யோவான் 17 விளக்கவுரை
உ - இயேசுவின் பரிந்துபேசும் விண்ணப்பம் (யோவான் 17:1-26)
1. பரிந்துபேசும் விண்ணப்பத்திற்கான முகவுரை
இயேசு தம்முடைய நற்செய்தியினாலும் செயல்களினாலும் இவ்வுலகத்திற்கு ஊழியம் செய்தார். முடவர்களைக் குணமாக்கி, பசியுள்ளவர்களுக்கு உணவளித்து, குருடரின் கண்களைத் திறந்து இறந்தவர்களை உயிருடன் எழுப்பினார். வெறுப்பும் மரணமும் காணப்பட்ட இடத்தில் அவருடைய அன்பு இறைமகிமையின் வெளிப்பாடாயிருந்தது.
அவருடைய ஊழியத்தின் ஆரம்பத்தில் திரளான மக்கள் அவரிடத்தில் வந்தார்கள். மதவாதிகளாலும் மாய்மாலக்காரர்களாலும் நிறைந்த யூத ஆலோசனைச் சங்கம் அவர்களுடைய மதமும் சட்டவாதமும் ஆட்டம் கண்டதை அறிந்தபோது, இயேசுவையும் அவரைப் பின்பற்றியவர்களையும் கொலைமிரட்டலுக்கும் ஊரைவிட்டு விலக்குவோம் என்ற மிரட்டலுக்கும் உட்படுத்தியது. மக்களுடைய ஆர்வம் குன்றி அவர்கள் இயேசுவை விட்டு விலகினார்கள். இயேசுவும் அவரை உண்மையாகப் பின்பற்றியவர்களும் உபத்திரவப்படுத்தப்பட்டபோதிலும், அவர் அனைவரையும் தொடர்ந்து அன்பு செய்தார்.
இறுதியில் ஆலோசனைச் சங்கம் பன்னிருவரில் ஒருவனைக் கைப்பற்றியது. அவன் தன்னுடைய போதகரைக் காட்டிக்கொடுக்க ஆயத்தப்பட்டுக்கொண்டிருந்தான். ஆனால் இயேசுவோ உடன்படிக்கைப் பந்தியின்போது தம்முடைய சீஷர்கள் அப்போஸ்தலர்களாக தங்கள் பணியை செய்யும்படி அவர்களை ஆயத்தப்படுத்திக்கொண்டிருந்தார். அவர் தம்முடைய பிரிவுபசார உரையில் தானும் பிதாவும் ஒன்று என்பதையும், உபத்திரவங்கள் வரும்போதும் பரிசுத்த ஆவியானவர் எவ்விதமாக அவர்களைத் தேற்றி, தெய்வீக அன்பின் ஐக்கியத்தில் அவர்களை நிலைநிறுத்துவார் என்பதை அவர்களுக்கு அறிவித்தார்.
ஆனால் பரிசுத்த ஆவியானவர் இன்னும் அவர்களுடைய ஆத்துமாக்களின் மேல் பொழிந்தருளப்படாத காரணத்தினால் கர்த்தருடைய நோக்கத்தைச் சீஷர்கள் புரிந்துகொள்ளத் தவறினார்கள். ஆகவே இயேசு தம்முடைய பிரதான ஆசாரிய விண்ணப்பத்தின் மூலமாக நேரடியாகத் தம்முடைய பிதாவினிடத்தில் சென்று, தம்மையும் தம்மைப் பின்பற்றுகிறவர்களையும் அவருடைய கரத்தில் ஒப்புக்கொடுத்தார். அந்த அப்போஸ்தலர்களுடைய சாட்சியினால் அவரை விசுவாசிக்கப்போகும் மக்களையும் அவர் தம்முடைய விண்ணப்பத்தில் குறிப்பிட்டார்.
யோவான் 17-ம் அதிகாரத்தில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ள இயேசுவின் பரிந்துபேசும் விண்ணப்பம், பிதாவோடு குமாரன் எவ்விதமாக உரையாடுகிறார் என்பதையும் பரிசுத்த திரித்துவத்திலுள்ள நபர்களுக்கிடையிலான அன்பு எப்படிப்பட்டது என்பதையும் குறித்த ஒரு தனிச்சிறப்பான அறிவை நமக்குக் கொடுக்கிறது. விண்ணப்பத்தின் ஆவி இங்கு முக்கியமானதாகக் காணப்படுகிறது. இந்த அதிகாரத்தை ஆழமாகத் தியானிக்கிற எவரும் ஆராதனையும் பரிந்துபேசுதலின் விண்ணப்பமும் நிறைந்துள்ள தேவாலயத்திற்குள் நுழைகிறார்கள்.
2. பிதாவின் மகிமைக்கான விண்ணப்பம் (யோவான் 17:1-5)
யோவான் 17:1-2
1 இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்துக்கு ஏறெடுத்து: 2 பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனுக்குத் தந்தருளின யாவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரங்கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படிக்கு நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும்.
1 இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்துக்கு ஏறெடுத்து: 2 பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனுக்குத் தந்தருளின யாவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரங்கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படிக்கு நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும்.
தானும் பிதாவும் ஒன்று என்பதை கிறிஸ்து தம்முடைய சீஷர்களுக்கு அறிவித்திருந்தார். அவர் பிதாவிலும் பிதா அவரிலும் இருக்கிறார்கள். அவரைக் காண்கிற எவரும் பிதாவைக் காண்கிறார்கள். ஆனால், இந்த உன்னதமான வெளிப்பாட்டை சீஷர்களால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. தெய்வீகம் எவ்விதமாக மாம்சத்தில் வெளிப்பட முடியும் என்று அவர்கள் சிந்திக்க முயன்றபோது அவர்களுடைய சிந்தை குழப்பமடைந்தது. அறியாமையுள்ள தமது சீஷர்களுக்கு வெளிச்சத்தைக் கொடுத்து, தெய்வீக மற்றும் பரிசுத்த அன்பின் ஐக்கியத்தில் அவர்களைக் காத்துக்கொள்ளும் பொறுப்பை அவர் தமது பிதாவிடம் ஒப்படைக்கிறார்.
இயேசு தம்முடைய கண்களை வானத்திற்கு ஏறெடுத்தபோது சீஷர்கள் ஆச்சரியப்பட்டிருக்கலாம். தான் பிதாவிலும் பிதா தம்மிலும் இருப்பதாகச் சொல்லும் இவர் அதே வேளையில் பரலோகத்தில் இருக்கும் பிதாவை நோக்கி அவர் எப்படி விண்ணப்பிக்கலாம்? இந்த அறிவுக்கொவ்வாத இயேசுவின் செயல் அவர்களுக்குக் குழப்பத்தை உண்டுபண்ணியது. இரண்டு கருத்துக்களுமே உண்மையானது என்பதை நாம் அறிவோம். பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் இடையில் பரிபூரண ஐக்கியம் இருப்பினும் அவர்கள் இருவரும் தனித்தனி நபர்களாயிருக்கிறார்கள். இறைவன் நம்முடைய அறிவாற்றலைக் காட்டிலும் பெரியவர். இந்த இரண்டு காரியங்களும் உண்மைதான் என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள பரிசுத்த ஆவியானவர் நமக்குத் துணைசெய்கிறார். இதைப் புரிந்துகொள்வது உங்களுக்குக் கடினமாக இருந்தால் இறைவன் உங்களுக்குத் தெளிவைத் தரும்படி விண்ணப்பியுங்கள். ஏனெனில் பரிசுத்த ஆவியானவரின் துணையின்றி யாரும் பிதாவையும் குமாரனையும் அறிந்துகொள்ள முடியாது.
இந்த விண்ணப்பத்தில் இயேசு இறைவனைப் பிதாவே என்று அழைக்கிறார். ஏனெனில் இறைவன் பரிசுத்தமான ஆண்டவரும் கடுமையான நீதிபதியும் மட்டுமல்ல. அவரது இரக்கமுள்ள அன்பு அவருடைய மற்ற குணாதிசயங்கள் அனைத்தையும் உள்ளடக்கியதாக இருக்கிறது. அவர் அன்பில் பரிசுத்தமுள்ளவரும் சத்தியத்தில் இரக்கமுள்ளவருமாயிருக்கிறார். இயேசு பரிசுத்த ஆவியினால் இறைவனுடைய மகனாகப் பிறந்தபோதுதான் இறைவன் அன்புள்ள பிதா என்ற இந்தப் புதிய கருத்து உருவானது. அவர் நித்திய காலமாக இறைவனுடன் வாழ்ந்து வந்தார். நம்மை விடுவித்து பரிசுத்தருடைய பிள்ளைகளாக்கும்படி அவர் மாம்சமானார். இறைவனைப் பிதா என்று வெளிப்படுத்தியதே இயேசு இவ்வுலகத்திற்குக் கொடுத்த செய்தியின் சாரமாகும். இந்த சத்தியத்தை வெளிப்படுத்தியதன் மூலமாக இயேசு நம்மை நியாயத்தீர்ப்பைக் குறித்த பயத்திலிருந்து விடுவிக்கிறார். ஏனெனில் நீதிபதி நம்முடைய பிதாவாக இருக்கிறார், நம்முடைய இரட்சிப்பை உறுதிசெய்யும் பிணையாளி, நம்முடைய பாவங்களுக்காக கடனைச் செலுத்தித்தீர்த்த கிறிஸ்துவாயிருக்கிறார். இயேசுவின் பல பேச்சுக்களில் உள்ள பிதாவின் நாமத்தை நீங்கள் புரிந்துகொண்டு, அந்த அறிவின்படி நீங்கள் வாழ்வீர்களானால் நற்செய்தியை நீங்கள் புரிந்துகொண்டு விட்டீர்கள்.
இயேசு தம்முடைய பிதாவுக்கு முன்பாக, இறைவனுக்கும் மனிதனுக்கும் ஒப்புரவாகுதல் ஏற்படுகிற முக்கிய நேரம் உலகத்தில் வந்திருக்கிறது என்பதை அங்கீகரித்தார். மனுக்குலமும், தேவதூதர்களும், மதங்களும், தத்துவங்களும் தங்களை அறியாமலே இந்த நேரத்திற்காகத்தான் காத்துக்கொண்டிருந்தன. அது வந்துவிட்டது. இயேசு இறைவனுடைய ஆட்டுக்குட்டியாக உலகத்தின் பாவத்தைச் சுமந்து தீர்த்தார். இறைவனுடைய கோபத்தின் நெருப்பில் அவர் தனியாளாக மரிக்க ஆயத்தமாயிருந்தார். இந்த நேரத்தில் காட்டிக்கொடுப்பவன் தேவாலயக் காவலர்களுடன் அவரை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தான். இறைமகனோ சாந்தமும் தாழ்மையுமுள்ள மனிதனாக எந்தப் பாதுகாப்பும் இல்லாமல் மரிப்பதற்கு ஆயத்தமாயிருந்தார்.
யோவான் 17:1-2
1 இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்துக்கு ஏறெடுத்து: 2 பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனுக்குத் தந்தருளின யாவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரங்கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படிக்கு நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும்.
