இயேசுவுக்காக தான் பாடு படுகிறோமா??

" நீங்கள் குற்றஞ்செய்து அடிக்கப்படும்போது பொறுமையோடே சகித்தால்,
அதினால் என்ன கீர்த்தியுண்டு? நீங்கள் நன்மைசெய்து
பாடுபடும்போது பொறுமையோடே சகித்தால் அதுவே தேவனுக்குமுன்பாகப்
பிரீதியாயிருக்கும்."
(1 பேதுரு 2:20)

இன்று கிறிஸ்தவர்கள், ஊழிய வாழ்க்கை என்றெல்லாம் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்
பலர் சோதனைகள் என்ற பகுதியை கட்டாயம் பல தருணங்களில் கடந்து வந்து
இருப்போம். இந்த இடத்தில பார்த்தால் வேதனை எதிர்ப்பு வரும் பாதி பேர்
குற்றம் செய்தே அடிபடுகிறவர்களாய் இருக்கிறோம்.

ஒவ்வொருவரும் எம்முடைய தனிப்பட்ட வாழ்க்கை, குடும்ப, சபை சூழல்
எல்லாவற்றிலும் பிரச்சினைகளை, சோதனைகளை, அவமானங்களை, மற்றவரின்
கசப்புணர்வுகளை எதிர்நோக்கி கொண்டு இருக்கிரவர்களாக இருப்போம்.

இந்த பாடுகள் எல்லாம் இயேசுவுக்காகவா படுகிறோம்.. இல்லை????? இயேசுவின்
கட்டளைகளை மீறி விட்டு பாடுகளுக்கு பொய்யாக இயேசுவை கை காட்டுகிறோமா???

பவுல் எழுதிய பிலிப்பியரில் இருந்து சில விடயங்களை அலசலாம் என்று இருக்கிறேன்.

பிலிப்பியர் அல்லது பிலிப்பியருக்கு எழுதிய நிருபம் என்னும் நூல்
வேதாகமத்தின் இரண்டாம் பகுதியாகிய புதிய ஏற்பாட்டில் பதினொன்றாவதாகவும்,
பவுலின் திருமுகங்கள் வரிசையில் ஆறாவதாகவும் அமைந்துள்ளது.

இது கி.பி. சுமார் 55 அளவில் எழுதப்பட்டிருக்கலாம் எனவும் கருத்து உண்டு.

இலங்கையில்
கிறிஸ்தவத்திற்கு எதிரான எதிர்ப்பு சூழ்நிலையில் சபை முன்னேற
பிலிப்பியரில் இருந்து நாம் பிரயோகிக்க கூடிய கொள்கைகள் அல்லது
கோட்பாடுகள் என்ற தலைப்பில் சில விடயங்களை குறித்து அலசுவோம்.

முக்கிமாக எதிர்ப்பு சூழ்நிலை என்பது எப்படியான சூழ்நிலையில் வருகின்றது
என்பதை நாம் ஆராய்வதில் இருந்து தொடரலாம்.

1. இடறல் அற்றவர்களாய் இருத்தல்

"நீங்கள் கிறிஸ்துவின் நாளுக்கென்று
துப்பரவானவர்களும் இடறலற்றவர்களு
மாயிருக்கவும்
வேண்டுதல்செய்கிறேன்." (பிலிப்பியர் 1:11)

கிறிஸ்தவத்திற்கு எதிரான எதிர்ப்பு சூழ்நிலையில் எம் கண்களுக்கு அதிகம்
புலப்படாதது இந்த விடயம். காரணம் நாம் நமக்கோ, நம்முடைய திருச்சபைக்கோ
ஒரு பிரச்சினை வருகையில் பெரும்பாலும் நாம் கலங்கி சூழ்நிலை மேலும்
சந்தர்ப்பங்கள் மேலும் பழி போடுகிறவர்களாக இருக்கிறோம்.

ஆனாலும் சமூக சூழ்நிலையில் எமது நடவடிக்கைகளின் பிரதி நடவடிக்கை தான் பல
நேரங்களில் எதிர்ப்பு சூழலாக மாறி உள்ளது என்பதை மறந்து போகிறோம்.

ஒரு குட்டி கதை மூலமாக பார்த்தோமானால்,
தகப்பன் தன் இரு குமாரரையும் நன்றாக படிக்கும் படி கூறி விட்டு அவர்கள்
பரீட்சை பெறுபேறுகளை பார்த்து பரிசளிப்பதாக கூறிவிட்டு வெளீயூர் போகிறார்
என்று வைத்துக்கொள்வோம். ஒருவன் தன்னால் முடிந்த வரை நன்றாக படிக்கிறான்.
ஒழுங்காக தனக்கு கொடுக்கப்பட்ட கடைமைகளை
நிறைவேற்றுகிறான்.

