவளது ஆழ்ந்த துயரத்தின் மத்தியில் இயேசு இரண்டு தேவதூதர்களை அனுப்பினார். மற்ற பெண்களும் தேவ தூதர்களைக் கண்டார்கள். தேவ தூதர்கள் வெண் வஸ்திரம் தரித்து காலியான கல்லறையின் கல்லின் மீது உட்கார்ந்திருந்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் அவளுக்கு ஆறுதல் தர முடியவில்லை. ஏனெனில் இயேசுவை பார்ப்பது மட்டுமே அவளை ஆறுதல்படுத்தும். அவளது இருதயம் கூப்பிட்டது. “என் கர்த்தாவே நீர் எங்கேயிருக்கிறீர்?”.
இந்த அமைதியான அழைப்பு நம்மை நோக்கி வருகிறது. நாம் எதை விரும்புகிறோம்? நாம் விரும்புவதை அடைய ஏன் நாம் வாஞ்சிக்கிறோம்? நமது குறிக்கோள்கள் என்ன? இயேசுவைப் பார்ப்பதைத் தவிர வேறொன்றும் தேவையில்லை என்று மகதலேனாவைப் போல சொல்லுவோமா? அவருடைய வருகைக்காக உங்கள் இருதயம் கதறுகிறதா?
யோவான் 20:14-16
14 இவைகளைச் சொல்லிப் பின்னாகத் திரும்பி, இயேசு நிற்கிறதைக் கண்டாள்; ஆனாலும் அவரை இயேசு என்று அறியாதிருந்தாள்.15 இயேசு அவளைப் பார்த்து: ஸ்திரீயே, ஏன் அழுகிறாய், யாரைத் தேடுகிறாய் என்றார். அவள், அவரைத் தோட்டக்காரனென்று எண்ணி: ஐயா, நீர் அவரை எடுத்துக்கொண்டு போனதுண்டானால், அவரை வைத்த இடத்தை எனக்குச் சொல்லும், நான் போய் அவரை எடுத்துக்கொள்ளுவேன் என்றாள்.16 இயேசு அவளை நோக்கி: மரியாளே என்றார். அவள் திரும்பிப் பார்த்து: ரபூனி என்றாள்; அதற்குப் போதகரே என்று அர்த்தமாம்.
14 இவைகளைச் சொல்லிப் பின்னாகத் திரும்பி, இயேசு நிற்கிறதைக் கண்டாள்; ஆனாலும் அவரை இயேசு என்று அறியாதிருந்தாள்.15 இயேசு அவளைப் பார்த்து: ஸ்திரீயே, ஏன் அழுகிறாய், யாரைத் தேடுகிறாய் என்றார். அவள், அவரைத் தோட்டக்காரனென்று எண்ணி: ஐயா, நீர் அவரை எடுத்துக்கொண்டு போனதுண்டானால், அவரை வைத்த இடத்தை எனக்குச் சொல்லும், நான் போய் அவரை எடுத்துக்கொள்ளுவேன் என்றாள்.16 இயேசு அவளை நோக்கி: மரியாளே என்றார். அவள் திரும்பிப் பார்த்து: ரபூனி என்றாள்; அதற்குப் போதகரே என்று அர்த்தமாம்.
இயேசு அவளது கூப்பிடுதலுக்கு பதிலளித்தார். மற்றவர்கள் காலியான கல்லறையைக் கண்டு சென்றுவிட்டார்கள். தேவதூதர்களின் சத்தத்தைக் கேட்டார்கள். மகதலேனா மரியாளோ ஒரு தரிசனத்திற்காக ஏங்கினாள். அவள் தனியாக இருந்தாள். இயேசு அவள் முன்னே தோன்றினார். ஒரு ஹலோ கூட சொல்லாமல் சாதாரண மனிதனைப் போல அவள் முன்பு நின்றார்.
அவள் மிகுந்த வேதனையுடன் இருந்தாள். இயேசுவின் சத்தத்தையோ அல்லது தேவ தூதர்களின் சத்தத்தையோ அவள் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. இயேசுவின் வார்த்தைகளைக் கேட்பதைவிட, அவரைப் பார்ப்பதையே அவள் விரும்பினாள். அவருடைய பிரசன்னத்தை உணரத் தவறுகிறது. அவரது நல் வார்த்தைகளை கேட்கத் தவறுகிறது. படைத்தவராகிய இறைவனை அநேகர் தேடுகிறார்கள். இருப்பினும் அவரை கண்டடைய முடியவில்லை. அவர்கள் தேடுகிற மேய்ப்பனை விட தாங்கள் தேடுவதையே நேசிக்கிறார்கள்.
ஆனால் மரியாளின் அன்பை இயேசு அறிந்திருந்தார். தனது இரக்கமுள்ள வார்த்தைகள் மூலம் அவளது துக்கத்தினால் ஏற்பட்ட தடைகளை உடைத்தார். அவளை அவர் பெயர் சொல்லி அழைத்தார். மனிதனை விட தான் மேலானவர் என்பதை வெளிப்படுத்தினார். அவர் தோட்டக்காரன் அல்ல. அவர் அனைத்தையும் அறிந்தவர், ஞானமுள்ளவர், அவரே கர்த்தர். தனது ஆடுகளை பெயர் சொல்லி அழைக்கிற, நித்திய வாழ்வைத் தருகிற நல்ல மேய்ப்பனைப் போல அவர் மரியாளை அழைத்தார். இயேசுவை நேசிப்பவன் அவரது அன்பை அனுபவிக்கிறான். கர்த்தர் அவனை பெயர் சொல்லி அழைக்கும் போது பாவ மன்னிப்பை பெற்றுக் கொள்கிறான். பரிசுத்த ஆவியானவரின் ஆறுதலைப் பெறுகிறான்.
இயேசு இப்போது உன்னையும் பெயர் சொல்லி அழைக்கிறார். நீ அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்கிறாயா? உனது எல்லா சந்தேகங்கள், பாவங்களை விட்டு விட்டு அவரிடம் வருவாயா?
மரியாள் ஒரு வார்த்தையில் பதில் பேசினாள். “எஜமானே” மரியாள் பயன்படுத்திய ரபூனி என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம், எல்லாம் அறிந்தவர் மற்றும் சர்வவல்லமையுள்ளவர் என்பதாகும். அவரது பள்ளியில் கற்றுக்கொள்ளும் பாக்கியம் அவளுக்கு கிடைத்தது.அவளுடைய அறிவை அவர் அவளுக்குத் தருகிறார். பெலம், பாதுகாப்பு, நித்திய வாழ்வைத் தருகிறார். அவளது பதில் காத்திருக்கும் திருச்சபை எடுத்துக் கொள்ளப்படும் போது இருக்கும் நிலையை பிரதிபலிக்கிறது. மிக நீண்ட எதிர்ப்பார்ப்பிற்குப் பின் மேகங்கள் மீது வரும் கர்த்தரை திருச்சபை காணும். தன்னைத் தாழ்த்தி அவரை ஆராதிக்கும். அல்லேலூயா என்று சொல்லி அவரைத் துதிக்கும்.
இ) இயேசு மகதலேனா மரியாளுக்கு காட்சியளிக்கிறார் (யோவான் 20:11-18)
யோவான் 20:17-18 17 இயேசு அவளை நோக்கி: என்னைத் தொடாதே, நான் இன்னும் என் பிதாவினிடத்திற்கு ஏறிப்போகவில்லை; நீ என் சகோதரரிடத்திற்குப் போய், நான் என் பிதாவினிடத்திற்கும் உங்கள் பிதாவினிடத்திற்கும், என் தேவனிடத்திற்கும் உங்கள் தேவனிடத்திற்கும் ஏறிப்போகிறேன் என்று அவர்களுக்குச் சொல்லு என்றார்.18 மகதலேனாமரியாள் போய், தான் கர்த்தரைக் கண்டதையும், அவர் தன்னுடனே சொன்னவைகளையும் சீஷருக்கு அறிவித்தாள்.