1 இயேசு இவைகளைச் சொன்னபின்பு தம்முடைய கண்களை வானத்துக்கு ஏறெடுத்து: 2 பிதாவே, வேளை வந்தது, நீர் உம்முடைய குமாரனுக்குத் தந்தருளின யாவருக்கும் அவர் நித்தியஜீவனைக் கொடுக்கும்பொருட்டு மாம்சமான யாவர்மேலும் நீர் அவருக்கு அதிகாரங்கொடுத்தபடியே, உம்முடைய குமாரன் உம்மை மகிமைப்படுத்தும்படிக்கு நீர் உம்முடைய குமாரனை மகிமைப்படுத்தும்.
“மகிமை” என்றால் ஒளி என்றும் பிரகாசம் என்றும் பலர் கருதுகிறார்கள். தம்முடைய தியாக அன்புதான் தம்முடைய மகிமையின் சாரம் என்றும் தம்முடைய தெய்வீக இருப்பின் அடிப்படை என்றும் அறிக்கையிட்டார். தம்முடைய சிலுவையின் மரண வேளையில், வலியும் பயமும் சுழல் காற்றென வீசும்போது, பிதா தம்மை அந்த அன்பில் காத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்ற இயேசு கேட்டுக்கொண்டார். அப்போதுதான் சிலுவையில் மரிப்பவரில் தெய்வீக அன்பின் ஒளி பரிபூரணமாகப் பிரகாசிக்கும். கலகக்காரர்களும் குற்றவாளிகளும் தம்முடைய மரணத்தினாலே நிதிமான்களாக்கப்படும்படி அவர் தம்மையே பலியாக ஒப்புக்கொடுக்க விருப்பமாயிருந்தார். இதுதான் குமாரனுடைய மகிமையின் மையமாகும்.
மேலும் அவர் தம்முடைய மகிமைக்காக அல்ல பிதாவினுடைய மகிமைக்காக மரிக்கிறார் என்பதைச் சொல்லவும் அவர் தயங்கவில்லை. இதன் மூலம் யாரும் செய்யமுடியாத பணியை அவர் செய்தார். அவர் மனுக்குலத்தை இறைவனோடு ஒப்புரவாக்கியதன் மூலமாக பிதாவைச் சிலுவையில் மகிமைப்படுத்தினார். பாவம் மன்னிக்கப்படும்போது, இறைவனுடைய அன்பு காண்பிக்கப்படுகிறது, அனைவரும் இறைவனுடைய பிள்ளைகளாகும்படி அழைக்கப்படுகிறார்கள். இறைவனுடைய பிள்ளைகள் தூய வாழ்க்கை வாழ்வதன் மூலமாக பிதாவை மகிமைப்படுத்தும்படி, பரிசுத்த ஆவியானவர் விசுவாசிகளான அவர்கள் மீது ஊற்றப்படுகிறார். இறைவன் அநேக பிள்ளைகளுக்குப் பிதாவாகும்போது அவருடைய நாமம் அதிகமாக மகிமைப்படுகிறது. ஆகவே பிதாவினுடைய நாமத்தின் மகிமைக்காக பரிசுத்த ஆவியானவர் அநேக பிள்ளைகளை மறுபடியும் பிறக்கச் செய்ய வேண்டும் என்று இயேசு வேண்டிக்கொள்கிறார்.
குமாரன் பிதா தனக்குக் கொடுத்த அதிகாரத்தைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொள்கிறார். அனைத்து மனிதர்கள் மீதும் பிதா அவருக்கு அதிகாரம் கொடுத்திருந்தார். கிறிஸ்துவே உண்மையான இறைவனாகவும், சிருஷ்டிகராகவும், இரட்சகராகவும் இருக்கிறார். அவரே நம்முடைய ஆண்டவரும் அரசரும் நீதிபதியுமாக இருக்கிறார். நாம் அவருடையவராக இருக்கிறோம், அவரே நம்முடைய நம்பிக்கையாயிருக்கிறார். அவர் நம்மை நியாயம்தீர்க்கவும் அழிக்கவும் அல்ல, இரட்சிக்கவும் வழிநடத்தவுமே இந்த அதிகாரத்தைப் பெற்றிருக்கிறார். கிறிஸ்துவுக்குள் இருக்கும் விசுவாசிகள் நித்திய வாழ்வைப் பெறவேண்டும் என்பதே அவருடைய வருகையின் நோக்கமாகும். மரணம் இனி அவர்களை ஆண்டுகொள்ளாது. அதுவரை வெகு சிலரே அவருடைய இரட்சிப்பை ஏற்றுக்கொண்டிருந்த போதிலும், சிலுவையில் இயேசு மனுக்குலத்தின் பாவங்களை மன்னித்தார். பிதா, குமாரன், பரிசுத்த ஆவியை விசுவாசித்து, கிறிஸ்துவின் மகிமையில் நிலைத்திருக்கும் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டவர்கள் விசுவாசிகளாவர். தெய்வீக ஆவியானவர் அவர்களில் வாசமாயிருக்கிறார். அவர்களுடைய புதிய வாழ்வு பிதாவினுடைய நாமத்தை மகிமைப்படுத்தும் இக்காலத்தின் அற்புதமாயிருக்கிறது.
யோவான் 17:3
3 ஒன்றான மெய்த்தேவனாகிய உம்மையும் நீர் அனுப்பினவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் அறிவதே நித்தியஜீவன்.
3 ஒன்றான மெய்த்தேவனாகிய உம்மையும் நீர் அனுப்பினவராகிய இயேசு கிறிஸ்துவையும் அறிவதே நித்தியஜீவன்.
இயேசு இறைவனைப் பற்றிச் சொன்ன காரியங்களைப் பரிசுத்த ஆவியானவர் உறுதிப்படுத்துகிறார். இறைவன் கிறிஸ்துவின் பிதாவும் நம்முடைய பிதாவுமாயிருக்கிறார். இந்த தெய்வீக இரகசியத்தைப் புரிந்துகொண்டு, அவரில் விசுவாசமாயிருக்கிறவன் நித்திய வாழ்வைப் பெற்றுக்கொள்கிறான். இயேசு கிறிஸ்துவின் மூலமாக அன்றி இறைவனை அறிவதற்கு வேறு வழி எதுவும் இல்லை. குமாரனில் பிதாவைப் பார்த்து, அவரில் விசுவாசமாயிருப்பவன் பரிசுத்த குமாரத்துவத்தைப் பெற்றுக்கொள்கிறான். கிறிஸ்துவின் கூற்றுக்களை சரியாக அறிந்துகொள்வது,வெறும் அறிவைப் பெருக்கும் காரியமல்ல, அதுவே ஆவிக்குரிய வாழ்வாகவும் வளர்ச்சியாகவும் இருக்கிறது. ஒவ்வொரு விசுவாசியிலும் இறைவன தம்முடைய சாயலைத் திரும்ப உருவாக்குகிறார். இந்த தெய்வீக சாயலின் முக்கியத்துவம் என்ன? இது இறைவனுடைய பிள்ளைகளில் பரிசுத்த ஆவியானவர் ஏற்படுத்தும் அன்பு, சத்தியம் மற்றும் நேர்மை போன்றவையாகும். மேலும் அது பிதாவினுடைய குணங்கள் வெளிப்படுத்தப்படுவதன் மூலமாக அவரை மகிமைப்படுத்துவதுமாகும்.
பரிசுத்த ஆவியினால் பிறந்து, சிலுவையில் அறையப்பட்டு, மரித்து, உயிருடன் எழுந்து வந்த கிறிஸ்துவின் மூலமாகவே அன்றி உலகம் இறைவனை அறிய முடியாது என்பதை அது உணர்ந்துகொள்ள வேண்டும். குமாரன் தம்முடைய அன்பினாலும் பரிசுத்தத்தினாலும் அனைத்து அதிகாரங்களையும் பெற்றுக்கொண்டுள்ள தெய்வீக அப்போஸ்தலனாக இருக்கிறார். நீங்கள் உண்மையான இறைவனை அறிய விரும்பினால் மனித உருவில் வெளிப்பட்ட இறைவனாகிய இயேசுவின் வாழ்வைப் படியுங்கள். மேசியாவாகிய அவர் இராஜாதி இராஜாவும் பிரதான ஆசாரியனாகவும் இருப்பதுடன், பூரணமான தீர்க்கதரிசியாகவும், மனுவுருவான இறைவார்த்தையாகவும் இருக்கிறார்.
யோவான் 17:4-5
4 பூமியிலே நான் உம்மை மகிமைப்படுத்தினேன்; நான் செய்யும்படி நீர் எனக்கு நியமித்த கிரியையைச் செய்து முடித்தேன். 5 பிதாவே, உலகம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்கு உண்டாயிருந்த மகிமையினால் இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.
4 பூமியிலே நான் உம்மை மகிமைப்படுத்தினேன்; நான் செய்யும்படி நீர் எனக்கு நியமித்த கிரியையைச் செய்து முடித்தேன். 5 பிதாவே, உலகம் உண்டாகிறதற்கு முன்னே உம்மிடத்தில் எனக்கு உண்டாயிருந்த மகிமையினால் இப்பொழுது நீர் என்னை உம்மிடத்திலே மகிமைப்படுத்தும்.
இயேசு இவ்வுலகத்தில் வாழ்ந்தபோது இடைவிடாமல் தம்முடைய பிதாவைத் தியானித்து, அவருக்குச் சாட்சி கொடுத்து, அவருடைய செயல்களைச் செய்தார். தம்முடைய பிதாவை மகிமைப்படுத்தும்படி தம்மை அவர் வெறுத்தார். அவர் பிதாவினிடத்தில் கேட்டதையே நமக்கு அறிவித்தார். தம்முடைய விண்ணப்பங்களுக்கு பதில் கிடைக்கும் என்பதை அறிந்திருந்த அவருடைய முழுவாழ்வும் பிதாவை மகிமைப்படுத்தியது. அவர் தம்முடைய பிதா கொடுத்த வேலையாகிய சிலுவையின் மூலமான மீட்பை நிறைவேற்றி முடித்தார். பிதா அனைத்தையும் நிறைவேற்றி முடித்திருக்கிறார் என்பதை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார். இயேசு தம்மை வெறுமையாக்கி, தமக்கு எந்தப் பெருமையையும் நாடாதபடியால், நித்திய மகிமைக்கு அவர் பாத்திரராயிருக்கிறார். இவ்விதமாக அவர் நித்தியமுதலே மகிமையுள்ளவர் என்றும், இறைவனில் இறைவன் என்றும், ஒளியிலிருந்து வரும் ஒளி என்றும், படைக்கப்பட்டவரால்ல, பேறானவர் என்றும் சாட்சியிட்டார். அவர் பரலோகத்திற்கு எழுந்தருளிப் போனபோது தேவ தூதர்களும் மற்ற சிருஷ்டிகளும், “வல்லமையையும், ஐசுவரியத்தையும், ஞானத்தையும், கனத்தையும், மகிமையையும் ஆசீர்வாதத்தையும் பெற்றுக்கொள்வதற்கு அடிக்கப்பட்ட ஆட்டுக்குட்டியானவர் பாத்திரராயிருக்கிறார்” என்று சொல்வார்கள்.