ஆனால் மற்றவனோ நல்ல சத்தமாக பாடல்கள் கேட்டு விளையாடி கூத்தடிக்கிறான்.
ஆனாலும் குறிப்பிட்ட அளவு நேரத்தில் தனக்கு நியமிக்கப்பட்ட பாடத்தை
படித்தும் முடிக்கிறான்.

ஆனாலும் அவர்களது பக்கத்து வீட்டு காரர்கள் அதிக சத்தம் இடைஞ்சல்
உண்டாக்கியதால் பொறுமையிழந்து அவர்களது வீட்டை நோக்கி வருகிறார்கள்.
வருகிறவர்களில் சிலர் அந்த பகுதியில் ரவுடித்தனம் செய்கின்ற வாலிபர்கள்.
இடைஞ்சல் உருவாக்கிய உங்களுக்கு பரீட்சை வரை நாங்கள் இடைஞ்சல் தருகிறோம்
என சொல்லி அவர்களை இம்சிக்கிறார்கள்.

வீட்டிற்குள் கல்லெறிவதும் அதிக வசனிப்புக்களால் இரவில் கத்துவதும் என இடைஞ்சலை
ஏற்படுத்துகிறார்கள்.

இப்போது அந்த தகப்பன் வருகிறார் ரவுடித்தனம் செய்கின்ற வாலிபர்கள் விலகி
கொள்கின்றனர். ஆனாலும் அயல் வீட்டார் முறுமுறுத்துக் கொண்டிருந்தனர்.
மேலே கூறப்பட்ட கதையே திருச்சபை நிலை இருவருமே தகப்பன் கூறியதை
நிறைவேற்றுகிறார்கள் பாருங்கள். ஆனால் இரண்டாவது மகனோ இடறலுண்டாக்கியே
தனது காரியத்தை செய்கிறான். அதையும் தாண்டி அவர்களுக்கு தொல்லையும்
கொடுக்கிறான்.

ஆனாலும் அவன் மனநிலையை யோசித்து பார்த்தால் "நான் எனது தகப்பன் கட்டளையை
நிறைவேற்றி விட்டேன். ஆனால் எனக்கு ஏன் இந்த நிலை?" என்று தான் கேட்டு
கொண்டு இருப்பான்.

இது தான் இந்த சூழ்நிலையில் உள்ள கிறிஸ்தவர்களின் நிலை.
பிலிப்பியர்
துப்புரவானவர்களாக மட்டுமல்ல
இடறலற்றவர்களாகவும் இருக்க வேண்டும் என பவுல் விண்ணப்பிக்கிறார்.
இடறலற்றவர்களுமாய் என்பதை மற்றவர் இடற நாம் காரணமாக இருக்க கூடாது
என்பதற்கு என்பது தான் சிறப்பான விளக்கம் எனலாம்.

எனவே எப்பொழுதும் செய்யும் காரியங்கள் (நல்லவைகளாக தோன்றுவது கூட)
(ரோமர் 14:16) மற்றவர்கள் இடற காரணமாக இருக்கிறதா? என சிந்திக்க
வேண்டும். நாம் பேசுகின்ற விதம் பழகுகின்ற விதம் (விசேஷமாக ஆண்கள்
பெண்களுடன்) எமது பழக்க வழக்கங்கள் இவற்றை ஆராய்ந்து அவை மற்றவர்களுக்கு
தடங்கலாக இருக்கின்றதா? என சிந்திப்போம்.

உள்ளான பரிசுத்தத்தை துப்புரவும் வெளியான பரிசுத்தததை (பிறர் எம்மில்
காண்பதும்) இடறலும் வெளிப்படுததுகிறது. நாம் உள்ளும் புறம்பும்
பரிசுத்தமாக இருக்க வேண்டும்.

பிலிப்பியர் அன்பிலே பெருக வேண்டும் என்றும் நீதியின் கனிகளால் நிரம்பி
கிறிஸ்துவின் நாளில் துப்புரவானவர்களும், இடறலற்றவர்களாகவும் இருக்க
வேண்டும் என பவுல் கூறுகிறார்.

இப்படியான சந்தர்ப்பங்களில் வருகின்ற எதிர்ப்புகளுக்கு நாம்
காரணமில்லாமல் தவிர்க்கலாம். நாமே உண்டான எதிர்ப்புக்கு காரணமாக இருந்து
விட்டு அதை அறியாமல் இருப்பது நல்லதல்ல.

"மாம்சம் புசிக்கிறதும், மதுபானம் பண்ணுகிறதும், மற்றெதையாகிலும்
செய்கிறதும், உன் சகோதரன் இடறுகிறதற்காவது, தவறுகிறதற்காவது பலவீனப்
படுகிறதற்காவது ஏதுவாயிருந்தால், அவைகளில் ஒன்றையும் செய்யாமலிருப்பதே
நன்மையாயிருக்கும்."
(ரோமர் 14:21)