மரியாள் இயேசுவைப் பணிந்து அவர் முன்பாக விழுந்து, அவருடைய பாதத்தை முத்தமிட முயற்சி செய்தாள். அவரை ஒரு போதும் விடாதிருக்க, அவரைப் பற்றிக் கொள்ள முயன்றாள். தன்னை அவள் தொடுவதை இயேசு தடை செய்தார். ஏனெனில் அவருடைய அன்பு ஆவிக்குரியது. தனது சத்தம் மற்றும் பிரசன்னத்தை அவர் அவளுக்கு வழங்கினார். பரிசுத்த திரியேகத்தில் அவள் ஐக்கியம் கொண்டு விசுவாசத்தில் வளர விரும்பினார். தம்முடைய சீடர்களுடன் உரையாடி அவர்களை விட்டு பிரிந்து சென்றபோது அவர் இதை தெளிவுபடுத்தினார். அவரைத் தொடுவதோ அல்லது பற்றிக் கொள்வதோ, அவருடன் நமக்கு உறவை ஏற்படுத்தாது. அவரது ஆவிக்குரிய ஆள்த்துவத்தில் கொண்டுள்ள நமது விசுவாசமே நம்மை அவருடன் இணைக்கும்.
இயேசு மரணத்திற்குப் பின்பு இந்தப் பூமியில் தொடர்ந்திருக்க மாட்டார் என்பதை அவளுடன் கூறினார். அவரது தோற்றம் மறுரூப மடைந்ததாய் இருந்தது. அவரது பயணத்தின் முடிவு பரலோகம் ஆகும். அவருடைய நோக்கம் பரமேறுதல் ஆகும். அவருடைய பிதாவிடம் திரும்பிச் செல்ல வேண்டும். சிலுவையில் தன்னைத் தானே பலியாகக் கொடுத்த பிறகு இறைவனிடம் செல்வதற்கான வழி திறந்திருந்தது. பரிசுத்தமானவருக்கு இரத்தத்தினால் ஆகிய பலியை செலுத்தும்படி இந்த பிரதான ஆசாரியர் தீர்மானித்தார். அவர் மரியாளிடம் சொன்னார், “என்னைத் தொடாதே, நான் எல்லா நீதியையும் நிறைவேற்ற வேண்டியுள்ளது. நான் உனக்காகப் பரிந்து பேசுவேன், உன்னை ஆவியின் வல்லமையினால் நிரப்புவேன்.
அவர் அவளுக்கு மாத்திரம் சொந்தமானவரில்லை என்பதை அவருடைய வார்த்தைகள் வெளிப்படுத்தியது. அவர் எல்லா மனுக்குலத்திற்கும் சொந்தமானவர். “என்னுடைய சீஷர்களிடத்தில் திரும்பிப் போய் எனது உயிர்த்தெழுதல், நோக்கம் மற்றும் பரமேறுதல் குறித்து தெரிவிக்க வேண்டும் என்றார்.
மரியாளின் மூலமாக சீஷர்களுக்கு சொன்ன இந்த செய்தியின் மூலம், அவர் அவர்களை தேற்றினார். அவர் அவர்களை சகோதரர்கள் என்று அழைத்தார். விசுவாசத்தின் மூலம் நாம் அவருடைய சகோதர, சகோதரிகளாக மாறுகிறோம். அவருடைய சிலுவை மரணம், உயிர்த்தெழுதல், அழியாமையுள்ள ஜீவன் மூலம் இது நடைபெறுகிறது. பிரியாமானவர்களே என்று மட்டுமல்லாமல், சகோதரர்களே என்று அவர் அழைக்கிறார். இரட்சிப்பின் பணி நிறைவேறி முடிந்தது. நாம் அவரால் தத்தெடுக்கப்பட்டு, நம்முடைய உரிமைகளில் நிலைநாட்டப்பட்டுள்ளோம். இறைவனின் பிள்ளைகள் என்ற பத்திரத்தில் தம்முடைய இரத்தத்தினால் அவர் கையெழுத்திட்டார்.
மரியாள் சீஷர்களுக்குச் சொன்ன அந்தச் செய்தியின் முக்கிய கருத்து என்ன? முதலாவது அவர் உயிருடன் இருக்கிறார் என்பதாகும். அவள் அவரை சந்தித்தது ஒரு வரலாற்று உண்மை. இரண்டாவது அவருடைய பிதா நம்முடைய பிதாவாகவும் இருக்கிறார். இயேசு வாக்குத்தத்தினால் இறைவனுடன் பரிபூரணமான ஐக்கியத்திற்கு நமது சீஷர்களை அழைக்கிறார். தூரத்திலிருக்கும் வல்லமை மிக்க, நியாயதிபதியைப் போன்ற இறைவனாக அவர் பேசுகிறதில்லை. ஆனால் அருகிலிருக்கும் அன்புள்ள பிதாவாக உள்ளார்.
அவர் கிறிஸ்துவினுடைய பிதா மாத்திரமல்ல, நம்முடைய பிதாவாகவும் இருக்கிறார். அவருடைய எல்லாமுமான பிதாவை அவர் “என் இறைவனே” என்று அழைத்தார். முழு படைப்பும் பாவத்தினால் இறைவனை விட்டுப் பிரிந்தபோது, அவர் பிதாவிற்கு உண்மையுள்ளவராக தொடர்ந்து இருந்தார். நம்முடைய முந்தைய பாவத்தினால் அவர் நமக்கு எதிரியாக இருக்கவில்லை. அவர் நம்மை நேசிக்கிறார். சிலுவையின் பலியினால் அவர் நம்மை மன்னிக்கிறார். அவர் பிதாவுடன் ஐக்கியத்தில் நிலைத்திருப்பது போல நாமும் பரிசுத்த ஆவியானவர் பொழிந்தருளப்படுவதால் திரியேகத்துவ ஐக்கியத்தில் நிலைத்திருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறார். நம்மிலிருந்து அன்பு பாய்ந்தோட வேண்டும்.
மரணத்தை கிறிஸ்து வென்ற பின்பு பெண்கள் முதலாவது அவரை பார்த்தார்கள். ஐக்கியத்தின் வாக்குத்தத்தத்தை அவர்களின் உதடுகளில் கிறிஸ்து வைத்தார். அவள் கீழ்ப்படிந்தாள். சந்தோஷத்தினால் தொடர்ந்து இயேசுவின் பாதத்தில் அவள் விழுந்து கிடக்கவில்லை. அவள் எழுந்து, அப்போஸ்தலர்களிடம் இந்த உண்மையை சாட்சி பகரும்படி ஒடினாள். மகிழ்ச்சியுள்ள எக்காள சத்தம் போல இச் செய்தி இருந்தது. நமது துக்கமுள்ள இருதயங்களை இன்று இது மகிழ்ச்சியால் நிரப்புகிறது. இந்த மகிழ்ச்சி உங்களிடம் உண்டா? நீங்கள் புத்துணர்வை பெற்றுள்ளீர்களா? மரியாளின் இந்த செய்தி கிறிஸ்துவின் உயிர்தெழுதலைப் பற்றிய முதலாவது வெற்றிப்பிரகடனச் செய்தி என்பதை நீங்கள் விசுவாசிக்கிறீர்களா?.
2. இயேசு மேலறையில் தமது சீஷர்களுக்கு காட்சியளிக்கிறார் (யோவான் 20:19-23)
யோவான் 20:19
19 வாரத்தின் முதல்நாளாகிய அன்றையத்தினம் சாயங்காலவேளையிலே, சீஷர்கள் கூடியிருந்த இடத்தில், யூதர்களுக்குப் பயந்ததினால் கதவுகள் பூட்டியிருக்கையில், இயேசு வந்து நடுவே நின்று: உங்களுக்குச் சமாதானம் என்றார்.