. இயேசு தம்முடைய அப்போஸ்தலர்களுக்காக விண்ணப்பிக்கிறார் (யோவான் 17:6-19)
யோவான் 17:6
6 நீர் உலகத்தில் தெரிந்தெடுத்து எனக்குத் தந்த மனுஷருக்கு உம்முடைய நாமத்தை வெளிப்படுத்தினேன். அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருந்தார்கள், அவர்களை எனக்குத் தந்தீர், அவர்கள் உம்முடைய வசனத்தைக் கைக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.
6 நீர் உலகத்தில் தெரிந்தெடுத்து எனக்குத் தந்த மனுஷருக்கு உம்முடைய நாமத்தை வெளிப்படுத்தினேன். அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருந்தார்கள், அவர்களை எனக்குத் தந்தீர், அவர்கள் உம்முடைய வசனத்தைக் கைக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.
இயேசு மீட்பை நிறைவேற்றும்படி பிதா தம்மை பெலப்படுத்துவார் என்ற உறுதியைப் பெற்று, அநேக பிள்ளைகளுடைய பிறப்பினால் பிதாவின் நாமம் மகிமைப்படும் என்று அறிந்துகொண்டார். அதன் பிறகு தாம் உலகத்திலிருந்து தெரிந்துகொண்டு, தெய்வீக பிணைப்பினால் இணைத்த தம்முடைய சீஷர்களை நோக்கி அவருடைய சிந்தை திரும்பியது.
“பிதா” என்ற இறைவனுடைய புதிய பெயரை இயேசு தமது சீஷர்களுக்கு அறிவித்தார். இந்த அறிவித்தல் மூலம் அவர்கள் உலகத்திலிருந்து பிரித்தெடுக்கப்பட்டு அவருடைய பிள்ளைகளானார்கள். இந்தப் புதிய படைப்பே திருச்சபையின் இரகசியமாயிருக்கிறது. ஏனெனில் கிறிஸ்துவை விசுவாசிப்பவர்கள் இனி ஒருபோதும் அழிவதில்லை. அவர்கள் இறைவனுடைய ஜீவனைத் தங்களில் கொண்டிருப்பார்கள். இறைவனால் பிறந்தவர்கள் தங்களுக்குரியவர்களாயிராமல் தங்களைப் பிறக்கச் செய்தவருக்கு உரியவர்களாயிருக்கிறார்கள். அவர்களைத் தமது இரத்தத்தினால் சம்பாதித்த தம்முடைய குமாரனிடம் பிதா அவர்களைக் கொடுத்திருக்கிறார். நீங்கள் அவரை விசுவாசித்தால் அவருடைய சொத்தாவீர்கள்.
சீஷர்கள் நற்செய்தியை விசுவாசிக்கும்போதும் இறைவனுடைய வார்த்தைகளைத் தொடர்ந்து கைக்கொள்ளும்போதும் இறைவன் தகப்பனாகவும் விசுவாசிகள் அவரது பிள்ளைகளாகவும் இருக்கிறார்கள் என்பது நிறைவேறுகிறது. இந்த உலகத்தின் அச்சகங்களில் அச்சிடப்படும் கறுப்பு எழுத்துக்களைப் போல இவை வெறும் வார்த்தைகளோ அழியக்கூடியவைகளோ அல்ல. அவை படைப்பாற்றல் நிறைந்த இறைவனுடைய வார்த்தைகள். யார் பிதாவினுடைய வார்த்தைகளைத் தங்கள் இருதயத்தில் கொண்டிருக்கிறார்களோ அவர்கள் அவரது வல்லமையில் வாழ்கிறார்கள்.
யோவான் 17:7-8
7 நீர் எனக்குத் தந்தவைகளெல்லாம் உம்மாலே உண்டாயினவென்று இப்பொழுது அறிந்திருக்கிறார்கள். 8 நீர் எனக்குக் கொடுத்த வார்த்தைகளை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; அவர்கள் அவைகளை ஏற்றுக்கொண்டு, நான் உம்மிடத்திலிருந்து புறப்பட்டுவந்தேன் என்று நிச்சயமாய் அறிந்து, நீர் என்னை அனுப்பினீர் என்று விசுவாசித்திருக்கிறார்கள்.
7 நீர் எனக்குத் தந்தவைகளெல்லாம் உம்மாலே உண்டாயினவென்று இப்பொழுது அறிந்திருக்கிறார்கள். 8 நீர் எனக்குக் கொடுத்த வார்த்தைகளை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; அவர்கள் அவைகளை ஏற்றுக்கொண்டு, நான் உம்மிடத்திலிருந்து புறப்பட்டுவந்தேன் என்று நிச்சயமாய் அறிந்து, நீர் என்னை அனுப்பினீர் என்று விசுவாசித்திருக்கிறார்கள்.
இயேசுவின் உதடுகளில் தவழும் இறைவார்த்தைகள் தீய வாழ்வை மாற்றக்கூடிய இரட்சிப்பின் அறிவைப் படைக்கிறது. இயேசு தாம் அறிவித்த சொந்த செய்தியை வாழ்ந்து காட்டி, அந்த வார்த்தையின் வல்லமையினால் தமது செயல்களை நடப்பித்தார். பிதாவினுடைய வார்த்தைகளிலேயே அவருடைய அனைத்து வல்லமைகளும் ஆசீர்வாதங்களும் நம்மிடத்தில் வந்தது. குமாரன் தம்முடைய அதிகாரம், வல்லமை, ஞானம், அன்பு ஆகிய அனைத்தும் தமது பிதாவினால் கொடுக்கப்பட்டது என்று அறிக்கை செய்தார்.
கிறிஸ்து தமது வார்த்தைகளாகிய விலையேறப்பெற்ற சொத்தை நமக்குக் கொடுத்தார். குமாரன் இறைவனுடைய வார்த்தையின் மனுவுருவாதலாகும்படி இது பிதாவினிடத்திலிருந்து வந்தது. அந்த வார்த்தைதான் நமது வல்லமை. இவ்விதமாக நாம் அந்த வார்த்தையின் வல்லமையை அனுபவித்து, அதனால் அறிவூட்டப்படுகிறோம். இந்த அடையாளங்களையும் வார்த்தைகளையும் நாம் மகிழ்வோடு பெற்றுக்கொள்கிறோம். பிதா, குமாரன், பரிசுத்த ஆவியானவரின் மெய்ம்மையை அறிந்துகொள்ள நற்செய்தியின் பகுதிகள் நமக்குத் துணைசெய்கிறது.
விசுவாசத்தின் விதைகளை இயேசு தமது சீஷர்களின் இருதயத்தில் விதைத்திருக்கிற காரணத்தினால் அவர்களுக்குக் கிடைத்திருக்கும் அறிவையும் அவரது வார்த்தைகளை அவர்கள் புரிந்துகொண்டதையும் இந்த விண்ணப்பத்தில் கிறிஸ்து வெளிப்படுத்துகிறார். அவர் உடனடியாக இல்லாவிட்டாலும், அவருடைய வார்த்தைகளில் மகிழ்ச்சியைப் பெற்றுக்கொண்டார்கள். அவர் தம்முடைய ஆவியை அவர்கள் மேல் ஊற்றினார்; அந்த வார்த்தைகள் வளர்ந்து இறைவன் நியமித்த காலத்தில் கனியைக் கொடுத்தது. இந்த நிகழ்வு நிச்சயமாக நடக்கும் என்று கிறிஸ்து ஏற்கனவே முன்னுரைத்திருந்தார்.
கிறிஸ்துவின் வார்த்தை சீஷர்களுக்கு விசுவாசத்தையும் அறிவையும் கொடுத்தது. விசுவாசம் என்பது என்ன? பிதாவிலிருந்து குமாரன் புறப்பட்டு வருதல், நித்தியமானவர் காலத்தில் பிரசன்னராகுதல், அவரது தெய்வீக மகிமை மனித உருவில் காணப்படுதல், வெறுப்பின் மத்தியிலும் அவருடைய அன்பு, பெலவீனத்திலும் அவருடைய வல்லமை, சிலுவையில் இறைவனால் அவர் கைவிடப்பட்டபோதும் காணப்பட்ட அவரது தெய்வத்துவம், மரணத்திற்குப் பின்பாகவும் தொடரும் அவரது வாழ்க்கை. பரிசுத்த ஆவியானவர் சீஷர்களை அவர்களுடைய மீட்பரில் உறுதிப்படுத்தினார். அவர்கள் அவருடைய சரீரத்தின் அவயவங்களானார்கள். அவர் ஆவிக்குரிய நிலையில் அவர்களில் வாசமாயிருக்கும்போது அவர்கள் சிந்தனையில் மட்டும் அவரில் நிலைத்திராமல் தங்கள் முழு மனதுடன் அவரைப் பற்றிக்கொண்டார்கள். இவ்வாறு அவர்கள் கிறிஸ்துவின் தெய்வீகத்தைக் குறித்த பரிசுத்த ஆவியின் செயல்பாட்டை அறிந்துகொண்டார்கள்.
“ஆவியில் பிறந்தவன் ஆவியாயிருக்கிறான்” என்பதன் பொருளை கிறிஸ்துவின் வாழ்வில் சீஷர்கள் அறிந்துகொண்டார்கள். இந்த ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட ஆவியானவரே சீஷர்களுடைய வாழ்வின் தெய்வீக வல்லமையாயிருக்கிறார். அவர் இயேசுவின் வார்த்தைகள் மூலம் வருகிறார்.
யோவான் 17:9-10
9 நான் அவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; உலகத்துக்காக வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருக்கிறார்களே. 10 என்னுடையவைகள் யாவும் உம்முடையவைகள், உம்முடையவைகள் என்னுடையவைகள்; அவர்களில் நான் மகிமைப்பட்டிருக்கிறேன்.
9 நான் அவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; உலகத்துக்காக வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் எனக்குத் தந்தவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்; அவர்கள் உம்முடையவர்களாயிருக்கிறார்களே. 10 என்னுடையவைகள் யாவும் உம்முடையவைகள், உம்முடையவைகள் என்னுடையவைகள்; அவர்களில் நான் மகிமைப்பட்டிருக்கிறேன்.
நித்திய காலமாக குமாரனோடு இணைக்கப்பட்டு பிதாவாகிய இறைவனை விசுவாசிக்கிற ஒவ்வொருவருக்காவும் இயேசு இந்த விண்ணப்பத்தை ஏறெடுக்கிறார். மனுக்குலம் கர்த்தருடைய ஆவியைப் புறக்கணித்து, தங்களுக்கு நியாயத்தீர்ப்பைத் தெரிந்துகொண்டபடியால் இயேசு தம்முடைய பிரியாவிடை விண்ணப்பத்தில் முழு உலகத்திற்கும் வேண்டிக்கொள்ளவில்லை. இறைவனால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட தம்முடைய திருச்சபையின் மீதுதான் இயேசு தம்முடைய அன்பையும் கரிசனையையும் பொழிகிறார். அனைத்து மக்களிலுமிருந்து தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட விசுவாசிகளின் கூட்டமாக திருச்சபை இருப்பதால் முழு மக்களும் அடங்கிய திருச்சபையை கிறிஸ்தவம் அங்கீகரிப்பதில்லை. திருச்சபை கிறிஸ்துவின் மரணத்தினுடைய முதற்கனியாக இருப்பதால் அது தனித்துவமானதாகவும் பிரித்தெடுக்கப்பட்டதாகவும் தூய்மைப்படுத்தப்பட்டதாகவும் இருக்கிறது.
பிதா அவர்களை குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருந்தபோதிலும் இயேசு அவர்களைத் தம்முடைய சிறப்புடைமையாகக் கருதாமல் திரும்பத்திரும்ப பிதாவின் உடைமைகள் என்று சாட்சியிட்டார். இந்த விண்ணப்பத்தின் குமாரன் தம்மைப் பிதாவிற்கு ஒப்புக்கொடுத்து தாழ்மையுள்ளவராகக் காணப்படுகிறார்.
இயேசு தம்மை விசுவாசிக்கிறவர்களால் தாம் மகிமைப்படுவதாக ஏற்றுக்கொள்கிறார். ஆனால் நாமோ திருச்சபைகள் பெலவீனமுள்ளவைகள் என்றும் கிறிஸ்துவுக்கு இகழ்ச்சியைக் கொண்டு வருபவை என்று விமர்சிக்கிறோம். அவர் நம்மைவிட ஆழமாக காரியங்களைக் கண்ணோக்குகிறார். பிதா சிலுவையின் வெளிச்சத்தில்தான் நம்மைப் பார்க்கிறார். அவர் தமது குமாரன் மூலமாக பரிசுத்த ஆவியானவரை விசுவாசிகள் மீது பொழிந்தருளுகிறார். ஆவிக்குரிய ஆசீர்வாதங்கள் பிரவாகித்து வருவது சிலுவையின் வல்லமையைக் காண்பிக்கிறது. கிறிஸ்து வீணாக மரிக்கவில்லை. விசுவாசிகள் அதிக கனிகளைக் கொடுக்கும்படி பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களில் வாசமாயிருக்கிறார். இவ்வாறு ஒவ்வொரு மறுபிறப்பும் கிறிஸ்துவுக்கு மகிமையைக் கொண்டு வருகிறது.
யோவான் 17:11
11 நான் இனி உலகத்திலிரேன், இவர்கள் உலகத்திலிருக்கிறார்கள்; நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன். பரிசுத்த பிதாவே, நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் நம்மைப்போல ஒன்றாயிருக்கும்படிக்கு, நீர் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொள்ளும்.
11 நான் இனி உலகத்திலிரேன், இவர்கள் உலகத்திலிருக்கிறார்கள்; நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன். பரிசுத்த பிதாவே, நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் நம்மைப்போல ஒன்றாயிருக்கும்படிக்கு, நீர் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொள்ளும்.
காட்டிக்கொடுப்பவன் அவரைப் பிடிக்கும்படி போர்வீரர்களோடு வந்துகொண்டிருந்தபோதிலும், இயேசு தம்முடைய பிதாவினிடத்தில் திரும்பப் போவார் என்பதை உறுதிப்படுத்தினார். அவர் தமது மரணத்தையும் தாண்டி என்ன நடைபெறும் என்பதைப் பார்த்து, அவர் இவ்வுலகத்தில் இருந்தபோதிலும் “நான் இவ்வுலகத்திலிரேன்” என்று தீர்க்கதரிசனம் உரைத்தார்.
அதிவேகமாக ஓடும் காட்டாற்றைப் போல இவ்வுலகத்தை இயேசு கருதினார். அது சில இடங்களில் உயரத்திலிருந்து விழும் நீர்வீழ்ச்சியைப்போல பாய்ந்து கொட்டுகிறது. கிறிஸ்து நீரோட்டத்திற்கு எதிர்நீச்சல்போட்டு மனித அலையைத் திருப்பிப் போட்டார். தீமையை எதிர்ப்பதற்கு சீஷர்களுக்கு வல்லமையிருக்காது என்று அவர் அறிந்திருந்தார். ஆகவே அவர் தமக்குப் பிரியமானவர்களை பிதா காத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டார்.
இந்த வேண்டுதலில் “ஓ பரிசுத்த பிதாவே” என்ற சிறப்பான சொற்றொடரை இயேசு பயன்படுத்தினார். இந்த உலகத்தில் காணப்படும் பெரும் தீமைகளுக்கு முன்பாக குற்றங்குறை எதுவுமில்லாத தமது பிதாவின் பரிசுத்தத்திற்கு குமாரன் சாட்சிகொடுத்தார். பிதாவாகிய இறைவன் தூய்மையும் பரிசுத்தமும் உள்ளவர். அவருடைய பரிசுத்தம் அவரது அன்பின் ஆடையாகவும் மகிமையின் பிரகாசமாகவும் இருக்கிறது.
சீஷர்கள் சோதனைக்காரனிடமிருந்து பாதுகாப்பைப் பெற்றுக்கொள்ளும்படி இறைவனுடைய பரிசுத்த நாமம் மிகுந்த அடைக்கலமாயிருக்கிறது. குமாரனில் நிலைத்திருக்கிறவன் பிதாவில் நிலைத்திருக்கிறான். அவர் பிதாவாக இருப்பதால் தம்முடைய பிள்ளைகளைப் பராமரித்துப் பாதுகாப்பார். சாத்தான் அவர்களை பிதாவினுடைய கரத்திலிருந்து பறித்துக்கொள்ள முடியாது.
அவர்கள் சண்டையிலும் வெறுப்பிலும் வாழாமல் எப்போதும் மன்னிக்கிறவர்களாக அன்பில் வாழ்வதே அவர்களுடைய பாதுகாப்பிற்கு அச்சாரமாயிருக்கிறது. எந்த மனிதனிடமிருந்தும் அன்பு தானாகப் புறப்பட்டு வருவதில்லை. பரிசுத்த திரித்துவ இறைவனில் நிலைத்திருக்கிறவர்களே வல்லமையையும் பொறுமையையும் அன்பையும் பெற்றுக்கொள்கிறார்கள். பிதாவும் குமாரனும் ஒன்றாயிருக்கிறதுபோல நம்மையும் அவர்களுடைய ஐக்கியத்தில் காத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்று இயேசு தம்முடைய பிதாவை நோக்கி வேண்டிக்கொள்கிறார். இது இறைவனோடு நமக்குள்ள உறவைக் குறித்த கொள்கை ஆய்வோ கருத்தியல் விளக்கமோ அல்ல, இயேசுவின் பிரியாவிடை விருப்பம் பதிலளிக்கப்படுதலாகும். நம்முடைய விசுவாசம் முட்டாள்தனமானதோ மாயமானதோ அல்ல, இயேசு நமக்காக ஏறெடுத்த விண்ணப்பத்திற்கும் நமக்காகப் பட்ட பாடுகளுக்கும் கிடைத்த பலன்.
யோவான் 17:12-13
12 நான் அவர்களுடனேகூட உலகத்திலிருக்கையில் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொண்டேன்; நீர் எனக்குத் தந்தவர்களைக் காத்துக்கொண்டுவந்தேன்; வேதவாக்கியம் நிறைவேறத்தக்கதாக, கேட்டின் மகன் கெட்டுப்போனானேயல்லாமல், அவர்களில் ஒருவனும் கெட்டுப்போகவில்லை. 13 இப்பொழுது நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன்; அவர்கள் என் சந்தோஷத்தை நிறைவாய் அடையும்படி உலகத்தில் இருக்கையில் இவைகளைச் சொல்லுகிறேன்.
12 நான் அவர்களுடனேகூட உலகத்திலிருக்கையில் அவர்களை உம்முடைய நாமத்தினாலே காத்துக்கொண்டேன்; நீர் எனக்குத் தந்தவர்களைக் காத்துக்கொண்டுவந்தேன்; வேதவாக்கியம் நிறைவேறத்தக்கதாக, கேட்டின் மகன் கெட்டுப்போனானேயல்லாமல், அவர்களில் ஒருவனும் கெட்டுப்போகவில்லை. 13 இப்பொழுது நான் உம்மிடத்திற்கு வருகிறேன்; அவர்கள் என் சந்தோஷத்தை நிறைவாய் அடையும்படி உலகத்தில் இருக்கையில் இவைகளைச் சொல்லுகிறேன்.
சீஷர்கள் அனைவரும் வேறுபட்ட குணாதிசயம் உடையவர்களாய் இருந்தபோதிலும், இயேசு தம்முடைய பொறுமையினாலும் ஞானத்தினாலும் சாத்தானுடைய சோதனைகளிலிருந்து அவர்களைக் காத்தார். “சாத்தான் உன்னைப் பிடிக்க ஆசையாயிருந்தான். நான் உனக்காக வேண்டிக்கொண்டேன். உன்னுடைய விசுவாசத்தை நீ இழந்துபோக மாட்டாய்” என்று அவர் பேதுருவிடம் சொன்னார். அவருடைய பரிந்துபேசுதலினாலேயே நமது விசுவாசம் பிழைத்திருக்கிறது. அவருடைய கிருபையினால் மட்டுமே நாம் இரட்சிக்கப்படுகிறோம்.
யூதாஸ் அழிவின் ஆவிக்கு தன்னை ஒப்புக்கொடுத்து சத்தியத்தின் ஆவிக்கு எதிர்த்து நின்றபடியால் இயேசு அவனைப் பாதுகாக்கவில்லை. அவன் கேட்டின் மகனாக மாறினான். நம்முடைய பரலோக பிதா தமது புத்திர சுவிகாரத்தை ஏற்றுக்கொள்ளும்படி யாரையும் வற்புறுத்துவதில்லை. மனிதர்களுடைய இருதயங்களில் என்ன இருக்கிறது என்றும் என்ன சம்பவங்கள் நடைபெறப்போகிறது என்றும் அவர் அறிந்திருக்கிறபடியால் யூதாஸ் காட்டிக் கொடுப்பதைப் பற்றி ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன்பே பழைய ஏற்பாட்டில் எழுதி வைத்தார். இருந்தபோதிலும் யூதாஸ் மீது கிறிஸ்து கொண்டிருந்த கரிசனையைப் புறக்கணித்த காரணத்தினால் அவன் தன்னுடைய செயல்களுக்குப் பொறுப்பாளியாயிருக்கிறான். நமது வல்லமையுள்ள இறைவன் சர்வாதிகாரி அல்ல, அன்புள்ள பிதா. இவ்வுலகத்திலுள்ள தகப்பன்மார் முதிர்வுள்ள தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு சுதந்திரம் கொடுப்பதைப்போல, நமது பிதாவின் அன்பும் விடுதலையின் ஈவாக இருக்கிறது.