19 வாரத்தின் முதல்நாளாகிய அன்றையத்தினம் சாயங்காலவேளையிலே, சீஷர்கள் கூடியிருந்த இடத்தில், யூதர்களுக்குப் பயந்ததினால் கதவுகள் பூட்டியிருக்கையில், இயேசு வந்து நடுவே நின்று: உங்களுக்குச் சமாதானம் என்றார்.
கதவுகள் பூட்டப்பட்ட அறையில் சீஷர்கள் இருந்தார்கள். ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று நடந்த பயப்படத்தக்க நிகழ்ச்சிகள் குறித்து விவாதித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். பேதுரு மற்றும் யோவான் மூலமாக கல்லறை காலியாய் இருப்பதை அவர்கள் அறிந்து கொண்டார்கள். அவர் உயிர்த்தெழுந்தார் என்று தேவதூதர்கள் சொன்ன செய்தியுடன் அந்தப் பெண்கள் இதை உறுதிப்படுத்தினார்கள். மகதலேனா மரியாள் தான் இயேசுவைக் கண்டதை அறிவித்தாள். இயேசுவைப் பின்பற்றியவர்களுக்கு இச் செய்தி அதிர்ச்சியைத் தந்தது. மரித்த ஒருவர் உயிருடன் எழுந்துள்ளார். ஆனால் உண்மையுள்ள குழுவாகிய சீஷர்களிடத்தில் இன்னும் அவர் வரவில்லை. கர்த்தர் இயேசு சிறைபிடிக்கப்பட்டப்போது, அவர்களெல்லாரும் தூக்கத்தில் இருந்தார்கள். அவர் சிறைபிடிக்கப்பட்டப்போது, பேதுரு மறுதலித்தார். அவர் விசாரணைக்குட்படுத்தப்பட்டபோது ஒருவரும் கர்த்தர் பக்கம் நிற்கவில்லை. சிலுவையின் அருகில் கூட வரவில்லை. யோவான் மற்றும் சில பெண்கள் மட்டும் இருந்தார்கள். இயேசுவின் சரீரத்தை சிலுவையில் இருந்து இறக்கும் சமயத்தில் உதவி செய்தார்கள். அவர்கள் யூதர்களைக் குறித்துப் பயந்திருந்தார்கள். பண்டிகை முடிந்தவுடன் உபத்திரவம் ஆரம்பிக்கும் என்று எண்ணினார்கள். இக் காரணங்களுக்காக அவர்கள் கதவுகளைப் பூட்டி உள்ளே கூடியிருந்தார்கள். உள்ளறையில் நம்பிக்கையற்றவர்களாய் இருந்தார்கள்.
பெண்களின் செய்தி வெறும் கனவு என்று அவர்கள் எண்ணினார்கள். அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் இவ்விதம் பேசிக் கொண்டார்கள். “நாங்கள் இயேசுவைப் பின்பற்றினோம். அவர் வெற்றி பெறுவார் என்று எதிர்பார்த்தோம். அவருடைய பணிகளை நிறைவேற்றினோம். இங்கே நாங்கள் தோற்றுப்போனவர்களாக இருக்கிறோம். அவர்கள் எங்களை அழிக்க முற்படுகிறார்கள்.
இப்படிப்பட்ட சோர்வுகளின் மத்தியில் அவிசுவாசம் மற்றும் கசப்புணர்வுகள் மத்தியில் இயேசு அவர்கள் நடுவே நின்றார். அவர்களது நம்பிக்கை மற்றும் அன்பின் நிமித்தமாக அவர் வரவில்லை. ஆனால் அவர்கள் மீது இரக்கம் கொண்டு, அவிசுவாசத்துடன் இருந்த அவர்களுக்கு கிருபை பாராட்டினார்.
அவர்கள் நடுவில் இயேசுவின் அமைதியான தரிசனம் ஒரு அற்புதம் ஆகும். மரித்த ஒருவர் உயிருடன் தோன்றியுள்ளார். புறக்கணிக்கப்பட்டவர் விடுதலையுடன் இருக்கிறார். கல்லறையின் கல்லோ அல்லது இரும்புக் கதவோ அவரால் தெரிந்துக்கொள்ளப்பட்ட மக்கள் மத்தியில் அவருடைய பிரசன்னத்தை தடுக்க முடியவில்லை. இங்கே மற்ற மனிதர்களைப் போல சரீரத்துடன் அவர் அறையில் அவர்கள் மத்தியில் தோன்றினார். அவரைப் பார்த்தார்கள், கேட்டார்கள், தொட்டார்கள். அதே நேரத்தில் அவர் ஆவியாய் இருக்கிறார். சுவர்கள் மற்றும் கதவுகளின் ஊடாக கடந்து சென்றார். அவருடைய புதிய தோற்றம் நாம் எவ்விதம் இருப்போம் என்பதை காண்பிக்கிறது. நாம் அவரில் நிலைத்திருக்கும் போது இவ்விதம் இருப்போம் அவருடைய உயிர்த்தெழுதலின் சரீரம் நம்முடைய நம்பிக்கையாய் இருக்கிறது.
என்ன ஓர் ஆறுதல்! சீஷர்களுடைய குறைவுகளுக்காக அவர் மரித்தோரில் இருந்து எழுந்த போது, அவர்களை கண்டிக்கவில்லை. அவர்களை உயிர்த்தெழுதலின் வாழ்த்துதலினால் வாழ்த்தினார். உயிர்த்தெழுந்த பிறகு அந்த சீஷர்களுக்கு அவர் சொன்ன முதல் வார்த்தைகள், “சமாதானம் உண்டாவதாக” அவருடைய சிலுவையின் மூலமாக அவர் உலகத்தாரை இறைவனுடன் ஒப்புரவாக்கி உள்ளார் என்பதை இந்த வாழ்த்துதல் வெளிப்படுத்திக் காண்பிக்கிறது. பரலோகில் இருந்து பூலோகிற்கு சமாதானம் பரவத் தொடங்கியது. புதிய யுகம் ஆரம்பித்தது. கிறிஸ்துவினால் வரும் வாழ்வை ஒருவர் ஏற்றுக்கொள்ளலாம் அல்லது அவரை நிராகரிக்கலாம். மனிதன் அவனுடைய இரட்சிப்பிற்கு பொறுப்பு உள்ளவன். மனந்திரும்பி இயேசுவில் விசுவாசம் வைக்கும் எவரும் அவருடைய ஆசீர்வாதத்தைப் பெற்றுக்கொள்ள முடியும். சமாதானத்தின் அதிபதியுடன் இணைந்து கொள்பவன் அவருடைய ஒப்பற்ற பலியின் மூலம் நீதிமானாக்கப்படுவான். பவுல் இவ்விதம் கூறுகிறார், “நாம் விசுவாசத்தினால் நீதிமானாக்கப்பட்டிருக்கிறபடியால், நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து மூலமாய் இறைவனிடத்தில் சமாதானம் பெற்றிருக்கிறோம்.
யோவான் 20:20
20 அவர் இப்படிச் சொல்லித் தம்முடைய கைகளையும் விலாவையும் அவர்களுக்குக் காண்பித்தார். சீஷர்கள் கர்த்தரைக்கண்டு சந்தோஷப்பட்டார்கள்.
20 அவர் இப்படிச் சொல்லித் தம்முடைய கைகளையும் விலாவையும் அவர்களுக்குக் காண்பித்தார். சீஷர்கள் கர்த்தரைக்கண்டு சந்தோஷப்பட்டார்கள்.
இறைவனுடன் ஒப்புரவாகுதல் நிறைவேறியது என்பதற்கான ஆதாரம் தான் கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதல் ஆகும். இறைவன் தனது குமாரனைக் கல்லறையில் கைவிடவில்லை. நம்முடைய பாவங்கள் அவர் மீது சுமத்தப்பட்டது. அவர் மரித்தோரிலிருந்து எழுந்தார். இறைவன் பழுதற்ற பலியை ஏற்றுக் கொண்டார். அவர் கல்லறையை விட்டு வெற்றியாளராக வெளியே வந்தார். பிதாவுடன் சரியான இணைப்பில் அவர் வாழ்ந்து வந்தார். அவர் சிலுவையை ஏற்றுக்கொண்டார். அவர் பிதாவின் சித்தத்தை நிறைவேற்றினார். அவருடைய வருகையின் நோக்கம் சிலுவை ஆகும். உலகை மீட்கும் பலியாக அவர் வந்தார். ஆகவே எப்படி சிலர் இயேசு சிலுவையில் மரிக்கவில்லை என்று கூற முடியும்?