இயேசு தாம் பிதாவினிடத்திற்குச் செல்லும் பாதையை இருளின் நடுவில் ஒளிரும் பாதையாகப் பார்த்தார். பாவமோ, சாத்தானோ, மரணமோ எதுவும் அவர் பிதாவினிடத்தில் செல்வதைத் தடுக்க முடியாது. குமாரன் எப்போதும் பரிசுத்தராயிருக்கிறார், அதனால் மகிழ்ச்சியினால் நிறைந்திருக்கிறார். அவருடைய மனதில் எந்தப் பாவத்திற்கும் இடமில்லை. அவருடைய விண்ணப்பத்தில் எந்தப் பயமும் இல்லை. குமாரன் சுதந்திரமானவரும் பிதாவினால் பாதுகாக்கப்பட்டவராகவும் இருக்கிறார். அவர் எப்போதும் கீழ்ப்படிகிறவர். நமது இறைவன் சந்தோஷம் மற்றும் மகிழ்ச்சியின் ஆண்டவராயிருக்கிறார். தம்முடைய சீஷர்களுடைய இருதயத்தையும் மகிழ்ச்சியினால் நிரப்ப வேண்டும் என்று அவர் தமது பிதாவிடம் விண்ணப்பம் செய்கிறார். தம்மைப் பின்பற்றுபவர்கள் உலகத்தின் துன்பத்திலும் இருளிலும் வாழ்ந்தாலும், அவர்கள் பரலோகத்தின் மகிழ்ச்சியினாலும் ஆசீர்வாதத்தினாலும் நிறைந்திருக்க வேண்டும் என்றும் அவர்கள் துயரமுடையவர்களாயிருக்கக் கூடாது என்றும் விரும்புகிறார். கிறிஸ்து நமக்காக விண்ணப்பம் செய்வதன் பலனாக மன்னிப்பும் மகிழ்ச்சியும் அவருடைய குடும்பத்தில் நமக்கு இடமும் கிடைத்திருக்கிறது.
யோவான் 17:14
14 நான் உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; நான் உலகத்தானல்லாததுபோல அவர்களும் உலகத்தாரல்ல; ஆதலால் உலகம் அவர்களைப் பகைத்தது.
14 நான் உம்முடைய வார்த்தையை அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன்; நான் உலகத்தானல்லாததுபோல அவர்களும் உலகத்தாரல்ல; ஆதலால் உலகம் அவர்களைப் பகைத்தது.
பிதாவினுடைய வார்த்தைகளைத் தாம் தம்முடைய சீஷர்களுக்குக் கொடுத்துவிட்டதாகவும், பிதா என்னும் அவருடைய நாமத்தையும் அதன் பொருளையும் அவர்களுக்கு வெளிப்படுத்திவிட்டதாகவும் தம்முடைய விண்ணப்பத்தில் இயேசு சாட்சியிடுகிறார். இந்த வெளிப்பாட்டின் மூலமாக திரித்துவத்தை நமக்கு அவர் அறிவிக்கிறார். இறைவனுடைய தன்மையைக் குறித்த அற்புதமான வெளிப்பாடு சீஷர்களைக் கவர்ந்தது. அது அவர்களை கிறிஸ்துவின் ஆவிக்குரிய சரீரத்தின் அவயவங்களாக மாறும்படி அவரது வல்லமையினால் நிறைத்து அவர்களை மறுரூபப்படுத்தியது.
இந்த நற்குணங்கள் மற்றும் குணாதிசயங்கள் நிமித்தமாக சீஷர்களும் இயேசுவைப் போலவே உலகத்தினால் வெறுக்கப்படுவார்கள். கிறிஸ்துவின் தோற்றுவாய் இறைவனாகவும் அவருடைய ஜீவன் நித்தியத்திலேயே இறைவனில் மறைந்திருப்பதாலும் மறுபடியும் பிறந்தவர்கள் அவரில் நித்திய காலமாக வாழ்வார்கள்.
யோவான் 17:15
15 நீர் அவர்களை உலகத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும்படி நான் வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் அவர்களைத் தீமையினின்று காக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
15 நீர் அவர்களை உலகத்திலிருந்து எடுத்துக்கொள்ளும்படி நான் வேண்டிக்கொள்ளாமல், நீர் அவர்களைத் தீமையினின்று காக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
சீஷர்களைச் சூழ துயரங்களும் பிரச்சனைகளும் காணப்பட்ட போதிலும் இயேசு அவர்களைப் பரலோகத்திற்குத் தூக்கிச் செல்லவுமில்லை, அவர்களைத் தனிமையான இடத்தில் வைத்துப் பாதுகாக்கவும் இல்லை. ஆனால் பிதா அவர்களைச் சாத்தானுடைய தாக்குதல்களிலிருந்தும், கள்ளப்போதகர்களுடைய வஞ்சனைகளிலிருந்தும், தீய ஆவிகளிலிருந்தும் காத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்றும் இயேசு வேண்டிக்கொண்டார். நமது கர்த்தர் நமக்காகப் பரிந்து பேசுகிறார். ஒவ்வொரு விசுவாசிகளும் அவருடைய உத்திரவாதத்திலும் முத்திரையிலும் அவரது அரவணைப்பில் வாழ்கிறார்கள். இயேசுவின் இரத்தம் நம்மைப் பாதுகாக்கிறது, அவரது பலியினால் இறைவன் நம்முடன் இருக்கிறார். யாரும் நம்மைக் குற்றப்படுத்தவோ அழிக்கவோ முடியாது. நாம் பரிசுத்தருடைய கிருபையினால் நீதிமான்களாகவும் அழிவற்றவர்களாகவும் மாற்றப்பட்டிருக்கிறோம். நாம் கீழ்ப்படியாதவர்களாகி, நம்முடைய பாவ எண்ணங்களைப் பின்பற்றினால், நாம் பாவச் சோதனையில் விழுந்துபோவோம். ஏனெனில் நமக்குள் இருக்கும் பாவம் வெளியே வந்து நம்மை வெட்கப்படுத்தும். அப்போது நாம் பயத்துடனும் கண்ணீருடனும் மனந்திரும்பி, “பிதாவே, நீர் எங்களைச் சோதனைக்கு உட்படாமல், தீமையிலிருந்து எங்களை இரட்சியும்” என்று விண்ணப்பிக்க வேண்டும். தன்னுடைய சுயபெலத்தினாலும் தைரியத்தினாலும் சாத்தானை எதிர்த்துப் போராடுகிறவன் தன்னைத் தானே ஏமாற்றுகிறான். கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தையும் அவரது பரிந்துபேசுதலையும் அண்டிக்கொள்ளுங்கள். அவரே இரட்சகர்.
யோவான் 17:16-17
16 நான் உலகத்தானல்லாததுபோல, அவர்களும் உலகத்தாரல்ல. 17 உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களைப் பரிசுத்தமாக்கும்; உம்முடைய வசனமே சத்தியம்.
16 நான் உலகத்தானல்லாததுபோல, அவர்களும் உலகத்தாரல்ல. 17 உம்முடைய சத்தியத்தினாலே அவர்களைப் பரிசுத்தமாக்கும்; உம்முடைய வசனமே சத்தியம்.
இந்த விண்ணப்பத்தில் சீஷர்கள் மாம்சத்திற்கு உரியவர்களாகவும் மற்றவர்களைப் போலவே தீமை செய்யக்கூடியவர்களாகவும் இருந்த காரணத்தினால் அவர்கள் இவ்வுலகத்தை மேற்கொள்ளாத நிலையிலும் இயேசு திரும்பத் திரும்ப அவர்களுக்குச் சாட்சிகொடுக்கிறார். இறைவனுடைய கிருபையில்லாவிட்டால் அவர்களும் தீயவர்களாகவே இருப்பார்கள். பொல்லாங்கனுடைய சிறையிலிருந்து கிறிஸ்துவின் இரத்தம் அவர்களை விடுவித்திருக்கிறது. அவர்கள் இவ்வுலகத்தில் அந்நியர்களாகவும் பரலோகத்தின் குடிகளாகவும் மாறிவிட்டார்கள்.
அவர்களுடைய ஆத்துமாவிலும் சரீரத்திலும் உருவாகியுள்ள இந்தப் புதிய தன்மை அவர்களுக்குத் தொடர்ச்சியான போராட்டமாக இருக்கும். நாம் மற்றவர்களைவிட நம்மையும், நமது வேலையையும், நமது குடும்பங்களையும் அதிகமாக நேசித்தால் பரிசுத்த ஆவியானவர் துக்கப்படுவார். நாம் சொல்லும் ஒவ்வொரு பொய்யும் நம்முடைய மனசாட்சியில் நெருப்பாக நம்மை எரித்துக்கொண்டிருக்கும். இறைவனுடைய ஆவியானவர் திருடிய பொருட்களை நம்முடைய வீட்டில் வைத்திருக்க விடமாட்டார். நீங்கள் யாரையும் அவமதிப்பினால் அல்லது கொடிய செயலினால் காயப்படுத்தியிருந்தால், நீங்கள் அவர்களிடம் சென்று மன்னிப்புக் கேட்கும்படி சத்திய ஆவியானவர் உங்களைத் தூண்டுவார். பரிசுத்த ஆவியானவர் உங்கள் வாழ்க்கையில் இருக்கும் அனைத்துத் தீமைகளையும், வஞ்சகத்தையும், மாறுபாடுகளையும் வெளிப்படுத்தி அதன்படி உங்களை நியாயம் தீர்ப்பார்.
பிதா நம்மைப் பரிசுத்தமாக்க வேண்டும் என்று கிறிஸ்து வேண்டிக்கொண்டார். காரணம் அசுத்தமானவர்கள் மற்றவர்களைப் பரிசுத்தப்படுத்த முடியாது. இந்தப் பரிசுத்தமாகுதலை நம்மில் நிகழ்த்த அவர் நம்மைத் தம்முடைய சத்தியத்தினிடமாகக் கவருகிறார். நாம் எவ்வளவு தூரம் கிறிஸ்துவின் அன்பை உணர்ந்து, குமாரனுடைய கிருபையில் நிலைத்திருந்து, பரிசுத்த ஆவியானவருடைய வல்லமையில் வாழ்கிறோமோ அவ்வளவு தூரம் நாம் பரிசுத்தமாக முடியும். நம்முடைய வாழ்விலுள்ள இறைவனுடைய பிரசன்னம் நம்மைப் பாதிக்கிறது. “நான் பரிசுத்தராயிருக்கிறது போல நீங்களும் பரிசுத்தராயிருங்கள்” என்ற தம்முடைய நோக்கத்தை இறைவனே நம்மில் நிறைவேற்றுகிறார். நம்மில் இருக்கும் பரிசுத்த ஆவியானவரில் எந்தக் குறையும் இல்லாததைப் போலவே கிறிஸ்து தமது இரத்தத்தினால் நம்மை ஒரேமுறை பரிசுத்தமாக்குகிறார். திரித்துவ இறைவனுடைய பரிசுத்த தன்மையை விசுவாசிக்கும் உங்கள் விசுவாசம் உங்களை முழுவதுமாகப் பரிசுத்தப்படுத்துகிறது.
இறைவனுடைய வார்த்தையில் நாம் ஆழ்ந்து போகும்போது இறைவனால் இந்தப் பரிசுத்தம் நமக்குக் கிடைக்கிறது. நற்செய்தியே நம்முடைய சுத்திகரிப்பின் ஆதாரமாகவும் நமது கீழ்ப்படிதலின் வேராகவும் இருக்கிறது. நாம் இறைவனைக் கிட்டிச் சேர்வதற்குத் தகுதியடையும்படி கிறிஸ்துவின் வார்த்தைகள் நம்மை விசுவாசத்திற்கும், சுய வெறுப்புக்கும், ஆராதனையின் மீதான வாஞ்சைக்கும் வழிநடத்திச் செல்கிறது. உங்கள் பிதாவினுடைய வார்த்தைக்கு உங்கள் இருதயத்தைத் திறவுங்கள், ஏனெனில் இறைவன் அன்பாகவே இருக்கிறார், யார் அன்பில் நிலைத்திருக்கிறானோ அவன் இறைவனில் நிலைத்திருக்கிறான், இறைவனும் அவனில் நிலைத்திருக்கிறார்.
யோவான் 17:18
18 நீர் என்னை உலகத்தில் அனுப்பினதுபோல, நானும் அவர்களை உலகத்தில் அனுப்புகிறேன்.
18 நீர் என்னை உலகத்தில் அனுப்பினதுபோல, நானும் அவர்களை உலகத்தில் அனுப்புகிறேன்.
இயேசு தம்முடைய சீஷர்கள் பரிசுத்தமாக வேண்டும் என்பதற்காக வேண்டிக்கொண்டபிறகு, புதுப்பிக்கப்பட்டவர்களாகிய அவர்களை தீமை நிறைந்த இந்த உலகத்திற்குள் அனுப்புகிறார். நம்முடைய வாழ்க்கையைப் பரிசுத்தப்படுத்துவதற்காகவே அவர் நம்மை இரட்சித்தார். நம் மூலமாக இன்னும் பலரை இரட்சிக்கவும் பரிசுத்தப்படுத்தவும் நம்மை அவர் இவ்வுலகத்திற்குள் அனுப்புகிறார். திருச்சபை என்பது பக்திக்குரிய பேச்சுக்களிலும் நியாயப்பிரமாணத்தின்படி மனிதர்களை நியாயந்தீர்ப்பதிலும் ஈடுபடும் ஒரு சொகுசான இடம் அல்ல. அது சாத்தானுடைய கோட்டையை விசுவாசத்தினால் ஊடுருவி, விண்ணப்பத்தினாலும் விடாமுயற்சியினாலும் இழந்து போனவர்களை இரட்சிக்கும் செயல்பாடுகளின் ஐக்கியமாகும். திருச்சபை பிதாவினுடைய இராஜ்யத்தை இவ்வுலகத்திற்கு அறிவித்து, அவருடைய சித்தப்படி உலகம் முழுவதையும் அவருடைய நற்செய்தியினால் நிரப்ப நாட வேண்டும். நற்செய்தி அறிவிப்பிற்காக இயேசு விண்ணப்பித்துக்கொண்டிருக்கிறார் என்பது உங்களுக்குத் தெரியுமா? பிதா இயேசுவை அனுப்பியதுபோல அவரும் இழந்து போனவர்களிடத்தில் உங்களை அனுப்புகிறார். குமாரன் அனுப்பப்படும் நோக்கமும் நாம் அனுப்பப்படும் நோக்கமும் ஒன்றுதான். அதேபோல நற்செய்தியின் பணியில் பயன்படுத்தப்பட வேண்டிய கருவியும் ஒன்றுதான். கிறிஸ்துவில் இறைவனுடைய சத்தியத்தை அறிவிப்பதே அக்கருவியாகும். சோம்பேறித்தனத்திற்கோ மாய வாழ்க்கைக்கோ அல்ல, கிறிஸ்து உங்களை சுறுசுறுப்பான சேவைக்கு அழைக்கிறார். பரிசுத்த ஆவியானவரே உங்கள் வல்லமையாயிருக்கிறார்.
யோவான் 17:19
19 அவர்களும் சத்தியத்தினாலே பரிசுத்தமாக்கப்பட்டவர்களாகும்படி, அவர்களுக்காக நான் என்னைத்தானே பரிசுத்தமாக்குகிறேன்.
19 அவர்களும் சத்தியத்தினாலே பரிசுத்தமாக்கப்பட்டவர்களாகும்படி, அவர்களுக்காக நான் என்னைத்தானே பரிசுத்தமாக்குகிறேன்.
சீஷர்களுக்கு இறைவன் தமது பரிசுத்தத்தையும் வல்லமையையும் கொடுக்காவிட்டால், தங்கள் இருதயங்களிலும் மனசாட்சியிலும் காயப்பட்டு விழுந்து போவார்களே தவிர, அவர்களால் நற்செய்திப் பணியைச் செய்யவோ, ஆவிக்குரிய போராட்டத்தைத் தொடரவோ முடியாது என்பதை இயேசு நன்கறிந்திருந்தார். இதனிமித்தமாக குமாரன் எல்லா நேரத்திலும் பரிசுத்தராயிருந்தபோதிலும் பலிகடாவாகி தம்மைத் தாமே பரிசுத்தப்படுத்தினார். கிறிஸ்துவின் இரத்தத்தின் மீது நாம் வைக்கும் விசுவாசத்தின் மூலமாக சாத்தானுடைய குற்றச்சாட்டுகள் அனைத்தும் நீக்கப்படும்படி, அவருடைய மரணம் பரிசுத்தத்தின் கோரிக்கைகள் அனைத்தையும் நிறைவேற்றியது. அவருடைய பரிகார மரணத்தின் ஆதாரத்தில் சீஷர்கள் பரிசுத்த ஆவியானவரைப் பெற்றுக்கொள்ளும் தகுதியைப் பெற்றார்கள். ஜீவ தண்ணீரைச் சுமந்து செல்லும் பாத்திரங்களாக மாற்றப்பட்டார்கள். இயேசுவின் மரணத்திற்கும் உயிர்த்தெழுதலுக்கும் சாட்சிகளானார்கள்.
இவ்வாறு அவர்கள் வஞ்சகத்திலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டு, அவர்களுடைய உதடுகளிலிருந்து ஏமாற்றுத்தனத்தின் விஷம் நீக்கப்பட்டது. இதன் மூலம் அவர்கள் பாவத்தை வெளிப்படுத்தும் உரிமையையும் தைரியத்தையும் பெற்றார்கள். இது மற்றவர்களுடைய மனசாட்சியை வேதனைப்படுத்தினாலும் பின்பு அவர்களை இரட்சிப்புக்கு நடத்தும். பொய்யோடும், விபச்சாரத்தோடும், பெருமையோடும் நடைபெறும் இந்தப் போராட்டத்தில் கிறிஸ்துவினுடைய இரத்தத்தின் பாதுகாப்பும், அவருடைய பரிந்துபேசுதலின் வல்லமையுமே நமக்கு வெற்றியைத் தரும்.
. இயேசு திருச்சபையின் ஐக்கியத்திற்காக வேண்டுகிறார் (யோவான் 17:20-26)
யோவான் 17:20-21
20 நான் இவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறதுமல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும், வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன். 21 அவர்களெல்லாரும் ஒன்றாயிருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறதுபோல அவர்களெல்லாரும் நம்மில் ஒன்றாயிருக்கவும் வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
20 நான் இவர்களுக்காக வேண்டிக்கொள்ளுகிறதுமல்லாமல், இவர்களுடைய வார்த்தையினால் என்னை விசுவாசிக்கிறவர்களுக்காகவும், வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன். 21 அவர்களெல்லாரும் ஒன்றாயிருக்கவும், பிதாவே, நீர் என்னை அனுப்பினதை உலகம் விசுவாசிக்கிறதற்காக, நீர் என்னிலேயும் நான் உம்மிலேயும் இருக்கிறதுபோல அவர்களெல்லாரும் நம்மில் ஒன்றாயிருக்கவும் வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
இயேசு தாம் சிலுவையில் அறையப்படுவதற்கு முன்பாக பிதா தமது சீஷர்களைப் பொல்லாங்கனிடத்திலிருந்து காக்கும்படி வேண்டிக்கொண்டதன் மூலமாக அவர்களைக் கிறிஸ்துவின் அன்பிலும் பரிசுத்த ஆவியின் வல்லமையிலும் நிலைநிறுத்தினார். தமது அப்போஸ்தலர்களுக்காகவும் திருச்சபைக்காகவும் அவர் ஏறெடுத்த வேண்டுதல்களுக்கு பதில் நிச்சயம் என்பதை உறுதி செய்த பிறகு, எதிர்காலத்தில் அப்போஸ்தலர்களுடைய செய்தியினால் தம்மை விசுவாசிக்கப்போகிற பெருந்திரளான மக்களைப் பற்றி கிறிஸ்து சிந்தித்தார். சாத்தானையும் பாவத்தையும் சிலுவையில் வெற்றிகொண்டவரின் உருவம் அவர்களை இழுத்துக்கொள்ளும். உயிருடனுள்ள கிறிஸ்துவை அவர்கள் விசுவாசிப்பதன் மூலமாக பரிசுத்த ஆவியானவர் அவர்களுடைய இருதயத்தில் வந்திறங்குவார். அவர்கள் தெய்வீக வாழ்வின் கிருபையில் பங்கடைவார்கள். விசுவாசத்தினால் அவர்கள் பிதாவோடும் குமாரனோடும் நித்திய ஒருமைப்பாட்டில் இணைக்கப்படுவார்கள்.
தம்முடைய அப்போஸ்தலர்கள் மூலமாக தம்மை விசுவாசிக்கப்போகிறவர்களுக்காகவும் கிறிஸ்து வேண்டுதல் செய்கிறார். அவர் அவர்களுக்காக வேண்டிக்கொண்டபோது அவர்கள் அங்கு காணப்படவில்லை. அப்போஸ்தலர்களுடைய செய்தியானது எவ்வளவுதூரம் நம்பத்தகுந்தது என்பதை கிறிஸ்துவின் இந்த வார்த்தைகள் காண்பிக்கிறது. அவர் நமக்காக வேண்டிக்கொள்ளுவதின் சாரம் என்ன? நம்முடைய ஆரோக்கியத்திற்காக அவர் வேண்டிக்கொள்கிறாரா? நமது செழிப்பு அல்லது எதிர்கால வெற்றிக்காக வேண்டிக்கொள்கிறாரா? இல்லை. நாம் அனைத்து உண்மையான கிறிஸ்தவர்களோடும் ஒன்றாயிருக்கும்படி நமக்குத் தாழ்மையும் அன்பும் வேண்டும் என்று நமக்காக அவர் வேண்டிக்கொள்கிறார். நாம் மற்றவர்களைவிடச் சிறந்தவர்கள் என்று நினைக்கக்கூடாது. அவர்களுடைய நடத்தை நம்மால் பொறுக்கக்கூடாது என்று நாம் கருதக்கூடாது.
விசுவாசிகளின் ஐக்கியமே கிறிஸ்துவின் நோக்கமாயிருக்கிறது. பிரிந்திருக்கும் சபை அவருடைய திட்டத்திற்கு முரணானது. ஆயினும் கிறிஸ்து வேண்டிக்கொள்ளும் இந்த ஐக்கியம் சபை நிர்வாக ஏற்பாடுகளினால் உருவாக்கப்பட முடியாது. அது அனைத்திற்கும் மேலாக ஆவியிலும் விண்ணப்பத்திலும் ஏற்படும் ஆன்மீக ஐக்கியமாகும். இறைவன் அடிப்படையில் ஒன்றாயிருப்பதைப்போல நாம் அனைவரும் அவருக்குள் பாதுகாப்பாக இருக்கும்படி, பிதா அனைத்து விசுவாசிகளையும் பரிசுத்த ஆவியானவரின் ஐக்கியத்திற்குள் கொண்டுவர வேண்டும் என்று கிறிஸ்து வேண்டுகிறார். “என்னில் அவர்கள் ஒன்றாயிருக்க வேண்டும் அல்லது உம்மில் அவர்கள் ஒன்றாயிருக்க வேண்டும்” என்று அவர் வேண்டிக்கொள்ளாமல் “நம்மில்” அவர்கள் ஒன்றாயிருக்க வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொள்கிறார். இதன் மூலம் பிதா, குமாரன், பரிசுத்த ஆவி ஆகியோருக்குள் இருக்கும் பரிசுத்த ஐக்கியமே நம்முடைய மாதிரி என்பதைக் காண்பிக்கிறார். அவர் நம்மைத் தம்முடைய நிலைக்கு உயர்த்த விரும்புகிறார். ஏனெனில் இந்த திரித்துவ ஐக்கியத்திற்கு வெளியில் நரகம் மட்டுமே இருக்கிறது.