பொய்யுருவமோ அல்லது மறைவான ஆவியோ தான் அல்ல என்பதை இயேசு காண்பித்தார். அவருடைய உள்ளங்கைகளில் ஆணிகளால் உண்டான காயத்தை காண்பித்தார். அவர் விலாவில் ஈட்டியால் குத்தியதால் உண்டான காயத்தை காண்பித்தார். அவர்கள் அதைக் கண்டார்கள். அவர்கள் மத்தியில் நிற்பவர் வேறுபட்ட ஓர் படைப்பு அல்ல என்பதையும் சிலுவையிலறையப்பட்டவர் தான் அவர் என்பதையும் புரிந்துகொண்டார்கள். ஆட்டுக்குட்டியானவர் வெற்றி பெற்றார். அடிக்கப்பட்டவர் மரணத்தை மேற்கொண்டார்.
இயேசு வெறும் ஆவியோ அல்லது நிழலுருவமோ அல்ல என்பதை சீஷர்கள் மெதுமெதுவாக உணர்ந்து கொண்டார்கள். ஒரு உண்மையான நபராக இயேசு அவர்களுடன் இருந்தார். அவருடைய இந்த புதிய தோற்றம் அவர்களது மகிழ்ச்சியின் ஆதாரமாய் இருந்தது. இயேசு உயிருள்ள இறைவனாக இருக்கிறார். மரித்தோரிலிருந்து உயிர்த்தெழுந்துள்ளார். இதை விசுவாசித்து, புரிந்து கொண்டுள்ளதால் நாம் பாக்கியவான்களாக இருக்கிறோம். நாம் கைவிடப்பட்ட அனாதைகள் அல்ல. நம்முடைய மூத்த சகோதரர் அவருடைய பிதாவுடன் ஐக்கியம் கொண்டிருக்கிறார். பரிசுத்த ஆவியானவர் இந்தப் பிரபஞ்சத்தை என்றென்றும் ஆளுகிறார். கிறிஸ்து மரணத்தின் மீது பெற்ற வெற்றியின் பலனாக சீஷர்களது மகிழ்ச்சி அதிகரித்தது. அழிந்து கொண்டிருந்த நமக்கு அவர் உயிருள்ள நம்பிக்கையாக மாறியிருக்கிறார். திறக்கப்பட்ட கல்லறை என்பது நமது முடிவு அல்ல. அவருடைய ஜீவன் நம்முடையதாய் இருக்கிறது. “நானே உயிர்ததெழுதலும் ஜீவனுமாய் இருக்கிறேன்” என்று சொல்லுவதற்கு அவர் தகுதி உடையவராக இருக்கிறார். என்னை விசுவாசிக்கிறவன் மரித்தாலும் பிழைப்பான். என்னில் வாழ்கிறவன், என்னை விசுவாசிக்கிறவன் ஒருபோதும் மரிப்பதில்லை.
தங்களுடைய பாவங்களை இயேசு மன்னித்ததை உணர்ந்து கொண்ட சீஷர்கள் மிகவும் அதிகமாக மகிழ்ச்சி அடைந்தார்கள். நம்முடைய பாவங்களை மன்னிப்பதற்கு அவரது சிலுவைப் பலி போதுமானது என்பதில் அவர் நிச்சயத்துடன் இருந்தார். நாம் அவருடைய மரணத்தின் மூலம் இறைவனுடன் இப்பொழுது சமாதானம் பெற்றிருக்கிறோம்.
ஈஸ்டர் நாளில் அவர்களது மகிழ்ச்சியில் நீயும் பங்கெடுக்கிறாயா? உயிர்த்தெழுந்தவர் முன்பு நீ பணிகிறாயா? அவர் உயிருடன் இருக்கிறார். உனக்கு நம்பிக்கை தருகிறார். உனது பாவங்களை மன்னிக்கிறார். இயேசு உயிருடன் இருக்கிறார். நாம் மகிழ்ச்சியுடன் இருக்கிறோம். ஆகவே அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் திருச்சபைக்கு இவ்விதம் கூறுகிறார். “கர்த்தருக்குள் மகிழ்ச்சியாயிருங்கள், மறுபடியும் சொல்கிறேன் மகிழ்ச்சியாயிருங்கள். உங்கள் சாந்தகுணம் அனைவருக்கும் தெரிந்திருப்பதாக. இதோ அவர் சீக்கிரம் வருகிறார்.
யோவான் 20:21
21 இயேசு மறுபடியும் அவர்களை நோக்கி: உங்களுக்குச் சமாதானமுண்டாவதாக; பிதா என்னை அனுப்பினதுபோல நானும் உங்களை அனுப்புகிறேன் என்று சொல்லி.
21 இயேசு மறுபடியும் அவர்களை நோக்கி: உங்களுக்குச் சமாதானமுண்டாவதாக; பிதா என்னை அனுப்பினதுபோல நானும் உங்களை அனுப்புகிறேன் என்று சொல்லி.
இயேசு “சமாதானம் உண்டாவதாக” என்று திரும்பத் திரும்பக் கூறும்போது, அவருடைய மனதில் பாவத்திற்காக பலி செலுத்தப்பட்டதும், ஒப்புரவாகுதல் நிறைவேறியதும் காணப்பட்டது. சமாதானம் பண்ணுகிறவர்களாக சீஷர்கள் திகழ அவர் விரும்பினார். அப்போது முழு மனுக்குலத்திற்கும் இரட்சிப்பை வழங்க முடியும். சிலுவையில் இறைவன் மனிதர்களின் பாவங்களை மன்னித்தார். இந்த புதிய உண்மை பாவிகளுக்கான மன்னிப்பை உறுதிப்படுத்துகிறது: நியாயத்தீர்ப்பிலிருந்து விசுவாசிகள் பாதுகாக்கப்படும் வாக்குத்தத்தத்தை அளிக்கிறது. அழிவிலிருந்து சுதந்திரத்திற்கான நம்பிக்கை கிடைக்கிறது. இறைவனின் சமாதானத்தை பாவிகளுக்கு பிரசங்கிக்கும் படி இயேசு தம்முடைய சீஷர்களை இந்த உலகத்திற்குள் அனுப்பினார்.
இறைவனின் கிருபையால் மீட்கப்பட்டவர்கள் இதயத்தில் மாற்றம் பெற்றவர்கள் ஆவார்கள். அவர்கள் இறைவன் தங்களை மன்னித்ததைப் போல, அவர்களுடைய எதிரிகளை மன்னிப்பார்கள். அநியாயத்தை சகித்துக் கொள்வதை அவன் தெரிந்து கொள்வான். தானாகவே நீதியற்ற முறையில் அவன் நடக்க மாட்டான். அவன் இயேசு குறிப்பிட்டதைப் போல தன்னைச் சுற்றிலும் பரலோகத்தின் வாசனையை வீசிடும்படி செய்வான். “சமாதானம் பண்ணுகிறவர்கள் பாக்கியவான்கள், அவர்கள் இறைவனுடைய பிள்ளைகள் என்று அழைக்கப்படுவார்கள்.” நற்செய்தியில் நம்முடைய நோக்கம் சூழ்நிலைகளை மாற்றி அமைப்பதல்ல, அல்லது தேசங்களுக்கிடையே இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட சமாதானத்தை கொண்டு வருவதுமல்ல, மாறாக நாம் வாழ்க்கைகள் மாற்றப்படும்படியாக விண்ணப்பம் பண்ணுகிறோம். கல்லான இருதயங்களை மென்மையான இருதயங்களாக மாற்றப்பட வேண்டும். அப்படிப்பட்ட மாற்றங்களினால் தான் அரசியல் மாற்றங்கள் நிகழும்.
இயேசு தம்முடைய சீஷர்களுக்கான பணியின் நிலையை தம்முடைய நிலைக்கு உயர்த்தினார். “என் பிதா என்னை அனுப்பினது போல நான் உங்களை அனுப்புகிறேன்” எப்படி பிதா தமது குமாரனை அனுப்பினார்? முதலாவது குமாரனாக அனுப்பினார். இரண்டாவதாக இறைவனின் பிதா என்ற தன்மையை அறிவிக்க வந்தார். விண்ணப்பத்தில் தமது வார்த்தை மற்றும் செயலால் பரிசுத்தத்தை வெளிப்படுத்தவும் வந்தார். மூன்றாவதாக இயேசு இறைவனின் வார்த்தையால் நிறைந்தவராக வந்தார். நித்திய அன்புடன் அது பொங்கி வழிந்தது. இந்தக் கொள்கைகளில் நாம் நற்செய்தியின் தன்மை மற்றும் நோக்கங்களைக் காண முடிகிறது. தமது மரணத்தின் மூலம் நாம் பரிசுத்த வாழ்வு நடத்தும்படி இயேசு நம்மை இறைவனுடைய பிள்ளைகளாக மாற்றியிருக்கிறார். அவரது அன்பில் அவருக்கு முன்பு குற்றமற்றவர்களாக இருப்போம். கிறிஸ்தவர்கள் கிறிஸ்துவின் தூதுவர்களாக இருக்கிறார்கள். அவர்களது பரலோகப் பிதாவின் அன்பையும், அவரது தன்மையையும் வெளிப்படுத்தும்படி இவர்கள் நீதிமானாக்கப்பட்டு, பரிசுத்தமாக்கப்பட்டுள்ளார்கள். இதுவே அவர்களது செய்தியின் உட்கருத்து ஆகும். பிதாவானவர் குமாரனின் மரணத்தின் மூலம் அவர்களை தன்னுடைய பிள்ளைகளாக மாற்றினார். சிலுவை என்பது அவர்களது புதிய நிலைக்கான நிபந்தனையாக உள்ளது. அவர்கள் புத்திரசுவிகாரம் அடையும்படியான வழியாக விசுவாசம் இருக்கிறது.
இயேசு பலியாக மரிக்கும்படி பிறந்தது போல, அவரைப் பின்பற்றுபவர்கள் பலியின் நோக்கத்தை நிறைவேற்றும்படி வாழ வேண்டும். அவர்கள் தற்புகழ்ச்சி செய்கிறதில்லை. உன்னதமானவரின் மற்றும் எல்லா மக்களின் பணியாளர்களாக அவர்கள் மதிக்கப்படுவார்கள். அவர்களது ஆண்டவர் அவர்களின் கீழான நிலையிலிருந்து அவர்களை விடுவித்துள்ளார். அவர் நேசித்தது போல இவர்களும் நேசிக்க வேண்டும்.
யோவான் 20:22-23
22 அவர்கள்மேல் ஊதி: பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றுக்கொள்ளுங்கள்;23 எவர்களுடைய பாவங்களை மன்னிக்கிறீர்களோ அவைகள் அவர்களுக்கு மன்னிக்கப்படும், எவர்களுடைய பாவங்களை மன்னியாதிருக்கிறீர்களோ அவைகள் அவர்களுக்கு மன்னிக்கப்படாதிருக்கும் என்றார்.
22 அவர்கள்மேல் ஊதி: பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றுக்கொள்ளுங்கள்;23 எவர்களுடைய பாவங்களை மன்னிக்கிறீர்களோ அவைகள் அவர்களுக்கு மன்னிக்கப்படும், எவர்களுடைய பாவங்களை மன்னியாதிருக்கிறீர்களோ அவைகள் அவர்களுக்கு மன்னிக்கப்படாதிருக்கும் என்றார்.
“பிதா என்னை அனுப்பினது போல நான் உங்களை அனுப்புகிறேன்” என்று இயேசு சொன்னபோது சீஷர்கள் எச்சரிக்கையடைந்தார்கள். அவர்கள் யூதர்களுக்குப் பயந்ததினால், ஒரு பூட்டிய அறையினுள் இருந்தார்கள். அவர்கள் தங்களில் பெலனற்றவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்கள் முற்றிலும் தோற்றுப் போனவர்களாக இருந்தார்கள். ஆகவே இயேசு அவருடைய சீஷர்கள் மீது ஊதினார். ஆதாம் ஜீவாத்துமாவாக மாறும்படி இறைவன் ஜீவன் தரும் ஆவியை ஊதினது போல இயேசு ஊதினார். இச் செயலின் மூலம் இயேசு தமது படைப்பாளர் என்ற நிலையை காண்பித்தார். அவருடைய சீஷர்களில் ஒரு புதிய படைப்பை அவர் துவக்கினார். அவரது ஆவியானவரும், அதிகாரத்துடன் கூடிய வல்லமையும் அவர்களுடன் இருப்பதை அவர் உறுதிப்படுத்தினார். பிதாவின் தன்மையை தங்களது வாழ்வில் வெளிப்படுத்தும்படி அவர்களை பெலப்படுத்தினார்.
சீஷர்கள் பரிசுத்த ஆவியானவரை பெற்றுக் கொண்டார்கள். மக்கள் பாவமன்னிப்பை பெற்றுக் கொள்ளும்படி அவர்களை வழிநடத்த கிறிஸ்து அவர்களை தூதுவர்களாக நியமித்தார். பாவ மன்னிப்பிற்கான நிபந்தனைகளை ஏற்றுக் கொள்வோர். மன்னிக்கப்படுவார்கள் என்றும், புறக்கணிப்போர் தண்டனையை பெறுவார்கள் என்றும் அறிவிக்க வேண்டியிருந்தது.
பாவ மன்னிப்பை அவர்கள் அறிவித்தார்கள். ஆண்டவராகிய கிறிஸ்துவை அவர்கள் வெளிப்படுத்தினார்கள். அவர்களது விசுவாச அறிக்கையின் அடிப்படையில் அவர்கள் கிறிஸ்துவின் சபையில் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுவார்கள்.
பாவ மன்னிப்பை அறிவிப்பதற்கான அதிகாரத்தை இயேசு தமது சீஷர்களுக்கு வழங்கினார். அவர்கள் பாவ மன்னிப்பை வழங்க முடியாது. இறைவன் மாத்திரமே பாவங்களை மன்னிக்க முடியும். (ஏசாயா 43:25) தீமையான இந்த உலகில் அவருடைய தூதுவர்களாக இருக்கும்படி இயேசு கட்டளையிடுகிறார். அவரது இரட்சிக்கும் வல்லமையை உங்கள் மூலம் வெளிப்படுத்த விரும்புகிறார். உங்களது குறைவுபட்ட திறமைகளுடன் வெறும் ஆர்வத்துடன் பேசும்படி முயற்சிக்க வேண்டாம். உங்கள் ஆண்டவருடன் உள்ள உறவில் நிலைத்திருங்கள். பொது வாழ்வில் ஒவ்வொரு தூதுவரும் தன்னுடைய இராஜாவை அல்லது அதிபரை வெளிப்படுத்துகிறார். தினமும் நடக்க வேண்டிய வழிமுறைகள் மற்றும் வழிநடத்துதலை பெற்று அதன்படி நடக்கிறார்கள். நீங்கள் சுதந்திரமாக இயங்கக் கூடியவர்கள் அல்ல. நீங்கள் கர்த்தரின் பணியாளர்கள். அவர் உங்கள் மூலமாக மற்றவர்களை விடுவிக்க ஏங்குகிறார். இன்று அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்பீர்களாகில் உங்கள் இருதயத்தைக் கடினப்படுத்தாதிருங்கள். பரிசுத்த ஆவியானவர் உங்களை தைரியமுள்ளவர்களாக, அதே சமயத்தில் தாழ்மை மற்றும் ஞானம் உள்ளவர்களாக மாற்றும் படி உங்கள் உள்ளங்களை மனங்களை திறந்து கொடுங்கள்.