நம்மை நாமே ஆவிக்குரிய நிலையில் பிரியப்படுத்துவதல்ல இறைவனுடைய ஐக்கியத்தில் நாம் உறுதிசெய்யப்படுவதன் நோக்கம். இறைவனை விட்டுத் தூரமாயிருக்கும் மக்களுக்கு நாம் சாட்சிகளாயிருக்க வேண்டும் என்பதே நமது ஐக்கியத்தின் நோக்கமாகும். நம்முடைய ஐக்கியத்தைப் பார்த்து அவர்கள் தாங்கள் பாவத்தில் மரித்திருக்கிறோம் என்றும் பெருமையில் அகப்பட்டிருக்கிறோம் என்றும் உணர்ச்சிகளுக்கு அடிமைகளாயிருக்கிறோம் என்பதையும் அறிந்துகொண்டு, மனம் வருந்தி இரட்சகரிடத்தில் திரும்புவார்கள். பிதா குமாரன் பரிசுத்த ஆவியோடு இணைந்துகொள்கிறவர்கள் தாழ்மையாகவும் அன்பாகவும் இருப்பதற்குரிய பெலத்தைப் பெற்றுக்கொண்டு, விசுவாசிக்கிற அனைவரையும் ஆவிக்குரிய விடுதலையோடு நேசிப்பார்கள். அவர்களுடைய ஐக்கியம் கிறிஸ்துவின் அன்பிற்கான விலையேறப்பெற்ற சாட்சியாக இருப்பதால் அதில் மகிழ்ந்திருப்பார்கள். நாம் அனைவரும் மனிதனாகிய இயேசுவின் தெய்வீகத்துவத்திற்குச் சாட்சிகளாயிருக்கிறோம். அனைத்துக் கிறிஸ்தவர்களும் பொறுப்புள்ளவர்களாயிருந்தால் இவ்வுலகத்தில் கிறிஸ்தவரல்லாதவர்கள் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள். அவர்களுடைய அன்பும் சமாதானமும் அனைவரையும் இழுத்து அவர்களையும் மாற்றிவிடும். இயேசுவின் கோரிக்கைக்கு செவிகொடுத்து நாம் ஐக்கியப்படுவோம். கிறிஸ்துவின் சரீரமாகிய சபையின் பிரிவினைக்கு நீங்கள் காரணமாகி, விசுவாசிகளுடன் ஐக்கியப்பட மறுப்பதினால் மக்கள் இயேசுவை விசுவாசிப்பதற்கு நீங்கள் தடையாயிருக்க விரும்புகிறீர்களா?
யோவான் 17:22-23
22 நாம் ஒன்றாயிருக்கிறதுபோல அவர்களும் ஒன்றாயிருக்கும்படி, நீர் எனக்குத் தந்த மகிமையை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன். 23 ஒருமைப்பாட்டில் அவர்கள் தேறினவர்களாயிருக்கும்படிக்கும், என்னை நீர் அனுப்பினதையும், நீர் என்னில் அன்பாயிருக்கிறதுபோல அவர்களிலும் அன்பாயிருக்கிறதையும் உலகம் அறியும்படிக்கும், நான் அவர்களிலும் நீர் என்னிலும் இருக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
22 நாம் ஒன்றாயிருக்கிறதுபோல அவர்களும் ஒன்றாயிருக்கும்படி, நீர் எனக்குத் தந்த மகிமையை நான் அவர்களுக்குக் கொடுத்தேன். 23 ஒருமைப்பாட்டில் அவர்கள் தேறினவர்களாயிருக்கும்படிக்கும், என்னை நீர் அனுப்பினதையும், நீர் என்னில் அன்பாயிருக்கிறதுபோல அவர்களிலும் அன்பாயிருக்கிறதையும் உலகம் அறியும்படிக்கும், நான் அவர்களிலும் நீர் என்னிலும் இருக்கும்படி வேண்டிக்கொள்ளுகிறேன்.
கிறிஸ்துவின் மகிமை எது? அது அவருடைய பிரகாசம் அல்லது மகத்துவத்தின் வெளிச்சமா? இல்லை. அவருடைய மகிமை அவரது தாழ்மை, பொறுமை, பெருந்தன்மை ஆகியவற்றில் மறைந்திருக்கிறது. யோவான் அந்த மகிமையைக் கண்டு “நாங்கள் அந்த மகிமையைக் கண்டோம்” என்று சாட்சியிடுகிறார். அவர் இயேசுவின் மறுரூபமாகுதலையும் உயிர்த்தெழுதலையும் மட்டும் குறிப்பிடவில்லை, அவருடைய மாட்டுத்தொழுவத்தையும் கொடூரச் சிலுவையையும் குறிப்பிட்டார். இந்த தெய்வீக அன்பின் மகிமையில்தான் குமாரன் வெளிப்படையான மகிமையைத் துறந்து, மனித உருவில் தம்முடைய மேன்மையை வெளிப்படுத்தினார் என்பது விளங்குகிறது. இந்த மகிமையைக் கிறிஸ்து நம்மீது அருளியிருக்கிறார். பிதா மற்றும் குமாரனுடைய ஆவியானவர் நம்மீது இறங்கியிருக்கிறார்.
இந்த மகிமையின் நோக்கம் நம்முடைய சுயத்தை மேன்மைப்படுத்துவதல்ல, ஒன்றாக இணைந்து பணிசெய்வதும், ஒருவருக்கொருவர் சேவைசெய்து, ஒருவரையொருவர் கனப்படுத்துவதே. இந்தக் குணாதிசயங்களை நமக்குக் கொடுக்கும்படியாக இந்த ஆவிக்குரிய கொள்கைகளுடன் திரித்துவத்திலுள்ள அதே ஐக்கியத்தை நமக்கும் கொடுக்கும்படியாக பிதாவிடம் இயேசு விண்ணப்பிக்கிறார். திருச்சபையைப் பரிசோதிப்பதற்கான அளவுகோல் இறைவனுடைய அன்புதான். தம்முடைய நித்திய சாயலுக்கொப்பாக நம்மை அவரே வடிவமைக்கிறார்.
உண்மையாகவே இறைவன் தம்முடைய முழுமையுடன் திருச்சபையில் வாசம் செய்கிறார் (எபேசியர் 1:23; கொலோசெயர் 2:9). அல்லது “தெய்வத்துவத்தின் பரிபூரணமெல்லாம் கிறிஸ்துவில் சரீரப்பிரகாரமாக வாசமாயிருக்கிறது. நாம் அவருக்குள் நிறைவடைந்திருக்கிறோம்” என்று அதே பகுதியில் சொல்லப்படும் சத்தியத்தை தைரியமாக அறிவிக்கத் தயங்குகிறீர்களா? இயேசு தமது மரணத்திற்கு முன்பாக ஏறெடுத்த விண்ணப்பத்திற்கான பதிலே இந்த அப்போஸ்தலனுடைய சாட்சியாக இருக்கிறது. பரிதாபத்திற்குரியவர்களும் குற்றவாளிகளுமாகிய நம்மை அவர் புறக்கணிக்காமல், நம்மைக் கழுவி சுத்திகரித்து அவருடன் இணைத்துக்கொண்டு, நம் மூலமாக அவர் வாழ நினைப்பதற்காக நாம் அவரைத் துதித்து ஆராதிப்போம்.
நாம் அன்பிலும் தாழ்மையிலும் பரிபூரணப்படுவோம் என்று கிறிஸ்து நம்பிக்கையுடன் இருந்தார். நாமும் ஒருவரையொருவர் நேசித்துக் கனப்படுத்துவோம். செல்வம், திறமைகள், ஞானம் இவற்றில் நாம் பரிபூரணமாயிருக்க வேண்டும் என்பதை அல்ல, நாம் இரக்கமும் அன்பும் தயவும் உள்ளவர்களாயிருக்க வேண்டும் என்பதையே அவர் விரும்புகிறார். “உங்கள் பிதா பூரண சற்குணராயிருக்கிறதுபோல நீங்களும் பூரண சற்குணராயிருங்கள்” என்று அவர் சொன்னபோது இரக்கத்தையும் சகிப்புத் தன்மையையுமே அவர் முதன்மையாகக் குறிப்பிட்டார். இந்தக் கட்டளை அவர் எதிரிகளையும் நேசிக்கும் அவருடைய குணாதிசயத்தை நமக்குச் சுருக்கித் தருகிறது. ஆனால் இயேசு தம்முடைய பரிந்துபேசுதலின் விண்ணப்பத்தில் அதிலும் மேலான பரிபூரணத்திற்காக வேண்டுகிறார். திருச்சபைக்குள்ளும் இறைவனோடும் இருக்க வேண்டிய ஆவிக்குரிய ஐக்கியமே அந்தப் பரிபூரணமாகும். பரிசுத்த ஆவியானவர் பிரிவினையை ஏற்படுத்தாமல் பரிசுத்தவான்கள் நடுவில் ஐக்கியத்தையே ஏற்படுத்துகிறார். திரித்துவத்தின் ஐக்கியமே நமது மாதிரி. நாம் ஒன்றாக இராவிட்டால் நாம் உலகத்திற்கு இறைவனைக் காண்பிக்க முடியாது. பழைய ஏற்பாட்டுக் காலத்தில் தனிநபர்கள் இறைவனுடைய சாயலைச் சுமந்து திரிந்ததைப்போல, திருச்சபையின் அங்கத்துவர்கள் பரிசுத்த திரித்துவத்தின் சாயலை உலகிற்குக் காண்பிக்க வேண்டும்.
திருச்சபையில் காணப்படும் ஐக்கியம் நாம் இறைவனால் உண்டானவர்கள் என்பதை உலகத்திற்குக் காண்பிக்கும். இறைவன் அன்பாகவே இருக்கிறார் என்பதை அப்போதுதான் உலகத்தார் பார்க்க ஆரம்பிப்பார்கள். வெறும் வார்த்தைகளோ நீண்ட பிரசங்கமோ அவர்களில் விசுவாசத்தை உருவாக்காது. இறைமக்களுடைய ஒன்று கூடுகைகளில் காணப்படும் மகிழ்ச்சிதான் நீண்ட பிரசங்கங்களைவிட சிறப்பாகவும் சத்தமாகவும் பேசக்கூடியது. இவ்விதமாகத்தான் ஆதித்திருச்சபையை எருசலேமில் பரிசுத்த ஆவியானவர் மெய்யான ஆவிக்குரிய ஐக்கியத்தில் இணைத்திருந்தார்.