3. இயேசு தோமாவுடன் இருந்த சீஷர்களுக்கு காட்சியளிக்கிறார் (யோவான் 20:24-29)
யோவான்20:24-25
24 இயேசு வந்திருந்தபோது பன்னிருவரில் ஒருவனாகிய திதிமு என்னப்பட்ட தோமா என்பவன் அவர்களுடனேகூட இருக்கவில்லை.25 மற்றச் சீஷர்கள்: கர்த்தரைக் கண்டோம் என்று அவனுடனே சொன்னார்கள். அதற்கு அவன்: அவருடைய கைகளில் ஆணிகளினாலுண்டான காயத்தை நான் கண்டு, அந்தக் காயத்திலே என் விரலையிட்டு, என் கையை அவருடைய விலாவிலே போட்டாலொழிய விசுவாசிக்கமாட்டேன் என்றான்.
24 இயேசு வந்திருந்தபோது பன்னிருவரில் ஒருவனாகிய திதிமு என்னப்பட்ட தோமா என்பவன் அவர்களுடனேகூட இருக்கவில்லை.25 மற்றச் சீஷர்கள்: கர்த்தரைக் கண்டோம் என்று அவனுடனே சொன்னார்கள். அதற்கு அவன்: அவருடைய கைகளில் ஆணிகளினாலுண்டான காயத்தை நான் கண்டு, அந்தக் காயத்திலே என் விரலையிட்டு, என் கையை அவருடைய விலாவிலே போட்டாலொழிய விசுவாசிக்கமாட்டேன் என்றான்.
விமர்சிப்பவர் அனைவரும் பரிசுத்த ஆவியானவருக்கு எதிரானவர் என்று எண்ண வேண்டாம். உங்கள் சாட்சியை புறக்கணிக்கும் அனைவரும் வழிவிலகியோ அல்லது அழிந்தோ போவதில்லை. யோவான் இயேசு பரமேறுவதற்கு முன்பாக நாற்பது நாட்களில் நடந்த நிகழ்ச்சிகளில் சிலவற்றை காண்பிக்கிறார். அவகைளில் ஒன்று மிகவும் விசேஷமானது. மனிதனில் கிருபையானது எவ்விதம் விசுவாசத்தை உருவாக்குகிறது என்பதை இது காண்பிக்கிறது. கிரியைகள், அறிவு ஞானம் இவைகளினால் அல்ல கிருபை மற்றும் இரக்கத்தினால் மட்டுமே விசுவாசம் வருகிறது. தோமா எதையும் கண்டு நம்புபவர். நிகழ்ச்சிகள் அனைத்தையும் அவர் முழுமையாக காணவில்லை. அவர் மெய்யான உண்மையை கண்டு கொள்ளும்படி காரியங்களின் ஆழங்களுக்குள் செல்ல முற்பட்டார். (யோவான் 11:10; 14:5) அவர் சிந்தனையுள்ளவராக காணப்பட்டார். பிரச்சினைகளை அறிவுப் பூர்வமாக தீர்க்க முற்பட்டார். கிறிஸ்துவின் மரணத்தில் வாழ்வின் அர்த்தம் தொலைந்து போனதை அவர் கண்டார். சீஷர்களின் வட்டத்திற்குள் முதலாவது அவர் இல்லை. அந்த முதல் ஞாயிறு அன்று அவர் இயேசுவை பார்க்கவில்லை. இயேசு மற்ற அனைவருக்கும் அன்று காட்சி தந்திருந்தார்.
அது ஒரு சாத்தானின் சூழ்ச்சி என்று தோமா ஒருவேளை வாதிட்டிருக்கக் கூடும். அவர்களை வழிவிலகப்பண்ணும்படி ஒரு தீய ஆவி கிறிஸ்துவின் உருவத்தில் வந்தது என்று சொல்லியிருக்கக் கூடும். என்ன நிகழ்ந்தது என்பதற்கான ஆதாரத்தை அவர் கேட்டதில் வியப்பொன்றும் இல்லை. இயேசு காணக்கூடிய ஒரு நபராக வந்தார் என்பதை அவன் நம்பமுடியவில்லை. அவருடைய காயங்களால் உண்டான தழும்புகளைப் பார்த்தால் தான் நம்புவேன் என்றார். இவ்வித்தில் அவர் இறைவனை நம்புவதற்கு அவருடன் பேரம் பேசினார். நம்பும் முன்பே காணும்படி விரும்பினார்.
சீடர்கள் இயேசுவைக் கண்ட மகிழ்ச்சியில் இருந்தார்கள். தோமாவும் இப்போது அவர்களுடன் இருக்கிறார். எப்படியிருப்பினும் வருத்தத்துடன் இருக்கும் எவருக்கும் இயேசு தான் உயிர்த்தெழுந்ததை உறுதிப்படுத்திக் காண்பிக்க விரும்பினார்.
யோவான் 20:26-28
26 மறுபடியும் எட்டுநாளைக்குப்பின்பு அவருடைய சீஷர்கள் வீட்டுக்குள்ளே இருந்தார்கள்; தோமாவும் அவர்களுடனேகூட இருந்தான்; கதவுகள் பூட்டப்பட்டிருந்தது. அப்பொழுது இயேசு வந்து நடுவே நின்று: உங்களுக்குச் சமாதானம் என்றார்.27 பின்பு அவர் தோமாவை நோக்கி: நீ உன் விரலை இங்கே நீட்டி, என் கைகளைப் பார், உன் கையை நீட்டி, என் விலாவிலே போடு, அவிசுவாசியாயிராமல் விசுவாசியாயிரு என்றார்.28 தோமா அவருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: என் ஆண்டவரே! என் தேவனே! என்றான்.
26 மறுபடியும் எட்டுநாளைக்குப்பின்பு அவருடைய சீஷர்கள் வீட்டுக்குள்ளே இருந்தார்கள்; தோமாவும் அவர்களுடனேகூட இருந்தான்; கதவுகள் பூட்டப்பட்டிருந்தது. அப்பொழுது இயேசு வந்து நடுவே நின்று: உங்களுக்குச் சமாதானம் என்றார்.27 பின்பு அவர் தோமாவை நோக்கி: நீ உன் விரலை இங்கே நீட்டி, என் கைகளைப் பார், உன் கையை நீட்டி, என் விலாவிலே போடு, அவிசுவாசியாயிராமல் விசுவாசியாயிரு என்றார்.28 தோமா அவருக்குப் பிரதியுத்தரமாக: என் ஆண்டவரே! என் தேவனே! என்றான்.
ஒரு வாரம் கழித்து இயேசு மறுபடியும் தம்முடைய சீஷர்களுக்கு காட்சி அளித்தார். இன்னமும் அவர்கள் பயந்திருந்தார்கள், கதவுகளைப் பூட்டியிருந்தார்கள். உயிர்த்தெழுந்த இயேசுவின் சரீரம் சத்தமின்றி அக்கதவுகளின் வழியே உட்பிரவேசித்தது. அவர் தமது சமாதானத்தினால் அவர்களை ஆசீர்வதித்தார். பலவீனமுள்ள சீடருக்கு அவர் மன்னிப்பைத் தருகிறார்.