யோவான் 17:24
24 பிதாவே, உலகத்தோற்றத்துக்கு முன் நீர் என்னில் அன்பாயிருந்தபடியினால், நீர் எனக்குத் தந்த என்னுடைய மகிமையை நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் காணும்படியாக, நான் எங்கே இருக்கிறேனோ அங்கே அவர்களும் என்னுடனேகூட இருக்கவிரும்புகிறேன்.
24 பிதாவே, உலகத்தோற்றத்துக்கு முன் நீர் என்னில் அன்பாயிருந்தபடியினால், நீர் எனக்குத் தந்த என்னுடைய மகிமையை நீர் எனக்குத் தந்தவர்கள் காணும்படியாக, நான் எங்கே இருக்கிறேனோ அங்கே அவர்களும் என்னுடனேகூட இருக்கவிரும்புகிறேன்.
இந்தப் பிரதான ஆசாரிய விண்ணப்பத்தில் இறைவனை இயேசு “பிதாவே” என்று ஆறுதரமும் “ஒன்றான மெய்த்தேவன்” என்று ஒருதரமும் அழைக்கிறார். இந்தச் சிறப்பான சொற்றொடர் மூலமாக இறைவனுக்கான தம்முடைய ஏக்கத்தையும் அவர் மீதான தம்முடைய பற்றுதலையும் வெளிப்படுத்தினார். ஏனெனில் அடிப்படையில் அவர் பிதாவுடன் ஒன்றாயிருந்தார். நம்முடைய இரட்சிப்புக்காக அவர் தம்மையே தாழ்த்தி வெறுமையாக்கினார். அவர் சொத்துக்களைப் பெற்றிருக்கவோ புகழ்பெற்றிருக்கவோ விரும்பவில்லை. “நீர் எனக்குக் கொடுத்த” என்ற சொற்றொடரை பதின்மூன்று முறை அவர் பயன்படுத்துகிறார். குமாரன் இந்த மனுக்குலம், அவருடைய சீஷர்கள், அவருடைய செயல்கள் மற்றும் அதிகாரம் ஆகியவற்றை தம்முடையவைகள் அல்லாததுபோல இறைவனுடைய கொடைகளாகவே கருதினார். எல்லா நேரத்திலும் அவர் தம்முடைய பிதாவின் கனத்திற்கும் மகிமைக்குமே தம்மை ஒப்புக்கொடுத்திருந்தார். இந்தத் தாழ்மை குமாரன் முழுமையாக பிதாவினுடைய சிந்தைகளையும் நோக்கங்களையும் நிறைவேற்றும்படி, தொடர்ச்சியான ஒருமைப்பாட்டை உறுதிசெய்தது.
இயேசுவின் இந்த முழுவதுமான ஒப்புக்கொடுத்தலின் காரணமாக அவர் பிடிவாதமின்றி தம்முடைய விண்ணப்பத்தில் “நான் விரும்புகிறேன்” என்று குறிப்பிட்டார். இறைவனுடைய குமாரனின் விருப்பம் என்ன? அனைத்துக் காலத்திலும் அவரைப் பின்பற்றிய அனைவரும் அவருடன் இருக்க வேண்டும் என்பதே அவருடைய விருப்பம். அவ்விதமாகவே பவுலும் தான் கிறிஸ்துவோடு சிலுவையில் அறையப்பட்டு, அவரோடு அடக்கம் பண்ணப்பட்டு, அவருடைய உயிர்த்தெழுதலில் பங்குபெறுவர் என்றும் பரலோகத்தில் அவருடன் அமருவார் என்றும் கிறிஸ்து இயேசுவினுடைய பெருந்தன்மையினால் உண்டான கிருபையின் பெருக்கத்திலுள்ள இறைவனுடைய ஐசுவரியங்களை காண்பார் என்றும் சாட்சியிடுகிறார் (ரோமர் 6:1-11; எபேசியர் 2:4-7).
கிறிஸ்துவோடு நமக்கிருக்கும் ஐக்கியத்தின் காரணமாக நாம் அவருடைய அன்பிலும் உபத்திரவத்திலும் மாத்திரமல்ல, அவருடைய மகிமையிலும் நமக்குப் பங்கு கிடைக்கும். நாம் தம்முடைய மகிமையைப் பார்த்து, தம்முடனான ஐக்கியத்தில் நாம் என்றென்றும் வாழ வேண்டும் என்று கிறிஸ்து விரும்புகிறார். நம்முடைய நம்பிக்கையாயிருக்கிற இந்த நோக்கத்தை அப்போஸ்தலர்கள் அறிந்திருந்தார்கள். நாம் அவரைக் காணும்போது சொல்லி முடியாத சந்தோஷத்தினால் நிறைந்திருப்போம். இறைவனுடைய அன்பு நம்முடைய இருதயங்களில் ஊற்றப்பட்ட காரணத்தினால் நாம் அவரைக் காணும்போது அவருடைய சாயலாக மாற்றப்பட்டு அவருடைய மகிமையைப் பிரதிபலிப்போம் (ரோமர் 5:5; 8:29). இயேசு தம்முடைய தாழ்வான மனித நிலையில்கூட மகிமையுள்ளவராக இருந்தபடியால் அவர் தம்முடைய மகிமையைக் கொடுத்தார். உலகத் தோற்றத்திற்கு முன்பாகவே பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் இடையில் அசைக்கமுடியாத அன்பிலிருந்துதான் அவருடைய மகிமை புறப்பட்டு வருகிறது என்பதை அவருடைய சீஷர்கள் அவருடைய பிரசன்னத்தில் உணர்ந்துகொண்டார்கள். பரிசுத்த திரித்துவமே நம்முடைய மீட்பின் ஆதாரமாக இருக்கிறது.
யோவான் 17:25
25 நீதியுள்ள பிதாவே, உலகம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன்; நீர் என்னை அனுப்பினதை இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.
25 நீதியுள்ள பிதாவே, உலகம் உம்மை அறியவில்லை, நான் உம்மை அறிந்திருக்கிறேன்; நீர் என்னை அனுப்பினதை இவர்களும் அறிந்திருக்கிறார்கள்.
உலகம் அறியாவிட்டாலும் இறைவன் நீதியும் நேர்மையுமுள்ளவராகவே நிலைத்திருக்கிறார். அடிப்படையில் அவர் பரிசுத்தமுள்ளவராயிருக்கிறார். அவரில் கொஞ்சம்கூட இருள் இல்லை. கிறிஸ்துவின் அன்பை அனுபவிப்பவர்கள் அனைவரும் மக்கள் குமாரனை விசுவாசிக்காமல் இருப்பதற்கும் இரட்சிப்பைக் கண்டடையாமல் இருப்பதற்கும் அவர் காரணமல்ல என்பதை உணர்ந்துகொள்வார்கள்.
ஆனால் குமாரன் பிதாவை முகமுகமாக காண்கிறபடியால் கிறிஸ்து நித்திமுதலே பிதாவை அறிந்திருக்கிறார். அவருடைய குணாதிசயங்களையும் நாமங்களையும் குமாரன் அறிந்திருக்கிறார். தெய்வத்துவத்தின் ஆழமான காரியங்கள்கூட அவருக்கு மறைவாயிருப்பதில்லை.
குமாரனை ஏற்றுக்கொள்பவர்களுக்க தம்முடைய பிள்ளைகளாகும் அதிகாரத்தை இறைவன் கொடுக்கிறார். அவர்களுக்கு இறைவனுடைய தகப்பன் தன்மையைப் பற்றிய இரகசியத்தை இயேசு அறிவிக்கிறார். மறுபடியும் பிறந்தவர்கள் இயேசு கிறிஸ்து இறைவனிடமிருந்து வருகிறார் என்பதை உணர்ந்துகொள்கிறார்கள். அவர் வெறும் அப்போஸ்தலரோ, தீர்க்கதரிசியோ அல்ல, இறைவனுடைய மகன். தெய்வத்துவத்தின் பரிபூரணமெல்லாம் சரீரப்பிரகாரமாக அவருக்குள் வாசமாயிருக்கிறது. இயேசுவின் தெய்வத்துவத்தைக் காணவும் அவரோடும் பிதாவோடும் ஒன்றாகவும் ஆவியானவர் நமக்கு ஒளியேற்றுகிறார். இவ்வாறு அவரே மனிதனுக்கும் இறைவனுக்குமிடையிலான ஒரே பாலமாயிருக்கிறார்.
யோவான் 17:26
26 நீர் என்னிடத்தில் வைத்த அன்பு அவர்களிடத்திலிருக்கும்படிக்கும், நானும் அவர்களிலிருக்கும்படிக்கும், உம்முடைய நாமத்தை அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தினேன்; இன்னமும் தெரியப்படுத்துவேன் என்றார்.
26 நீர் என்னிடத்தில் வைத்த அன்பு அவர்களிடத்திலிருக்கும்படிக்கும், நானும் அவர்களிலிருக்கும்படிக்கும், உம்முடைய நாமத்தை அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தினேன்; இன்னமும் தெரியப்படுத்துவேன் என்றார்.
மொத்தத்தில் கிறிஸ்து பிதாவினுடைய நாமத்தை நமக்கு வெளிப்படுத்தியிருக்கிறார். இதற்கான தெளிவான விளக்கம் சிலுவையில் காணப்படுகிறது. அங்கு பிதா தம்முடைய சொந்தக் குமாரனையே பலியாக ஒப்புக்கொடுத்து, அவருடைய குமாரத்துவத்தில் நமக்குப் பங்களித்தார். பரிசுத்த ஆவியானவர் நம்மீது வரும்போது நாம் நமது இருதயத்தின் ஆழத்திலிருந்து, “அப்பா, பிதாவே” என்று அழைக்கிறோம். கர்த்தருடைய ஜெபம் பிதாவையும், அவருடைய இராஜ்யத்தையும், அவருடைய சித்தத்தையும் மகிமைப்படுத்துவதால் அனைத்து ஜெபங்களுக்கும் மணிமகுடமாயிருக்கிறது.
பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் இடையிலிருக்கும் அன்பு நம்மீது எவ்வளவாக ஊற்றப்படுகிறதோ அவ்வளவாகவே நாம் நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுவின் பிதாவாகிய இறைவனை அறிந்துகொள்வோம். அன்பை நம்மில் பூரணமாக உருவாக்கும்படி அவர் பிதாவிடம் வேண்டிக்கொண்டார். பிதா மட்டும் நம்மிடத்தில் வருவதில்லை. குமாரனும் நம்மிடத்தில் வந்து வாசம்செய்ய விரும்புகிறார். தெய்வத்துவத்தின் முழுமையும் நம்மீது வந்து அமர வேண்டும் என்று இந்த விண்ணப்பத்தில் இயேசு வேண்டுகிறார். இதைத்தான் யோவான் தம்முடைய முதலாம் கடிதத்தில் “இறைவன் அன்பாகவே இருக்கிறார், யார் அன்பில் நிலைத்திருக்கிறானோ அவன் இறைவனில் நிலைத்திருக்கிறான், இறைவனும் அவனில் நிலைத்திருக்கிறார்” என்று எழுதுகிறார்.
By
Wateroflife. org