இயேசுவின் சத்தத்தைக் கேட்ட பின்பு தோமா தமது கண்களினால் ஆச்சரியத்துடன் தனது ஆண்டவரைப் பார்த்தார். இயேசு அவர்கள் அனைவரையும் பார்த்தார். தோமாவின் சந்தேகங்களை துளைத்து எடுக்கும்படியாக ஒரு தெய்வீக பார்வையோடு அவரது கண்கள் அவனை நோக்கியது. தன்னைத் தொடும்படியாக கூனிக் குறுகிப்போன தோமாவை அழைத்தார். மகதலேனா மரியாளிடம் சொன்னது போல் இப்போது சொல்லவில்லை. என்னைத் தொட்டு, உணர்ந்து பார், நான் ஒரு நபராக உங்கள் மத்தியில் இருக்கிறேன். ஆணிகளினால் உண்டான காயங்களை இயேசு அவனுக்கு காண்பித்தார். அவனை அருகில் அழைத்து உன் விரல்களை எனது காயங்களில் போட்டுபார், என்னை விசுவாசி என்றார்.
தயக்கத்துடனிருந்த சீஷர்களிடம் எல்லா சந்தேகங்களையும் மேற்கொள்ளும்படி அவர் வலியுறுத்தினார். நம்மிடம் இருந்து முழுமையான உறுதியை அவர் எதிர்பார்க்கிறார். ஏனெனில் அவர் தமது சிலுவை, உயிர்த்தெழுதல், இறைவனுடன் ஐக்கியம் மற்றும் அவரது இரண்டாம் வருகையை அறிவித்துள்ளார். இந்த சத்தியங்களை மறுதலிப்பவன் அவரைப் பொய்யராக மாற்றுகிறான்.
ஆண்டவரின் அன்புள்ள அணுகுமுறை தோமாவை நொறுக்கியது. அவன் தழுதழுத்த குரலில் (அவனது விண்ணப்பங்கள் மற்றும் தியானங்களின் தொகுப்பாக) மிகப் பெரிய விசுவாச அறிக்கையை கூறினான். “என் ஆண்டவரே, என் இறைவனே “அவன் சத்தியத்தை அறிந்து கொண்டான். இயேசு பிதாவினால் அனுப்பப்பட்ட இறைவனின் குமாரன் மாத்திரம் அல்ல, அவரே கர்த்தராக இருக்கிறார். தெய்வீகத்தின் முழுமையையும் தனது சரீரத்தில் உடையவராக அவர் இருக்கிறார் என்பதையும் அறிந்து கொண்டான். இறைவன் ஒருவரே, அவர் இருவர் அல்ல, தோமா இயேசுவை என் இறைவனே என்று அழைத்தார். இந்த பரிசுத்தமுள்ள கடவுள் தனது அவிசுவாசத்திற்காக தன்னை தண்டிக்கமாட்டார் என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான். இயேசு அவன் மீது தனது கிருபையை பொழிந்தருளினார். தோமா அவரை என் ஆண்டவரே என்றும் அழைத்தார். தனது கடந்தகாலம், எதிர்காலம் முழுமையும் தனது இரட்சகரின் கரங்களில் ஒப்புக்கொடுத்தான். இயேசு தனது பிரியாவிடை உரையில் கூறியதை முழு நிச்சயமாக நம்பினான். சகோதரனே, நீ என்ன சொல்கிறாய்? தோமாவைப் போல நீயும் அறிக்கை செய்வாயா? உயிர்த்தெழுந்த ஆண்டவர் உங்களை நோக்கி வந்துள்ளாரா? அவரது மகத்துவம் உங்களது சந்தேகங்கள் மற்றும் தடைகளை தகர்த்துள்ளதா? அவரது இரக்கத்தைப் பெற்றுக் கொள்ளுங்கள், அவருக்கு முன்பாக அறிக்கையிடுங்கள். “என் ஆண்டவரே, என் தேவனே”.
யோவான் 20:29
29 அதற்கு இயேசு: தோமாவே, நீ என்னைக் கண்டதினாலே விசுவாசித்தாய், காணாதிருந்தும் விசுவாசிக்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள் என்றார்.
29 அதற்கு இயேசு: தோமாவே, நீ என்னைக் கண்டதினாலே விசுவாசித்தாய், காணாதிருந்தும் விசுவாசிக்கிறவர்கள் பாக்கியவான்கள் என்றார்.
தோமா இயேசுவின் காயங்களை தொட்டுப் பார்த்தானா இல்லையா? என்பது நமக்குத் தெரியாது. அவரது தழும்புகளை கண்டவுடனே அவன் நம்பியிருக்கக் கூடும். அவனது அவநம்பிக்கையினிமித்தம் அவன் வெட்கப்பட்டிருப்பான். அவன் தைரியத்தை இழந்ததற்காக வருந்தியிருப்பான். கண்ணால் கண்ட சாட்சியின் அடிப்படையில் இயேசு தோமாவின் விசுவாசத்தை கோட்பாடு சார்ந்த விசுவாசம் என்று அழைத்தார். ஆனால் அதைவிட மேலான நிலை விசுவாசத்தை உருவாக்க அவர் விரும்புகிறார். அவரைக் காணாமல் அவரது வார்த்தையில் நம்பிக்கை வைப்பது தான் அந்த மேலான விசுவாசம், கனவுகள், தரிசனங்கள் மற்றும் காட்சி தருதலை விரும்புகிறவன், அதன் மூலம் தனது விசுவாசத்தை உறுதிப்படுத்த முயல்பவன் ஆரம்ப நிலையில் உள்ளவனாக இருக்கிறான். அவர் முதிர்ச்சியடைந்தவன் அல்ல, அவன் விசுவாசத்தில் உறுதிப்பட்டவன் அல்ல, இருப்பினும் நெருக்கமான சூழ்நிலைகள் மத்தியில் இருந்த தமது அப்போஸ்தலர்களை விசுவாசத்தில் பெலப்படுத்த அவர் பலமுறை அவர்கள் முன் தோன்றினார்.
அவரைக் காணாமல் விசுவாசிப்பவர்கள் பாக்கியவான்கள். அவர்கள் இயேசுவினால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டவர்கள், மகிழ்ச்சியை கண்டடைந்தவர்கள். உண்மையான விசுவாசம் மிகப் பெரிய இயக்கு விசையை நமக்குள் உருவாக்குகிறது.தரிசனங்கள் கொடுக்கும் விசுவாசம் நிறையற்றதாக இருக்கும். இறைவனின் வார்த்தையில் மனிதன் வைக்கும் நம்பிக்கை அதரிசனமான செய்தியாளரை கனப்படுத்துகின்றது.
நற்செய்தியாளர்களும், அப்போஸ்தலர்களும், நற்செய்திகளில், நிரூபங்களில் கிறிஸ்துவின் உயிர்த்தெழுதலை எடுத்துப் பேசியுள்ளார்கள். இயேசுவின் உயிர்த்தெழுதல் ஒரு புதிய யுகத்திற்கான வெற்றி முழக்கம் ஆகும். விசுவாசிகளின் இருதயங்களில் இறைவனின் ஜீவன் ஆளுகை செய்கிறது. நமது விசுவாசம் என்பது வெறும் நம்பிக்கையோ அல்லது எண்ணமோ மட்டுமல்ல, அது ஜீவனாய் இருக்கிறது. உயிர்த்தெழுந்த கிறிஸ்துவிடம் இணையச் செய்கிறது. இதுவே நம்முடைய நாட்களில் மிகப் பெரிய அற்புதமாக உள்ளது. மில்லியன் கணக்கான மக்கள் இயேசுவைக் காணாமல் விசுவாசிக்கிறார்கள். விசுவாசத்தின் மூலமாக நித்திய ஜீவனின் வல்லமையை அவர்கள் அனுபவித்து இருக்கிறார்கள். அநேக கிறிஸ்தவர்கள் தங்களது உடைமைகளை, உறவினர்களை, தங்களது ஜீவனை இதனிமித்தம் இழந்துள்ளார்கள். அவர்கள் கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகளில் விசுவாசம் வைப்பதின் மூலம் சத்தியத்தை பெற்றுள்ளார்கள். விசுவாசம் என்பது அறிவுக்கு அப்பாற்பட்ட ஒன்றாக உள்ளது. இயேசு அப்படிப்பட்ட விசுவாசத்தை தன்னுடைய வார்த்தையின் மூலம் கனப்படுத்துகிறார். விசுவாசிக்குள் தனது ஜீவனை கொண்டு வருகிறார். நமது விசுவாசம் நம்மை முழுவதும் ஆட்கொள்கிறது. நமது இரட்சகர் இயேசுவிடம் நம்மை இணைக்கிறது.
4. யோவான் நற்செய்தியின் (யோவான் 20:30-31)
யோவான் 20:30-31
30 இந்தப் புஸ்தகத்தில் எழுதியிராத வேறு அநேக அற்புதங்களையும் இயேசு தமது சீஷருக்கு முன்பாகச் செய்தார்.31 இயேசு தேவனுடைய குமாரனாகிய கிறிஸ்து என்று நீங்கள் விசுவாசிக்கும்படியாகவும், விசுவாசித்து அவருடைய நாமத்தினாலே நித்தியஜீவனை அடையும்படியாகவும், இவைகள் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
30 இந்தப் புஸ்தகத்தில் எழுதியிராத வேறு அநேக அற்புதங்களையும் இயேசு தமது சீஷருக்கு முன்பாகச் செய்தார்.31 இயேசு தேவனுடைய குமாரனாகிய கிறிஸ்து என்று நீங்கள் விசுவாசிக்கும்படியாகவும், விசுவாசித்து அவருடைய நாமத்தினாலே நித்தியஜீவனை அடையும்படியாகவும், இவைகள் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
யோவான் எழுதியவற்றின் இறுதிப் பகுதியை இந்த அதிகாரத்தின் முடிவில் நாம் அடைகிறோம். இருளால் மேற்கொள்ளப்பட முடியாத இறைவனின் ஒளி எழும்புவதை ஆன்மபலம் கொண்ட எழுத்தாளர், நற்செய்தியாளர் அறிவிக்கிறார். அவரை ஏற்றுக் கொள்கிறவர்கள் எத்தனை பேர்களோ அத்தனை பேரும் இறைவனுடைய பிள்ளைகளாகும் படி அதிகாரம் கொடுக்கிறார். இவர்கள் அவரை விசுவாசிப்பவர்கள் ஆவார்கள். இயேசுவுடன் இறைவனின் ஐக்கியத்தின் ஆழங்களுக்குள் சிறந்த நற்செய்தியாளர் யோவான் நம்மை நடத்துகிறார். அவர் நமக்காக இயேசுவின் மரணம் மற்றும் உயிர்த்தெழுதலை எழுதி கொடுத்துள்ளார். நாம் அவரை விசுவாசிக்கும்படியாகவும், அவர் நம்மில் வாழுவதை காணும்படியாகவும் எழுதியுள்ளார். இறுதியாக அப்போஸ்தலர் நான்கு கொள்கைகளை முன் வைக்கிறார். நற்செய்தியின் சாராம்சத்தை தெளிவாக புரிந்து கொள்ளவும். அவர் எழுதியதின் நோக்கத்தை அறியவும் செய்கிறார்.
இயேசு கூறிய எல்லாவற்றையும், செய்த எல்லாவற்றையும் யோவான் எழுதவில்லை. அப்படி எழுதினால் புத்தகங்கள் கொள்ளாது. இயேசுவின் ஒப்பற்ற ஆள்தத்துவத்தை பிரதிபலிக்கிற அடையாளங்கள் மற்றும் உரையாடல்களை அவர் தெரிவு செய்தார். தரிசனத்தில் ஆவியானவர் கூறியவற்றை அப்படியே கேட்டு எழுதியவை அல்ல அவருடைய வார்த்தைகள். சுய நினைவு மறந்த நிலையிலும் அவர் இதை எழுதவில்லை. அவர் பரிசுத்த ஆவியானவரால் ஏவப்பட்டு, பொறுப்புடன் ஞானமாக முக்கியமான நிகழ்வுகளை தெரிவு செய்தார். அடிக்கப்பட்ட குற்றவாளியை உலகத்தின் பாவத்தை சுமந்து தீர்க்கும் இறைவனின் ஆட்டுக்குட்டியாக அன்புடன் அவர் வெளிப்படுத்துகிறார்.
நாசரேத்தூரைச் சேர்ந்த மனிதனாகிய இயேசு தான் அவமானப்படுத்தப்பட்ட இயேசு, வாக்குப்பண்ணப்பட்ட கிறிஸ்து தான் இறைவனின் குமாரன் என்பதை நாம் பகுத்துணர வேண்டும் என்பதற்காக யோவான் இதை எழுதினார். இந்த இரண்டு பெயர்கள் மூலம் அவர் ஏக்கத்துடன் இருந்த யூதர்களை அந்த பழைய ஏற்பாட்டுக் காலத்தில் சந்தித்தார். தாவீதிற்கு வாக்குப்பண்ணப்பட்ட குமாரனின் சிலுவை மரணத்தின் மூலம் அவர் தமது தேசத்தை சந்தித்தார். மனிதனாகிய இயேசு உண்மையான கிறிஸ்துவாக, இறைவனின் குமாரனாக தன்னை உறுதிப்படுத்தினார். இறைவனின் சிறந்த அன்பு, குற்றமற்ற பரிசுத்தம் எல்லை கடந்ததாக உள்ளது. யோவான் இயேசுவை சிறப்பாக மகிமைப்படுத்துகின்றார். அவர் நமக்கு இயேசுவை வெளிப்படுத்தி காண்பித்த விதம் ஒப்பற்றது. நாம் அதன் மூலம் இறைவனின் குமாரனுடைய அன்பை உணருகிறோம். நாம் இறைவனின் பிள்ளைகளாக மாறும்படி இயேசு மனிதனாக வந்தார்.
வெறுமனே கொள்கை ரீதியான ஒப்புதலை நமக்குள் உருவாக்கும்படி யோவான் விரும்பவில்லை. இறைவனின் குமாரனுடன் நெருக்கமான உறவை விரும்புகிறான். இயேசு குமாரனாக இருப்பதால், இறைவன் நம்முடைய பிதாவாக இருக்கிறார். கிருபை நிறைந்தவர் நமது பிதாவாக இருப்பதால், அவர் அநேக பிள்ளைகளை பெற முடியும். அவர்கள் அவருடைய நித்திய ஜீவனால் நிறைந்திருப்பார்கள். கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தின் மூலம் புதிய பிறப்பு மற்றும் நமக்குள் ஆவியானவர் இவையே யோவானுடைய நற்செய்தியின் நோக்கம் ஆகும். நீங்கள் மறுபடியும் பிறந்திருக்கிறீர்களா? நீங்கள் இன்னும் பாவங்களில் மரித்துள்ளீர்களா? இறைவனின் ஜீவன் உங்களில் வாழ்கின்றதா? அவருடைய பரிசுத்த ஆவியானவரை நீங்கள் புறக்கணிக்கிறீர்களா? இறைவனின் குமாரன் மீது வைக்கும் விசுவாசத்தினால் இரண்டாம் பிறப்பு முழுமையடைகிறது. அவர் மீது விசுவாசம் வைக்கிறவன் தெய்வீக வாழ்வைப் பெறுகிறான். விசுவாசத்தினால் நாம் அவருடன் நிரந்தர உறவிற்குள்ளான இந்த வாழ்க்கையை பெறுகிறோம். இயேசுவில் நிலைத்திருப்பவன், இயேசு தன்னில் நிலைத்திருப்பதை காண்பான். அப்படிப்பட்ட விசுவாசி ஆவியிலும், சத்தியத்திலும் வளருவான். தெய்வீக வாழ்வின் கனிகள் அவனில் வெளிப்படும். அநேகர் இயேசுவின் மீது விசுவாசம் வைக்க இறைவனின் அன்பு நம்மை உந்தித்தள்ளுகிறது. அவர்கள் இயேசுவை நேசிப்பார்கள், அவரில் நிலைத்திருப்பார்கள், அவரும் அவர்களுக்குள் எப்போதும் இருப்பார். இதுவே நித்திய வாழ்வு ஆகும்.
By
Wateroflife. org
